Guðmundur Gunnarsson um (m.a.) upphrópanir og órökstuddar fullyrðingar Nei-sinna

Í nýjum pistli á Eyjubloggi sínu segir Guðmundur Gunnarsson, formaður Rafiðnaðarsambandsins:

"Það er afskaplega erfitt að fóta sig á málflutningi andstæðinga ESB, sem einkennist af upphrópunum og órökstuddum fullyrðingum. Þar má t.d. benda á fullyrðingar þeirra um að við ESB-aðild myndu fiskimiðin fyllast at erlendum fiskiskipum og að við missum yfirráð yfir orkulindum landsins.

Það liggur fyrir að lagaumhverfi varðandi orkulindir yrði nánast óbreytt frá því sem nú er. Evrópusambandið á ekki neinar auðlindir. Svíþjóð selur sína umframleiðslu á raforku til annarra Evrópuríkja. Olíulindir Breta og Dana hafa ekki verið framseldar og verða aldrei. Allt eru þetta fullvalda ríki í samstarfi við önnur lönd. Rétt eins og Ísland er í samvinnu við önnur lönd.

Fiskveiðistefna ESB byggir á sögulegum veiðirétti. Öll vitum við, eða ættum allavega að vita; að önnur ESB ríki eiga ekki þann rétt hér. Sameiginleg fiskveiðistefna Evrópusambandsins er eins og fiskveiðistefna Íslands, það er ef um er að ræða sameiginlega stofna, sem margar þjóðir nýta þá á fiskveiðistjórnun þeirra að vera sameiginleg meðal viðkomandi þjóða. Hér má benda á þá stofna sem við veiðum úr og eru sameiginlegir með öðrum þjóðum þ.e. kolmunna, síld og loðnu og karfann hér suður af landinu. Við erum þessa dagana að gera kröfu nákvæmlega um þetta grundvallaratriði hvað varðar veiðirétt í flökkustofnum makríls.

Á það má benda að hið fullvalda ríki Danmörk á litlar auðlindir, en þeir eru duglegir í viðskiptum og stunda gríðarlega útflutning á landbúnaðarvörum. Aðild að ESB er eina tækifæri íslendinga til þess að komast á stóran erlendan markað með fullunnar vörur, án núgildandi takmarkana. Það gefur okkur möguleika sem við höfum ekki um hagræðingu og vöxt í landbúnaði og sjávarútvegi með aðgengi að markaðinum sem opnast við aðild að ESB."

Allur pistillinn 

Athugasemdir

[Valdimar Samúelsson, 18.1.2011 kl. 22:48]

Þá veit maður það. Segið mér eitt samt og eða Gudmundur. Hversvegna eiga andstæðingar ESB að þurfa að sanna sitt mál. Þeir vilja bara vera frjálsir í sínu landi.

[Hólmfríður Bjarnadóttir, 19.1.2011 kl. 01:41]

ESB andstæðinga eru líka á miklu svelli svo það er ekki nema von á GG taki svona til orða.

[Jón Valur Jensson, 19.1.2011 kl. 06:58]

"Það er afskaplega erfitt að fóta sig á málflutningi andstæðinga ESB, sem einkennist af upphrópunum og órökstuddum fullyrðingum. Þar má t.d. benda á fullyrðingar þeirra um að við ESB-aðild myndu fiskimiðin fyllast at erlendum fiskiskipum ..."

Af hverju áttu svona erfitt með að átta þig, hr. Guðmundur? Eða ertu bara að tala þarna um "andstæðinga ESB"? Þú veizt væntalega, að andstæðingar inngöngu/innlimunar Íslands í ESB eru miklu fleiri en andstæðingar ESB. Ertu þá sem sé aðeins að fjalla um þá alhörðustu? Eða vísar þetta til allra einarðra andstæðinga slíkrar innlimunar?

Hvern sástu síðast fullyrða, að "við ESB-aðild myndu fiskimiðin fyllast at erlendum fiskiskipum"? Aldrei hef ég t.d. notað þau orð, en þau eru kannski hentug til að láta málsvara sjónarmiða, sem andstæð eru þínum, líta út fyrir að vera fáránleg. Sú aðferð við að koma með "gagnrök" er meira í ætt við karíkatúr, skrípamynd af málflutningi mótherjans, því að auðveldara er að bauna á slíka skrípamynd heldur en raunveruleg rök hans.

Er þér annars ókunnugt um hug Spánverja í þessu máli? Alveg án þess að menn fari að hugsa sér, að þeir ætli að fylla hér öll mið, ætti eftirfarandi að fá margan Íslending til að hugsa sig um tvisvar í sambandi við "ESB-aðild":

Ráðherra Spánverja í ESB-málum kallar fiskimið Íslands "fjársjóð" og ætlar Spánverjum að tryggja sér fiskveiðiréttindi hér í aðildarviðræðunum (29. júlí 2009)

Spænskur ráðherra Evrópumála staðfestir ásækni Spánverja í íslenzk fiskimið; segir Spánverja "himinlifandi" (30. júlí 2009)

Sjávarmálastjóri Spánar: auðlindir "evrópusambandsvæddar" þegar ríki gengur í ESB (5. september 2009)

Og hér úr annarri átt: Stein [aðalhagfræðingur Lombard Street-rannsóknarsetursins]: Algjört brjálæði fyrir Ísland að ganga í ESB (30. ág. 1999; þar koma spænskir sjómenn við sögu).

"Fiskveiðistefna ESB byggir á sögulegum veiðirétti. Öll vitum við eða ættum allavega að vita, að önnur ESB ríki eiga ekki þann rétt hér," segir þú.

Þú átt líka að vita, að veiðireynslutímabilið er misjafnt eftir ýmsu og er teygjanlegt í reynd. ESB getur breytt þeim reglum. Bretar geta t.d. ýft upp gamlar væringar, talið sig hafa verið hlunnfarna með útvíkkun landhelginnar og heimtað lengra veiðireynslutímabil; fleiri sem hagsmuna ættu að gæta, væru vísir með að taka undir með þeim.

Með hóflegum meirihluta getur voldugasta stofnun ESB -- þar sem Ísland fengi 0,06% atkvæðavægi, en Spánverjar 153 sinnum meira (9,33%) og sum ríki enn meira --, ráðherraráðið í Brussel, fellt niður eða gerbreytt "reglunni" (princípinu) um hlutfallslegan stöðugleika fiskveiða hvers meðlimaríkis, "reglu" sem byggir líka á veiðireynsluviðmiðum.

Það þýðir ekkert að lofa upp í ermina, Guðmundur Gunnarsson.

Lokaspurning sem þér ætti trúlega að vera ljúft að svara: Hefurðu farið til Brussel í boði ESB- eða ESB-tengdra stofnana? Oft?