Úlfar svarar Helga Á. Grétarssyni

Fáir þekkja fiskveiðistjórnunarkerfi jafnvel og Úlfar Hauksson, höfundur bókarinnar ,,Gert út frá Brussel.” Fyrir skömmu ritaði hann grein í Fréttablaðið, en þar svaraði hann grein eftir Helga Áss Grétarsson. Í grein sinni segir Úlfar m.a.:

,,Helgi Áss Grétarsson, sérfræðingur við Lagastofnun Háskóla Íslands , birti grein hér í Fréttablaðinu þann 27. mars sl. undir yfirskriftinni „Söguskoðun sófaspekinga". Í greininni er Helgi að kenna íslenskum „mennta- og gáfumennum", sem hann kallar „sófaspekinga", lexíu varðandi þróun íslenska fiskveiðistjórnunarkerfisins. Helgi setur ofan í við „sófaspekingana" fyrir skort á almennri þekkingu á þróun íslensks sjávarútvegs auk þess sem hann segir þá gefa ranga mynd af samspili gengisfellinga íslensku krónunnar og afkomu sjávarútvegsins. Ekki er ætlunin að fara nánar út í gagnrýni Helga á „sófaspekingana". Hins vegar er augljóst að upprifjun Helga á handstýrðri hagstjórn fortíðar með síendurtekinni rússíbanareið gengisfellinga íslensku krónunnar er ekki neinum bjóðandi; hvorki einstaklingum né fyrirtækjum hvort heldur sem er til sjávar eða sveita. Grein Helga undirstrikar því hina hrópandi þörf fyrir stöðugleika í efnahagsmálum til framtíðar. Til að slíkt geti orðið þarf að taka upp annan gjaldmiðil. Flestir gera sér grein fyrir þessari staðreynd og jafnframt því að eini gjaldmiðillinn sem kemur til greina er evra. Auk þess gera flestir sér grein fyrir því að evra fæst ekki nema með aðild að ESB."

Öll grein Úlfars

Athugasemdir

[Sleggjan og Hvellurinn, 2.4.2010 kl. 11:49]

Þetta er borðleggjandi fyrir þá sem vilja sjá. Krónan gengur ekki lengur til framtíðar. Þetta er bara því miður handónýtur gjaldmiðill.

Mér finnst alveg gaman af þessum peningum. Jón Sigursson á fimmhudnruðkallinum og Karval á tvöþúsund kallinum. Þetta er ákveðið þjóðarstoll og allt það. En ef enginn í útlöndum vill ekki taka við þessum pappír þá er þetta gagnslaust. 

[Hólmfríður Bjarnadóttir, 6.4.2010 kl. 11:11]

Það fylgir því ákveðin öryggiskennd að við höfum þann góða möguleika í stöðunni að komast á lyngnari sjó í efnahagsmálum. 

Það má líkja ástandinu hér á landi undanfarna áratugi við það að vera farþegi í rallýbíl sem fer um krókóttan og holóttan veg á ofsahraða. Farþegarnir eru ekki í öryggisbeltum og þeir fá óhjákvæmilega ýmsa pústra þegar þeir hendist til og frá í ósköpunum. Ökumennirnir eru með "belti og axlabönd" og komast því heilir í gegn.

Ég vil komast í góðan bíl sem ekur á löglegum hraða eftir góðum vegi þar sem ALLIR eru með "belti og axlabönd".

Slík framtíðarsýn veitir með öryggiskennd og sú kennd vekur vellíðan og jafnvægi í sálinni.