Þorvaldur Gylfason um gjaldmiðilsmál

Dr. Þorvaldur Gylfason er með virkari pennum þessa lands og birtir hverja greinina á fætur annarri, um hin ýmsu málefni. Ein slík birtist í FRBL í vikunni, undir yfirskriftinni KRÓNAN SEM KÚGUNARTÆKI. Þorvaldur skrifar:

,,Ein helztu rökin fyrir upptöku evrunnar eru þau, að krónan er liðið lík og á sér varla viðreisnar von, úr því sem komið er. Krónan styðst nú við ströng gjaldeyrishöft og myndi hrynja, væri höftunum aflétt. Krónan hefur frá 1939 veikzt um 99,95 prósent gagnvart dönsku krónunni. Verðbólgan, sem var bæði orsök og fylgifiskur gengisfallsins, gróf undan efnahagslífinu. Ekki hefur þó tekizt að kveða verðbólguna alveg niður, þar eð hagstjórnin hefur verið veik og Seðlabankinn hefur ekki heldur reynzt verki sínu vaxinn. Þannig er einnig ástatt um ýmis önnur lönd, til dæmis í Austur-Evrópu og Afríku. Þess vegna leggja Eystrasaltslöndin og önnur ný aðildarlönd ESB allt kapp á að taka upp evruna sem fyrst.

Helztu rökin gegn upptöku evrunnar eru í fyrsta lagi þau, að Íslendingar þurfi á eigin mynt og sveigjanlegu gengi að halda til að draga úr innlendum hagsveiflum, þar eð þær séu frábrugðnar hagsveiflum í Evrópu. Sérstaða Íslands er þá talin stafa einkum af sjávarútvegi, þótt hann standi nú á bak við aðeins sjö prósent af landsframleiðslu. Staðan hefur breytzt. Útvegurinn skiptir efnahagslífið nú minna máli en áður, þar eð öðrum atvinnuvegum hefur vaxið fiskur um hrygg. Hagsveiflan á Íslandi hefur frá 1994, þegar Ísland gekk inn á Evrópska efnahagssvæðið, færzt miklu nær hagsveiflunni í Evrópu, svo sem fram kemur í nýrri doktorsritgerð Magnúsar Bjarnasonar um Ísland og Evrópusambandið. Þessi niðurstaða Magnúsar rímar við reynsluna annars staðar að. Aukin viðskipti milli landa draga úr sérstöðu hvers um sig og þá einnig úr sérstöðu hagsveiflna í einstökum löndum."

Öll greinin