Serbía sækir um ESB-aðild

Serbía mun leggja inn umsókn um aðild að ESB hjá Svíum, áður en árinu (og formennskutíð Svía) lýkur, þ.e.a.s. í næstu viku. Þetta tilkynnti forseti landsins, Boris Tadic í gær. Sjá hér frétt frá Daily Mail.

Frá því að Tadic (mynd) tók við völdum árið 2004, hefur stefnan marvisst verið á aukin tengsl við ESB. Serbía var stærsta lýðveldi Júgóslavíu, sem hrundi til grunna í blóðugum stríðsátökum, á árunum 1991-1994. Einnig átti Serbía í átökum við Kosovo-Albana í Kosovo-héraði, sem leiddi til íhlutunar og sprengiárása NATO á landið. Það má því segja að það sé stríðshrjáð þjóð sem leggur inn aðildarumsókn í næstu viku.

Möguleg aðild Serbíu hlýtur því að stuðla að auknum stöðugleika á Balkan-skaga, Slóvenía er með í ESB síðan 2004 og Króatía á í aðildarviðræðum, sem búist er við að ljúki 2011 eða 2012. Bæði löndin voru lýðveldi í Júgóslavíu.

Því má svo bæta við að í vikunni opnaði ESB landamæri sín fyrir 10 milljónum Serba, Svartfellinga og Makedóníumanna, en strangar reglur höfðu verið í gildi. Íbúar þessara landa geta nú ferðast til, og innan ESB eins og aðrir þegnar sambandsins. ,,Þér líður eins og þú sért frjáls," var haft eftir Nadja Miladinovic, í Christian Science Monitor.

Athugasemdir

[Hólmfríður Bjarnadóttir, 20.12.2009 kl. 21:43]

Mjög ánægjuleg þróun fyrir Balkanskagann og íbúa landanna þar. Innganga í ESB er einhver besta vörn gegn stríði og kominn tími á slíkt fyrir blessað fólki.

[Jón Valur Jensson, 21.12.2009 kl. 02:41]

Var það svo, Hólmfríður, að ESB hafi bjargað Júgóslövum?

Voru það ekki miklu fremur Bandaríkjamenn sem gripu inn í?

Og hvernig þykist Hólmfríður vita, að ESB verði friðarbandalag? Beitir það sér þannig gagnvart 3. heims löndum? Eða gagnvart Íslendingum! Eða Norðmönnum og Færeyðingum í makrílmálum?! Og hvernig ætlar þetta bandalag að leysa sínar innri mótsagnir, t.d. múslimskra innflytjenda og afbrýðsamra Evrópumanna í láglaunastétt, sem horfa upp á að missa vinnuna eða hafa misst hana? Hvernig mun því farnast að aðlaga og friða óþreyjufulla, atvinnulausa og uppreisnargjarna unglinga í múslimahverfum Parísar og annarra stórborga?

Hélt ekki Hitler "Friðarræðuna"? Er nóg að segjast friðarbandalag?

[Gunnlaugur I., 21.12.2009 kl. 10:17]

Stækkunarferli ESB Stórríkisins til austurs til stríðshrjáðra og fyrrum fátækra kommúnista ríkja eru bara enn ein rökin fyrir því að draga aðildarumsókn okkar tafarlaust til baka.

Því stærra sem þetta apparat verður og því fleiri svona ríki sem sett verða undir þeirra hatt því verra og vonlausara verður fyrir smáþjóð eins og okkur að vera þarna innanborðs. 

[Gísli Ingvarsson, 21.12.2009 kl. 10:56]

Af því að Jón Valur er svo fróður um aðkomu BNA að balkan hefur það kannski ekki vafist um fyrir honum að sú aðkoma var mjög snemma á ferlinum og má kenna aðkomu þeirra um að allt fór úr böndunum. Ekki gat aðkoma BNA komið í veg fyrir innanlandsófrið sem varð milliríkjaófriður og fjöldamorð á báða bóga. Serbar sátu síðan uppi með SVARTA-Pétur (Milosjevic og kumpána hans). Það gaf BNA tækifæri til að beita NATO á mjög óhefðbundinn hátt, nefnilega gera loftárásir á Serbíu og kljúfa á endanum Kósóvó frá. Hvort þetta inngrip hafi verið gæfuspor er mjög vafasamt. Þessi saga er ekki skrifuð en umsókn Serba að ESB verður að fagna innilega og vonast ég til að þeir komist inn rétt á eftir Íslendingum.

[Jón Valur Jensson, 21.12.2009 kl. 11:32]

Margt fór sannarlega að orka tvímælis, þá gert var í þessu stríði, Gísli, en eitt er þó hafið yfir allan efa: Að framganga hollenzku hermannanna í Srebrenica var landi þeirra til skammar, þar sem þeir brugðust með algerðarleysi við þjóðernishreinsun og fjöldamorði. Evrópuríkin reyndust gagnslaus til að bjarga hér málum, það voru bandaríkin sem gripu inn í. Í Júgóslavíu beindust loftárásir NATO að hernaðarlega mikilvægum skotmörkum. Þrátt fyrir afdrifarík og hneykslanleg mistök var mannfall óbreyttra borgara vegna loftárásanna sáralítið miðað við flestar 20. aldar styrjaldir. Íhlutun Bandaríkjanna o.fl. í Kosovo og Serbíu var til þess gerð að hindra hliðstætt þjóðarmorð og átti sér stað í Bosníustríðinu 1992-95, þar sem 278.000 manns fórust. En í 78 daga loftárásum NATO á Júgóslavíu 1999 féllu um 500 borgarar skv. nákvæmum útreikningum Human Rights Watch (Serbar héldu fram 1.200-5.000).