Jón Bjarnason talar: Hvert tækifæri notað...

Jón Bjarnason, sjávarútvegs og landbúnaðarráðherra hélt ræðu á þingi um strandfiskveiðar í vikunni. Þar notaði hann tækifærið til þess að ítreka andstöðu sína við ESB. Gott og blessað, allir hérlendis vita að Jón Bjarnason er á móti ESB. En Jón vill kannski líka að eins margir útlendingar og hægt er viti þetta einnig.

Það er hinsvegar athyglisvert að skoða ræðu Jóns, en það má gera hér. Sé textinn settur inn í Word kemur í ljós að hún er 2272 orð. Almennt er talið að það taki um eina mínútu að lesa hundrað orð og Jón flutti þetta á ensku. Reiknum því með 1.5 mín per hundrað orð. Ræða Jóns var því rúmur hálftími að lengd. Erfitt er að halda fullri athygli manna í svo langan tíma.

Eins og skrattinn úr sauðaleggnum kemur svo í lokin 218 orða kafli þar sem Jón lætur þá sem enn höfðu fulla athygli vita að hann sé á móti ESB. Þar segir hann meðal annars (á ensku):,,Last summer the Icelandic Parliament, Althingi, decided, to apply for EU membership. The process has already begun, although nobody knows how much time is needed for the negotiations."

Vissulega vita menn ekki upp á hár hvað ferlið tekur langan tíma, en almennt er talið að undir eðlilegum kringumstæðum muni þetta taka 18-24 mánuði, þegar viðræðurnar hefjast. Þetta veit Jón að öllum líkindum fullvel, en lætur þess ógetið.

Og hann hélt áfram: ,,Iceland is a small island situated in the middle of the Atlantic Ocean with just over 300 thousand inhabitants....We can enjoy wide-ranging international cooperation without being tied up in the EU framework. Given these circumstances, it is my firm belief that the future of our country is will be much better off outside European Union than inside."

En bloggara er spurn: Hvernig vill Jón starfa með Evrópu? Hverjar eru hans hugmyndir um tengsl Íslands og Evrópu? Vill hann auka samstarfið við Bandaríkin, Kanada, Kína? Er þá ekki bara betra að segja Ísland frá öllum tengslum við meginland Evrópu, sem kaupir t.d. 70-80% sjávarútvegsafurða okkar og eru málaflokkur Jóns?

Væri ekki nær að reyna að efla enn frekari viðskiptatengsl okkar við Evrópu, lönd og menningu sem við þekkjum og höfum árhundruða reynslu af viðskiptum við?

Stundum er eins og það sé ekki 21.öldin!