Bryndís Ísfold: Þú ert að niðurgeiða krónuna!

Framkvæmdastjóri Sterkara Ísland, Bryndís Ísfold Hlöðversdóttir, skrifar áhugaverða hluti á Eyjunni um gjaldmiðilsmál og setur þá upp í punkta. Kíkjum á þá:

• Af því að við Íslendingar höfum kosið að vera með minnsta sjálfstæða gjaldmiðilinn i heiminum borgum við fyrir tvær íbúðir þegar við kaupum eina ólíkt því sem við myndum gera ef við hefðum aðgang að sömu kjörum og  t.d. í Danmörku, eða í öðrum Evrópusambandsríkjum.
• Það er vegna krónunnar fyrst og fremst sem matvælaverð hefur í áraraðir verið hér dýrara en í ESB ríkjum og þó kannanir sýni nú að matvælaverð sé hér lægra en það var fyrir hrun, þá er það bara lægra fyrir þann sem fær laun í evrum eða öðrum svipuðum gjaldmiðli. Auk þess sem veiking krónunnar hefur ekki enn skilað sér í lækkað matvælaverð eins og hagfræðingur ASÍ benti á í fréttum í gær.
• Það er vegna krónunnar sem heimilin í landinu eru skuldsettari en nokkurn óraði fyrir að hægt væri, vegna þess almenningur niðurgreiðir kostnaðinn við krónuna í gegnum verðtrygginguna – svo ekki sé talað um kostnaðinn við hrun krónunnar fyrir  þá tóku erlend lán.
• Það er vegna krónunnar sem flest stór fyrirtæki á Íslandi sem eru með tekjur í erlendri mynt eru löngu hætt að nota krónuna, meira segja hörðustu andstæðingar aðildar útgerðarkóngarnir viðurkenna að myntin er ónýt og ekki hægt að treysta á hana.
• Það er nefnilega vegna krónunnar sem fyrirtæki hér á landi sem eiga í einhverjum viðskiptum við útlönd, hvort sem er inn- eða útflutningur geta engan veginn treyst því að áætlanir gangi upp – sveiflukennd krónan hefur sett ófá fyrirtæki á hausinn.
• Það er nefnilega ekki af ástæðulausu sem verkalýðsforystan segist vilja fá laun í alvöru gjaldmiðli – fólkið í landinu er búið að kosta tilveru krónunnar nógu lengi.

Svo skrifar hún í lokin:

,,Væri nú ekki gaman að geta borgað bara einu sinni fyrir fasteignirnar okkar, geta verslað í matinn án þess að þurfa að telja hverja verðlausu krónuna og að forsendur þess hvernig fyrirtækjum vegnaði væri hvernig þau væru rekinn ekki hversu óheppinn eða heppinn fyrirtækin með sveiflur á krónunni.

Lánastofnanir eru með belti og axlarbönd,   stærstu fyrirtækin eiga í fullu fangi með að geta rekið sig í núverandi ástandi þó þau geti mörg hver rekið sig að mestu með að nota erlenda mynt.  Lítil og meðalstór fyrirtæki – og almenningur í landinu niðurgreiðir krónuna á hverjum degi.

Hvers vegna í ósköpunum að halda þessari vitleysu áfram?"

 

Krafist launa í ALVÖRU-gjaldmiðli? Kaupmáttur féll eins og steinn....

Eins og kunnugt er, eru margir kjarasamningar lausir, eins og það heitir. Tími kjarasamninga er því að renna upp. Morgunblaðið fjallar um þetta í fréttaskýringu Ómars Friðrikssonar, eins reyndasta blaðamanns MBL.

Í fréttaskýringunni er vitnað í pistil formanns verkalýðsfélagsins Eflingar, en umbjóðendur hans eru hluti hinna vinnandi stétta Íslands:

,,Í nýjum pistli á heimasíðu Eflingar stéttarfélags segir Sigurður að stjórnvöld hafi á undanförnum áratugum notað krónuna til þess að lækka kaupmátt og skaða kjör og gerða kjarasamninga. Við það verði ekki unað lengur. »Eðlilegast væri að launafólk gerði þá kröfu í komandi kjarasamningum að launamenn fengju greidd laun í alvöru gjaldmiðli. Þar liggur beinast við að miða við evruna sem er aðalviðskiptagjaldmiðill okkar Íslendinga."

Sigurður Bessason, formaður Eflingar, byrjar annars pistil sinn svona á heimasíðu félagsins:

,,Nú í aðdraganda samningaviðræðna um kjarasamninga á vinnumarkaði  vaknar eðlilega spurningin um félagslegt réttlæti í landinu. Kjarasamningar eru í eðli sínu tæki til að bæta lífskjör og jafna kjör í þjóðfélaginu.

Á einu vetfangi haustið 2008 breyttust kjör á Íslandi úr því að vera bærileg í það að verða óþolandi. Kaupmáttur féll eins og steinn í vatni, lán almennings í landinu hækkuðu mánuð eftir mánuð þannig að fólk horfði á eignir sínar brenna upp í verðbólgu sem engu eirði. Stjórnvöld stóðu vörð um sparifé landsmanna en hugsuðu minna um hina sem horfðu á eftir íbúðum sínum og húseignum í eld verðbólgunnar. Fjöldi manna sem bar ábyrgð á hruninu og tókst að komast undan með kúlulán og jafnvel hundruða milljóna hagnað í bankaviðskiptum er ennþá frjálst ferða sinna."

Pistill SB í heild sinni

(Leturbreyting, ES-bloggið)

 

FRBL: Krónan og kjörin

Í leiðara FRBL í dag tekur Ólafur Stephensen fyrir krónuna og gjaldmiðilsmálin. Hann segir:

,,Stundum er eins og menn loki algjörlega augunum fyrir því að krónan hrundi. Á dögunum birtust til dæmis niðurstöður könnunar, sem sýndu að verðlag á mat og drykk á Íslandi væri orðið svipað og að meðaltali í Evrópusambandinu. Þetta þóttu ýmsum vinum krónunnar og andstæðingum ESB-aðildar góð tíðindi og þeir héldu því fram að þarna væri ein meginröksemd aðildarsinna, að ESB-aðild myndi lækka matarverð, rokin út í veður og vind. Þeir sem tala svona gleyma að taka með í reikninginn að matur og drykkur á Íslandi er eingöngu ódýrari fyrir þann sem fær launin sín í evrum eða öðrum erlendum gjaldmiðli. Íslenzkt launafólk, sem hefur verið svipt kaupmætti sínum með lækkun krónunnar, er verr sett en áður.

Allar tilraunir til að gera fjármagnskostnað íslenzks almennings sambærilegan við það sem gerist í nágrannalöndunum eru sömuleiðis dæmdar til að mistakast á meðan við höldum í ónýtan gjaldmiðil. Í síðustu viku birtist athyglisverð grein í vefritinu Pressunni eftir Guðstein Einarsson, kaupfélagsstjóra í Borgarnesi. Hann reiknar út muninn á greiðslum af 20 milljóna króna húsnæðisláni í íslenzkum krónum, verðtryggðu með fimm prósenta vöxtum í 25 ár og hins vegar af sambærilegu láni hjá evrópskum banka á evrópskum vaxtakjörum. „Mismunurinn er 31,6 milljónir króna eða að meðaltali 105 þúsund krónur á mánuði, hvern mánuð í 25 ár," segir Guðsteinn og færir þannig rök fyrir því að skatturinn, sem krónan leggi á fjármögnun íslenzkrar fjölskyldu á meðalstóru húsnæði, sé um það bil þrjátíu milljónir króna."

Og síðan segir: ,,Þeir, sem vilja tryggja kjör íslenzks almennings til frambúðar og stemma stigu við hinum gamla vítahring víxlhækkana launa og verðlags, verða að bjóða trúverðuga lausn í gjaldmiðilsmálum þjóðarinnar. Er hún til án aðildar að Evrópusambandinu?"

Allur leiðarinn

Stefán Haukur á opnum fundi

Vekjum athygli á þessu:

Ungir Jafnaðarmenn standa fyrir opnum fundi með Stefáni Hauki Jóhannessyni aðalsamningamanni Íslands við ESB næstkomandi þriðjudag kl.20:00 í húsakynnum Samfylkingarinnar að Hallveigarstíg 1.

Allir eru velkomnir en aðildarviðræðurnar við ESB er engum óviðkomandi hvort sem fólk er hlynnt eða andvígt aðild að ESB.

Léttar kaffiveitingar verða til staðar.

 

Makrílhnútur! Barist um bitana!

Morgunblaðið greinir frá því í frétt að deilan um makrílinn sé komin í hnút. Þar eru fjórir deiluaðilar; ESB,Ísland, Noregur og Færeyjar. Það verður í raun mjög fróðlegt að sjá hvernig þetta endar allt saman, eða hvort þetta endar yfirhöfuð! Kannski ætla menn bara að berjast um bitana....

100.000 aukalega! Guðmundur Gunnarsson um krónuna og hverjum hún hjálpar

Annar Eyjubloggari, Guðmundur Gunnarsson, fjallar um krónuna í nýjasta pistli sínum. Hann skrifar:

,,Með lágri skráningu krónunnar er verið að búa til risavaxna skuldakreppu og viðhalda henni. Jafnfram því er komið í veg fyrir hagvöxt og Íslandi haldið niður við botninn. Íslenska krónan er rúinn trausti erlendis. Erlendir fjárfestar forðast landið og okkur standa ekki til boða erlend lán. Sama viðhorf ríkir hér heima útgerðarfyrirtæki hafa verið að skipta yfir í Evru, allmörg tæknifyrirtæki hafa þegar skipt yfir í Evru og greiða út laun í evrum."

Og síðar þetta: ,,Króna heldur vöxtum um 5% hærri en þeir þyrfti að vera. Vöruverð er hátt, lyfjaverð er of hátt og öllum er gert erfitt fyrir. Ef þú kaupir þak yfir fjölskylduna ertu að greiða vegna krónunnar tvöfalt verðið til baka, ef þú kaupir t.d. 30 millj.kr. íbúð ertu að greiða um 100 þús. kr. aukalega á mánuði."

Allur pistillinn

Andri Geir um kosningar í Svíþjóð

Eyjubloggarinn Andri Geir Arinbjarnarson skrifaði nýlega pistil um komandi kosningar í Svíþjóð. Hann segir m.a.:

,,Í þessum mánuði ganga Svíar til þingkosninga.  Stærsti stjórnmálaflokkurinn í Svíþjóð mælist nú Moderaterna, velferðarflokkur hægra megin við miðju sem styður ESB samstarf og aðild.

Eins og í Danmörku eru sósíaldemókratar ekki lengur stærsti stjórnmálaflokkurinn, kjósendur fylkja sér nú um flokka hægra megin við miðju sem setja velferð, atvinnu og ESB samstarf  á oddinn.

Kjósendur í þessum löndum vita að aðeins með öflugri hagstjórn sem skilar hæstu mögulegum þjóðartekjum á mann er hægt að halda uppi sterku norrænu velferðarkerfi.

Í Danmörku og Svíþjóð bjóða stjórnmálaflokkar upp á 21. aldar praktíska hugmyndafræði.  Þessir flokkar endurnýja sig í takt við tímann en eru ekki fastir í 20. aldar úreltri hugmyndafræði sem skilar engu nema stöðnun."

Restin er hér

Styrmir og Spartverjarnir

Þær eru stundum vægast sagt skrýtnar, hugmyndirnar sem birtast á síðum Morgunblaðains þessa dagana. Nýtt slíkt dæmi er pistill Styrmis Gunnarssonar, fyrrum ritstjóra blaðsins og ESB-andstæðings í blaðinu um helgina. Styrmir skrifar undir fyrirsögninni: ,,Alltof mikil yfirbygging á fámennu samfélagi" :

,,Þeim fer fækkandi sem tala um hið nýja Ísland enda fáar vísbendingar um að það sé að verða til. En það þýðir ekki að þörfin fyrir umbætur og í sumum tilvikum byltingarkenndar umbætur sé ekki lengur til staðar. Þvert á móti. Hún er fyrir hendi. En það skortir pólitíska forystu til þess að leiða samfélagið inn á nýjar brautir.

Þjóðin missti stjórn á sjálfri sér um skeið. Nú er kominn tími til spartanskra lífshátta, bæði einstaklinga og þjóða. Þetta skilja landsmenn vel enda almúgamaðurinn yfirleitt raunsærri en þeir sem stjórna."

Spartanskir lífshættir? Eru það ekki evrópskir lífshættir? Spartverjar komu frá því svæði sem nú er Grikkland Makedónía og áttu Spartverjar sér glæsta sögu, enda voru þeir miklir stríðsmenn.

Styrmir slær á strengi þjóðernistilfinninga, eins og hans er von og vísa (og Morgunblaðsins). Það er rómantískur undirtónn í þessu og gefið er í skyn að þeir sem stjórni séu í fílabeinsturni og úr tengslum við almúgann.

Kannski vill Styrmir ekki bara að við snúum til ,,spartanskra lifnaðarhátta," heldur vill hann kannski bara snúa aftur til gamla landbúnaðarsamfélagsins og sjálfsþurftabúskapar?

Eða hvað vill eiginlega Styrmir? Fyrir komandi kynslóðir?

(Feitletrun: ES-bloggið)

 

Ögmundur: Höldum viðræðum áfram - telur ESB vera "stórríki" !

(Verðandi) Innanríkisráðherra Íslands, Ögmundur Jónasson (VG) var síðasti gesturinn í Silfri Egils í dag. Undir lok viðtalsins spurði Egill Helgason Ögmund hvort hann vildi hætta aðildarviðræðum við ESB. það vill Ögmundur ekki. Hann vill að þjóðin fái að kjósa. Hann fær plús fyrir það.

Svo fór hann hinsvegar að tala um ESB sem ,,stórríki" og missti sig þá alveg. Þ.e.a.s. að hér myndi ESB taka yfir t.d. landbúnaðinn og sjávarútveginn. Sem er að sjálfsögðu rangt.

Misskilur Ögmundur ESB, hvað það er? ESB er samband 27 fullvalda og sjálfstæðra ríkja, sem hafa sameinast um að fylgja ákveðnum sameiginlegum reglum, á ákveðnum sviðum.

En stjórnar ESB t.d. finnskum landbúnaði? Nei, Finnar gera það sjálfir. Stjórnar ESB fiskveiðum Maltverja? Nei, þeir gera það sjálfir? Eða fiskveiðum Svía? Nei, svo er ekki.

Væri ekki lag að Ögmundur myndi t.d. hringja til Köben og spyrja þar starfsbróður sinn hvort Danir séu aðilar að STÓRRÍKI!! Vakna, Ögmundur!

Íslendingar eru rétt að byrja í samningaferli, þar sem m.a. verður tekist á um landbúnað og sjávarútveg. Það veit Ögmundur. Til eru ýmsar hugmyndir og útfærslur í því efni.

Svo verður kosið um niðurstöðu aðildarsamninga.

Eyjan fjallar hér um Ögmund

Einnig Visir.is

Aðild tekur tíma!

Andstæðingar ESB-aðildar á Evrópuvaktinni gera sér mat úr skrifum Þorsteins Pálssonar í FRBL í dag, en þar segir hann að ...,,Möguleikarnir á því að þetta mikilvæga mál verði til lykta leitt á starfstíma þessarar stjórnar hafa því dvínað."

Í dag er 2010 (langt komið) og aðildarviðræðurnar sjálfar ekki hafnar. Þær hefjast á næsta ári, kannski um mitt ár. Talið er að þær geti tekið eitt og hálft til tvö ár. Síðan þarf að kjósa, breyta stjórnarskrá og svo framvegis.

Þetta er ferli sem tekur sennilega á bilinu 3-5 ár, frá því að samningaviðræður hefjast.

Kjörtímabil núverandi ríkisstjórnar nær til 2012. Og þá er bara að reikna!

Eða var einhver að tala um að klára dæmið fyrir 2014, gera þetta í "einum grænum" eins og Íslendinga er síður?

Hér er hægt að lesa nákvæmlega um það hvernig AÐILDARFERLI gengur fyrir sig.

Þakkir til lesenda Evrópubloggsins

Ritstjórn Evrópubloggsins vill nú í lok sumars, þakka notendum bloggsins fyrir samfylgdina síðustu misserin.

Undanfarið ár hefur umferðin um Evrópubloggið aukist sem nemur hundruðum prósenta. Daglega fara hundruð manna inn á bloggið.

Hér hafa verið og eru líflegar umræðum um Evrópumál, nokkuð sem andstæðingar aðildar eru ekki með á síðum sínum, hvorki Heimssýn né Evrópuvaktin. Segir það sína sögu.

Evrópuumræðan þarf og á að vera opin og lýðræðisleg. Upplýst þjóð getu tekið upplýstar ákvarðanir.

Þess vegna segir það meira en þúsund orð að hatrömmustu andstæðingar aðildarviðræðna vilja hætta við allt saman og draga umsóknina til baka. Vilja þeir ekki að þjóðin kynni sér málið og taki afstöðu?

Maltverjar drógu +a sínum tíma umsókn sína að ESB til baka. Það voru mestu mistök sem Maltverjar gerðu í því ferli!

Maltverjar eru nú innan ESB og ekkert heyrist í Nei-sinnum. M.a. fór RÚV þangað og leitaði að fulltrúa þeirra, en sá aðili fannst ekki!

Grunnspurningin er þessi: Ætlar ísland að verða þjóð meðal þjóða, eða lifa samkvæmt landfræðilegri legu sinni, sem eyþjóð, langt úti í hafi?

Umræðan heldur áfram....

Enn af "gjörgæslukrónu" (FRBL)

Óli Kristján Ármannsson, skifar leiðara FRBL í dag og fjallar um gjaldmiðilsmál, þ.e.a.s. krónuna, sem enn er á gjörgæslu, þar sem enginn veit hvernig henni kemur til með að reiða af einni og óstuddri. Óli skrifar:

"Íslenska krónan er veik, hvað sem líður smástyrkingu síðustu daga. Sumir myndu jafnvel ganga svo langt að segja að hún lægi banaleguna, eða væri í það minnsta á gjörgæsludeild. Og á meðan krónan er veik blæðir almenningi og fyrirtækjum, öðrum en þeim sem reiða sig á útflutning.

Forsenda þess að krónunni verði komið af gjörgæsludeildinni er að fyrir liggi sýn á framtíð hennar. Eftir stendur þá spurningin um hvort hún geti nokkurn tímann verið stöðug. Sérfræðingar efnahagsmála telja fæstir að svo geti orðið nema þá að gjaldeyrishöftum verði viðhaldið. Ef hins vegar stefnan er tekin á að skipta út krónunni fyrir evru með stuðningi Seðlabanka Evrópu og sýnt fram á hvernig það muni gert, er líklegt að krónan nái einhverri heilsu og fái jafnvel að verða aflögð með sæmd, í stað þess að þurfa að þola einhvern harmkvæladauðdaga." (Leturbreytingar, ES-blogg)

Allur leiðarinn 

 

Tvær greinar: Þórir og Eiður

Viljum benda lesendum á tvær góðar greinar um ESB-málið. Hin fyrri er eftir Sr. Þóri Stephensen og í henni segir Þórir m.a.:

"Samtök ungra bænda birtu stórar, myndskreyttar auglýsingar í dagblöðum 28. maí sl. Þar var mynd af vel vopnaðri, brynvarinni bifreið og undir henni orðin: Við viljum ekki senda afkomendur okkar í Evrópuherinn. Jafnframt var vitnað til ræðu, sem Angela Merkel kanslari Þýskalands var sögð hafa flutt nokkru áður, þ.e. 13. maí. Ekki er nú vinnan við þessa auglýsingu beysin, því 13. maí flutti kanslarinn, samkvæmt heimasíðu frúarinnar, aðeins eina ræðu. Hana hef ég þegar lesið, og þar er hvergi að finna tilvitnunina, sem á að gefa auglýsingunni þungavigtina. Þó að dagsetningin sé e.t.v. aðeins mistök þess, sem upplýsingarnar gaf, teljast þessi vinnubrögð vart traustvekjandi fyrir málefnastarf Samtaka ungra bænda, enda tilgangurinn sá einn að koma blekkingum inn í umræðuna.

Þó að auglýsingin nefni ekki orðið „herskylda", er hún samt lævísleg tilraun til að vekja upp ótta hér á landi um að herskylda gæti orðið eitt af því, sem aðild að ESB leiddi af sér. Enda þótt aðeins 7 af 27 þjóðum ESB hafi herskyldu, þá eru þær þó með heri. Einhverjum hefur að vísu dottið í hug að koma upp sameiginlegum her innan ESB, en það er fjarlægur möguleiki og háður samþykki allra aðildarríkjanna. Eins og ég hef áður nefnt í grein um þessi mál, þá fengu Írar samþykkta ákveðna yfirlýsingu, áður en þeir samþykktu Lissabonsáttmálann. Sú yfirlýsing segir allt, sem við þurfum að vita um þessi mál. Þær kröfur, sem ESB myndi gera til okkar, hvað þennan málaflokk snertir, yrðu miklu minni en þær, sem NATO gerir í dag, enda er ESB ekki hernaðarbandalag.

Í áður nefndri samþykkt koma einnig vel fram hugsjónir og göfug markmið samtakanna. Ég hef þegar aflað mér þessarar yfirlýsingar í íslenskri þýðingu og birti hana hér til að staðfesta skrif mín:"

Öll greinin

ELDFLAUGASKOTPALLAR!!

Eiður Guðnason, fyrrum umhverfisráðherra, skrifar einnig grein í FRBL um ESB-málið, ERTU MEÐ EÐA Á MÓTI? Hann kemur í grein sinni m.a. inn á hinar ótrúlegu bullhugmyndir og rangfærslur sem er að finna í umræðunni um ESB. Eiður skrifar:

"Ertu með eða á móti aðild Íslands að Evrópusambandinu (ESB)? Þessari spurningu er ekki hægt að svara fyrr en vitað er hvaða kostir og ókostir munu fylgja aðild eða höfnun aðildar. Það verður hins vegar ekki ljóst fyrr en samningsdrög liggja fyrir að loknum samningaviðræðum. Þess vegna er spurningin ekki tímabær. Hægt er hins vegar að spyrja: Ertu með eða á móti því að rætt sé við ESB um aðild Íslands, – samninga leitað um að Ísland bætist í hóp þeirra 27 Evrópuríkja,sem hafa ákveðið að starfa náið saman? Ertu fylgjandi því að Ísland velji sömu leið og Danmörk, Finnland og Svíþjóð hafa farið?

Það virðist borin von, enn sem komið er að minnsta kosti, að umræða um þetta mikilvæga mál fari fram á viti bornum nótum.

Nýlega flutti einn af andstæðingum umsóknar pistil í Útvarpi Sögu, þar sem eftirfarandi kom fram:

1. Látið var í veðri vaka að ESB væri að stofna her, sem við yrðum að eiga aðild að við inngöngu í bandalagið.

2. Ýjað var að því að „Stórráð" (hvað sem það nú er) ESB kynni að vilja setja upp eldflaugaskotpalla á Íslandi."

Restin er hér

 

 

Af þingálsyktunartillögu og velvilja...

Á ESB-síðu morgunblaðsins er að finna fréttaskýringu eftir Egil Ólafsson, þar sem fram kemur að litlar líkur séu á að þingsályktunartillaga sem nokkrir þingmenn ætla að leggja fram um að draga umsókn Íslands að ESB til baka, verði EKKI samþykkt.

DV hefur líka komist að þeirri niðurstöðu, eins og fram hefur komið og verið greint frá hér á blogginu.

Annars er nokkuð fyndið að lesa tillögu fjórmenningana, en í lokin segja þeir: "Fyrirsjáanlegt er að aðildarsamningur verði felldur í þjóðaratkvæðagreiðslu og mun sú niðurstaða ekki auka velvilja í garð Íslendinga hjá aðildarþjóðum Evrópusambandsins."

Það er bara alls ekkert fyrirsjáanlegt! Margt og mikið getur gerst á þeim tíma sem líður fram að þeim tímapunkti þar til aðildasamningur liggur fyrir og íslenska þjóðin fær tækifæri til þess að KJÓSA um hann.

Fjórmenningarnir sem leggja fram tillöguna, Unnur Brá Konráðsdóttir (S), Ásmundur Einar Daðason (VG,formaður Nei-sinna), Gunnar Bragi Sveinsson (Framsókn) og Birgitta Jónsdóttir (Hreyfingin), vilja ekki að þjóðin fái möguleika á að greiða atkvæði um þetta.

Og svo er það þetta með velviljann. Norðmenn hafa fellt aðild tvisvar og ættu því samkvæmt þessu að njóta alveg sérstaklega lítils velvilja hjá aðildarþjóðum Evrópusambandsins.

En er það svo? Nei, aldeilis ekki. Norðmenn geta sótt um aftur, ef þeir vilja og þeir eru alveg örugglega velkomnir í ESB!

Tillagan er tímaskekkja.

Þorsteinn Eggertsson í MBL: Sjálfstæði Íslands?

Það er alltaf gama að heyra í nýjum röddum um Evrópumál. Þorsteinn Eggertsson, rithöfundur og söngvaskáld kveður sér hljóðs um í Morgunblaðinu í dag. Grein hans ber heitið Sjálfstæði Íslands? Þorsteinn skrifar:

"Þegar íslenski landbúnaðarráðherrann talar um Evrópusambandið segir hann að við höfum ekkert „þangað“ að gera. Hvað meinar maðurinn? Heldur hann að málið snúist um að flytja alla íslensku þjóðina suður á Jótlandsheiðar? Eða heldur hann kannski að við komum til með að vera áhrifalaus hjörð innan sambandsins? Er hann kannski þeirrar skoðunar, eins og reyndar fleiri en hann, að Reykjavík hætti að verða höfuðstaður Íslands? Höfuðstaður okkar er og verður Reykjavík, á sama hátt og Kaupmannahöfn er höfuðborg Danmerkur, London höfuðstaður Englands, París höfuðstaður Frakklanda og Róm höfuðborg Ítalíu. Samt eru allar þessar þjóðir í Evrópusambandinu.
Fámennasta ríki Evrópusambandsins í dag er Lúxemborg (sem einnig hefur sína eigin höfuðborg). Sambandið hefur gert mikið fyrir þá litlu þjóð sem var næstum búin að tapa tungumáli sínu í lok síðustu aldar. Þá talaði fólkið þar annaðhvort frönsku eða þýsku og götunöfn voru ýmist frönsk eða þýsk. Nú hefur Evrópusambandið hjálpað Lúxemborgurum að endurvekja tungumál sitt og það með sérlega góðum árangri. Lítið þarlent þorp, við landamæri Þýskalands og Frakklands, varð allt í einu heimsfrægt þegar þar var gerður mikilvægur milliríkjasamningur. Þorpið heitir Schengen og þar búa ekki nema nokkur hundruð manneskjur. Svo er hægt að benda á að Lúxemborgarar hafa ekki aðeins fulltrúa á Evrópuþinginu, og í ýmsum stofnunum Evrópusambandsins, heldur kom það til tals, fyrir nokkrum misserum, að Lúxemborgari yrði næsti forseti Evrópusambandsins."

Og síðar skrifar Þorsteinn: "Að vilja standa utan við Evrópusambandið finnst mér vera svipað og ef maðurinn í minnsta húsi götunnar vill alls ekki nota sama rafmagn og allir hinir íbúarnir nota, en hefur í staðinn fengið sér olíukyntan rafmagnsmótor og framleiðir sitt eigið rafmagn úr honum. Fyrir bragðið getur hann ekki eldað kvöldmat og horft á sjónvarp á sama tíma öðruvísi en að eiga það á hættu að það slái út.

Við Íslendingar búum á nokkuð stórri en fámennri eyju lengst norður í Atlantshafi. Það er þó ekki þar með sagt að við þurfum endilega að líta á okkur eins og við séum öll einhvers konar Bjartur í Sumarhúsum."