Bændablaðið úr fríi

Bændablaðið er komið úr sumarfrí og er það vel. Blaðið eyðir að þessu sinni miklu púðri á fund norræna bænda, sem haldinn var í Reykjavík fyrir skömmu. Þar kemur margt athyglisvert fram og t.a.m. mikið fjallað um ábyrgð bænda varðandi loftslagsmál í framtíðinni. ESB hefur sett upp metnaðarfullt "prógramm" varðandi þann málaflokk og stór mikil ráðstefna um þessi mál verður haldin í Kaupmannahöfn nú í desember. Fram kemur í viðtali við formann dönsku bændasamtakanna að bændur leiki stórt hlutverk í þessum málaflokki.

Þá er einnig rætt við formann norsku bændasamtakanna, Nils Björke, sem segist vona að Íslendingar gangi aldrei í ESB! Kemur s.s. ekkert á óvart. Það má e.t.v. lesa út úr viðtalinu að ástandið í norskum landbúnaði virðist vera nokkuð álíka og hjá þeim íslenska; lágar tekjur, þörf á fjármagni til uppbyggingar og lítil nýliðun, þ.e. ungt fólk kemur ekki inn í greinina. Í framhaldi af þessu verður manni spurn hvort norskur landbúnaður sé að fullu í standi til að tryggja matvælaöryggi Norðmanna? Vitað er jú t.d. að Norðmenn versla mikið yfir landamærin til Svíþjóðar.

Í viðtali við varaformann sænsku bændasamtakanna, Elisabeth Gauffin, kemur hinsvegar annað sjónarhorn fram. Eftir að hafa minnkað stuðning við landbúnað á tíunda áratugnum, sem hún segir hafa verið högg fyrir stéttina breyttist staða sænskra bæna til hins betra: "Aðild að ESB veitti sænskum bændum bæði stöðugleika varðandi sitt rekstrarumhverfi og einnig aðgang að styrkjum í stað þeirra sem við höfðum misst." Út úr þessu má því lesa að sænskir bændur hafi gengið í gegnum ákveðið breytingarferli, en fengið til baka aftur það sem þeir misstu, með aðild að ESB.

Enda kvarta sænskir bændur ekki og þar er nýliðun ekki vandamál, t.d. hafa ungar konur í auknum mæli gerst bændur. Meira um stöðu sænskra bænda í þessari grein

Fleiri greinar í BBL fjalla um ESB og Evrópumál. Sem kannski skýtur nokkuð skökku við þegar samtök bænda hafna alfarið aðildarviðræðum við ESB, vilja ekki ræða málið. Er það ekki einkennileg afstaða atvinnugreinar sem nýtur stórkostlegra ríkisstyrkja, sem jú koma frá íslenskum skattgreiðendum?

(Útgjöld hins opinbera til landbúnaðar voru tæpir 10.4 milljarðar árið 2005 og reiknaður stuðningur við framleiðendur landbúnaðarvara árið 2006 var 66%. Heimild: Hagtölur landbúnaðarins, 2007).