Stór dagur í Brussel - hörmungarspámenn rembast sem rjúpan við staurinn

Mikið er rætt og skrafað um útkomu dagsins í Brussel, sem er í stuttu máli þessi: Þau lönd sem eru með Evruna hafa bundist samkomulagi um að herða fjármálalegan aga og harðari viðkvæðum verður beitt gagnvart þeim ríkjum sem ekki halda sig innan þeirra ramma sem ákveðið var.

Sjálfsagt á eftir að útfæra þetta nokkuð og ekki útilokað að þetta taki einhverjum breytingum.

Mikið er rætt um Breta, sem sögðu nei við þessu samkomulagi og það er jafnvel rætt um að Bretland komi til með að einangrast innan ESB. Hverjir stjórna því? Eru það Bretar sjálfir eða er það ESB?

Fyrrum heimsveldið Bretland ákvað jú sjálft að vera ekki með í Evrunni, en á sama tíma hefur landið gríðarlega hagsmuni af því að Evrukerfið, fjármálakerfi Evrópu og þar með heimsins, haldi áfram að virka eins og best verður á kostið. Það eru ekki litlir hagsmunir og skiljanlegt að Bretar reyni að verja þá.

Málið allt sýnir hinsvegar hina góðu hlið á ESB, þar sem mál eru afgreidd með samráði og samræðum valdamanna aðildarríkjanna, en ekki t.d. með herforingjum eða með ungum vopnuðum mönnum á einhverjum vígvöllum í Evrópu!

Og öll kerfi virka; bankakerfi, viðskiptakerfi, almenningur er ekki að drepast úr áhyggjum yfir því að stríð sé á næsta leiti! "Life goes on" !!

Hér heima hamast svo andstæðingar og illindamenn gagnvart ESB, eins og rjúpan við staurinn að koma með heimsendaspár um dauða Evrunnar, klofning ESB og hvaðeina.

Þeir gleyma eðli ESB, sem er; hreyfanlegt og "dýnamískt" samband fullvalda þjóða, þar sem málin eru kannski rædd, samkvæmt frasanum,  "í reykfylltum bakherbergjum" í Brussel, þangað til niðurstaða fæst.

Sennilegast er þó líklegt að reykingar séu bannaðar í fundarherbergjum Brussel og að menn verði að fara út undir bert Brussel-loftið til að fá sér smók! Þeir sem reykja á annað borð!

Athugasemdir

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 9.12.2011 kl. 22:44]

Þetta er ekkert mál hjá þeim þarna syðra. Þau breyta bara spáspilunum í Evrur og málið er dautt. Hvað annað væri raunhæf virkileg lausn á spádóms-skuldunum ólöglegu?

M.b.kv.

[Haraldur Hansson, 10.12.2011 kl. 00:47]

Hvað með Írland?

Ef allir punktarnir í bréfi Merkozy til Rompuy koma til framkvæmda þarf að sparka í Íra og svíkja eitt af stóru atriðunum sem þeim var lofað áður en þeir voru látnir kjósa aftur um Lissabon sáttmálann.

Ég læt Evrópusamtökunum eftir að finna út hvað það er.

Taktíkin hjá Merkozy minnir helst á ömurlega Icesave hákarlinn!

[Örn Ægir Reynisson, 10.12.2011 kl. 20:00]

Paste/framhald

Evran hverfur undan ESB - til hvers að semja um ESB-aðild?

BJÖRN BJARNASON

10. desember 2011 klukkan 01:15

Þegar ríkisstjórnir og þjóðþing evru-landanna og annarra ESB-landa taka til við að lesa smáa letrið í því sem samið var um á fundi leiðtogaráðs ESB í Brussel dagana 8. og 9. desember kemur ýmislegt í ljós sem talið verður að þurfi að skoða betur áður en gengið verður endanlega frá hinum nýja evru-samningi í mars 2012.

Öllum er ljóst að Bretar standa utan þessa hóps. David Cameron, forsætisráðherra Bretlands, óskaði eftir sérlausn fyrir fjármálastofnanir í Bretlandi. Þegar ósk hans var hafnað sagði hann skilið við félaga sína í leiðtogaráðinu og óskaði þeim velfarnaðar við gerð hins nýja samnings, Bretar ættu vissulega mikið undir því að bjarga mætti evrunni.

Bretar munu að sjálfsögðu spjara sig í þeirri stöðu sem þeir hafa valið sér. Öðru máli kann að gegna um önnur „fórnarlömb“ niðurstöðunnar í leiðtogaráðinu, það er að segja stofnanir Evrópusambandsins. Ef Cameron hefði ekki sagt skilið við hópinn hefði sáttmálum ESB verið breytt. Þá hefðu stofnanir ESB verið virkir þátttakendur. Nú þegar evru-ríkin og samstarfsríki þeirra ætla að semja sín á milli þrengist hlutverk stofnana ESB. Angela Merkel og Nicolas Sarkozy hafa sagt að þau vilji ekki að framkvæmdastjórn ESB, ráðherraráði ESB, ESB-dómstólnum og ESB-þinginu sé ýtt til hliðar. Það mun koma í ljós hver reyndin verður. Til þessa hefur skuldavandinn leitt til þess að vald hefur flust frá stofnunum ESB til stærstu ESB-ríkjanna, einkum Þýskalands.

Hér er þetta nefnt til að árétta að það er ekki ESB sem stendur að því að semja um nýjar reglur varðandi evru-svæðið heldur ríkin á svæðinu og áhugasöm samstarfsríki þeirra. Vissulega eru þetta ESB-ríki en þau eru ekki að útfæra sáttmála ESB heldur að semja sín á milli. Þannig hófst Schengen-samstarfið á sínum tíma og síðan var hönnuð sérstök stjórnskipuleg umgjörð um það svo að unnt yrði að fella það inn í ESB-rammann. Bretar og Írar taka ekki þátt í Schengen-samstarfinu þótt þeir séu í ESB, það gera hins vegar Ísland, Noregur og Sviss, ríki utan ESB á þeim grundvelli að um ríkjasamstarf sé að ræða.

Evran hefur nú verið flutt á sambærilegan samstarfsgrundvöll og landamærasamstarfið undir Schengen-merkjunum. Þetta telja ýmsir leiðtoga evru-ríkjanna mikinn kost því að þá sé auðveldara að breyta öllum reglum varðandi evruna heldur en ef hún félli undir sáttmálakerfi ESB og væri hluti af því.

Höfuðrök háværustu talsmanna ESB-aðildar Íslands hafa verið að aðildin ein tryggði aðgang að evru-samstarfinu. Halda þessi rök lengur? Hvernig getur heimild til að taka upp evru verið bundin því skilyrði að semja þurfi um aðild að Evrópusambandinu eftir að leiðtogar ESB-ríkjanna hafa ákveðið að um evruna gildi reglur utan sáttmála ESB?

Að sjálfsögðu ber að gera hlé á ESB-aðildarviðræðunum. Rökin fyrir því voru skýr áður en sérstakt evru-svæði utan stjórnkerfis ESB kom til sögunnar. Þau eru svo augljós eftir skiptinguna á milli ESB og evru-svæðisins að viðræðunum ætti að verða sjálfhætt. Berji Össur Skarphéðinsson og sérfræðingar hans hausnum við steininn skulda þeir þjóðinni skýringar á því hvers vegna nauðsynlegt sé að afhenda ESB 200 mílurnar til að taka upp evru sem er ekki lengur á forræði ESB.