Siv-Mogginn-Sigmundur?

"Skopmynd" Morgunblaðsins um helgina af Siv Friðleifsdóttur hefur svo sannarlega vakið athygli og umtal. Þar er Siv sýnd sem vændiskona og boðskapurinn er að sjálfsögðu að hún sé til í að "selja sig" pólitískt séð, en Sif hefur sagst vilja styðja ríkisstjórnina, eftir brotthvarf NEI-foringjans, Ásmundar Einars, vegna ESB-málsins.

Önnur ástæða fyrir meðferðinni á Siv er kannski ekki síst vegna þess að hún er a) kona og b) með Evrópusinnaðar skoðanir. Þar með hefur Moggi fullt af ástæðum til þess að gera sem minnst úr henni.

Myndin sýnir náttúrlega fyrst og síðast í hvaða lægðir Morgunblaðið er komið í og á hvaða "plan" það leggur sig. Hvenær myndi Morgunblaðið birta álíka mynd af karlmanni?

Fyrir flokksþing Framsóknarflokksins um síðustu helgi baðaði formaður flokksins, Sigmundur Davíð sig í sviðsljósi Morgunblaðsins og langt er síðan framsóknarmaður hefur fengið jafn mikla athygli á síðum blaðsins.

Kúvending Framsóknar í Evrópumálum var Morgunblaðinu einnig kærkomin og eftir þingið birtist fréttaskýring eftir Agnesi Bragadóttur, þar sem hún greinilega naut þess að skrifa um hvað Evrópusinnar hefði verið niðurlægðir á flokksþinginu. Þar komst Agnes í feitt!

En hvað ætli formanninum, Sigmundi Davíð finnist um meðferðina á flokkssystur sinni, einum reyndasta þingmanni og fyrrum ráðherra flokksins á síðum Morgunblaðsins?  

 

Athugasemdir

[Sigurður Ingólfsson, 18.4.2011 kl. 10:06]

Mogginn er oft ekki vandur að meðulum þegar hann þarf að koma skoðunum sínum eða áróðri áleiðis. Ég held að þessi "skopmynd" hafi ekki orðið til í höfði teiknarans heldur annarsstaðar á blaðinu. Mogginn ætti að biðjast afsökunar ef hann vill ekki tapa enn fleiri áskrifendum.

[Jón Valur Jensson, 19.4.2011 kl. 03:43]

Það er fjarri öllum sanni, að þessi mynd sé nokkuð nálægt því að vera dæmigerð fyrir málflutning Morgunblaðsins. Esb- og Icesave-sinnar virðast í þagnarbindindi um að láta það ekki vitnast, hvílík rökleikni og skynsamleg krufning á ástandi mála birtist flesta daga í leiðurum Morgunblaðsins.

En einhver vogar sér að efast um þau orð mín, er alveg hægt að nefna hér mörg dæmi.

[Sigurður M Grétarsson, 19.4.2011 kl. 06:34]

Jón. "Rökleikni og skynsamleg krufning" á ESB í Morgunblaðinu!!!!! Segðu mér hinn brandarann sem þú kannt.

Mogrunblaðið hefur tekið fullan þátt í að bera út ýmsar mýtur og hræðsluáróður ykkar ESB andstæðinga og það síðasta sem maður ætti að gera vilji maður fá raunsanna mynd af ESB er að leita heimila í Morgunblaðinu. Þegar kemur að ESB er Morgunblaðið ekkert annað en ómerkilegur áróðurssnepilll.

Morgunblaðið hefur til dæmis tekið virkan þátt í því að bera út þær mýtur ykkar ESB andstæðnga að við missum sjálfstæði og fullveldi við inngöngu í ESB. Þetta er þvæla enda munu áhrif okkar á alþjóðavettvangi og vettvgangi Evrópu styrkjast við það að vera með í þessu samstarfi og við skulum ekki gleyma því að þróun á þeim vettvangi hefur mikil áhrif á okkar málefni hvort sem okkur líkar betur eða verr og hvort sem við erum innan erð utan ESB. Því mun fullveldi okkar styrkjast við aðild að ESB en ekki veikjast eins og ranglega hefur verið haldið fram. Þú sjálfur hefur tekið svo sterkt til orða að segja að val yfir öllum okkar helstu málum fari til ESB við inngöngu og orðað þetta eins og Alþingi verði nánsat valdalaus stofnun. Þetta er þvílíkt kjaftæði að það hálfa væri nóg enda snýr vald Evrópuþingsins og ráðherraráðsins aðeins að takmörkuðum þáttum sem varða ESB samstarfið.

Morgunblaðið hefur verið ötult við að halda því fram að við missum eitthvað af auðlindum okkar við það að ganga í ESB. Þetta er enn ein þvælan enda hefur ekkert ríki lent í slíku í 50 ára sögu sambandsins. Það stendur heldur ekki til að gera neinar breytingar á starfsemi ESB sem skapar hættu á því að þjóðir missi náttúruauðlindir nýti þær sér þær varnir gegn slíku sem ESB reglur bjóða upp á.

Að halda því fram að "skynsamleg krufning" á ESB fari fram á síðum Morgunblaðsins er bara brandari.

[Jón Valur Jensson, 19.4.2011 kl. 11:28]

Sigurður talar um "þær mýtur ykkar ESB andstæðinga að við missum sjálfstæði og fullveldi við inngöngu í ESB. Þetta er þvæla ..." og hann álytar að fullveldi okkar muni "styrkjast við aðild að ESB en ekki veikjast". Hér sýnir hann, að öfugmælaskáldin gömlu mega fara að vara sig, þvílíka getu sem hann sannar hér í því að snúa sannleikanum á hvolf.

Sigurður er gamall og harðnaður Esb.-fylgismaður, ég geri ekki ráð fyrir, að nein rök hríni á honum lengur, en lesendur gætu sem bezt litið á eftirfarandi greinar og staðreyndir: Á að breyta Alþingi í 3. flokks undirþing? (grein mín í Morgunblaðinu 19. júlí 2009 ), Réttinda-afsalið sem yfirlýst og staðfest yrði með aðildarsamningi (accession treaty) við Evrópubandalagið (grein á Moggabloggi, þar sem sýnt er, að Esb. mundi strax með aðildarsamningi ætla sjálfu sér allt æðsta og ráðandi löggjafarvald yfir Íslandi; ég skora á lesendur að skoða þessa grein, sem sannar mitt mál): Evrópusambandið áskilur sér æðsta löggjafarvald í sínu stóra þjóðasamfélagi, fram yfir hvaða lög og hvaða ráðstafanir sem þjóðirnar í bandalaginu kunna að hafa gert og samrýmast ekki Esb.-lögunum: "Community law [lög Esb.] takes precedence over any national provisions which might conflict with it" ? þetta skrifa meðlimaríkin upp á við inngöngu í bandalagið, sbr. hér í aðildarsamningum Svíþjóðar, Finnlands og Austurríkis: http://eur-lex.europa.eu/en/treaties/dat/11994N/htm/11994N.html#0001010001. Hafið svo í þessu sambandi í huga þessi orð Lárusar Jónssonar, sérfræðings í gerð alþjóðlegra fjármálasamninga: "Það er mikilvægt að átta sig á að það er enginn sem beitir sér fyrir ákvæðum í samningum og berst fyrir að halda inni í samningum ákvæðum, sem þeir ætla ekki að nýta sér á einhverjum tímapunkti."

Ég gæti vel óskað mér meiri ágengni Morgunblaðsins í Esb.-málum (með t.d. sömu frábæru frammistöðunni og það hefur sýnt í Icesave-málinu, bæði í faglegum greinum viðskiptablaðamanna þess, í fréttafutningi og í ritstjórnargreinum), en blaðið hefur t.d. staðið sig vel í að skoða evrumálin og hinar ýmsu hliðar þess, í tengslum við efnahags- og skuldavanda PIGS-ríkjanna (sem þrátt fyrir skondið nafnið eru jafn-ágæt og virðuleg menningarríki sem Portúgal, Ítalía, Grikkland og Spánn), en þessi vandi getur hugsanlega leitt til endaloka evrunnar, og hafa komið fram kröfur um upptöku gömlu þjóðargjaldmiðlanna, t.d. í bæði Þýzkalandi og Grikklandi.

Nýjasti vandi Esb. birtist nú í Finnlandi, í öflugri framsókn Sannra Finna (afar góður leiðari um það mál í Mbl. í dag), og segir mér svo hugur, að sú stefna, sem þar birtist: (m.a.) að einstök ríki eins og Finnland eigi ekki að taka á sig skuldbindingar vegna skuldavanda annarra Esb.-ríkja, eigi eftir að fá hljómgrunn miklu víðar (og hefur nú þegar sterkan hljómgrunn í Þýzkalandi), en leiða til harðra viðbragða Esb. í gagnstæðri stefnu við þessi sjónarmið, og þar með aukast þar átök og andstæður, og hefur Esb. þá það úrræði að beita valdi í þessu máli. Bandalagið er nú þegar farið að hugleiða íhlutunarvald um fjárlög hinna einstöku ríkja, þýzk og frönsk stjórnvöld eru því mjög fylgjandi.

Sigurður vísar (að endingu) til þess, að ekkert ríki hafi lent í því í 50 ára sögu Evrópusambandsins að missa eitthvað af auðlindum sínum, en sjálft Stóra-Bretland, sem missti afar miklar aflaheimildir í eigin fiskveiðilögsögu til Spánverja, er afsönnun þeirrar fullyrðingar -- einmitt í sjávarútvegsmálum er valdsvið Esb. miklu meira en á ýmsum öðrum sviðum.

Sigurður gerir heldur ekki rétt í því að skrifa hér eins og Esb. hljóti að verða óbreytt frá því sem það var 1961 eða fyrr. Nú þegar er t.d. verið að breyta eðli þess með Lissabon-sáttmálanum, og ein stórfelld og þegar staðfest breyting skv. honum kemur ekki einu sinni til framkvæmda fyrr en árið 2014, en felur í sér nánast byltingu hvað varðar valdaaðstöðu sex stærstu ríkjanna (sjá hér um 61% aukningu valds þeirra í ráðherraráði Esb., því hinu sama sem getur fellt úr gildi "regluna" um hlutfallslegan stöðugleika fiskveiða hvers ríkis).

Þessar auknu valdheimildir gefa stóru ríkjunum ný sóknarfæri. Orkuþörf Esb. kunna að leiða til þess, að Líbýa verði eitt meðlimaríkið (stækkunarstjórinn farinn að tala um að bjóða Egyptalandi, Túnis "o.fl. löndum" að gerast aðilar að EES-samningnum, sjá hér!). Engin stórveldi hafa hingað til talið sér fært að vanrækja öryggi sitt á sviði orkumála. Esb. mun ekki til lengdar vilja reiða sig á gas frá Rússlandi, og nýjar orkuleiðir eins og jarðhiti munu freista bandalagsins, t.d. í gegnum rafstreng frá Íslandi, m.a. til húsahitunar í Bretlandi, auk allra rafbíla framtíðarinnar.

Meðan Noregur er enn ekki kominn inn í Esb., fer bandalagið ekki út í "Esb.væðingu" olíu- og gaslinda, en það getur auðveldlega breytzt, enda hefði bandalagið valdheimildir til þess.

Sósíalistinn Sigurður má því þurrka stírurnar úr sínum bláeygu augum.

[Jón Valur Jensson, 19.4.2011 kl. 11:32]

Það átti EKKI að vera hér spurningarmerki á eftir orðunum "Community law [lög Esb.] takes precedence over any national provisions which might conflict with it", heldur ÞANKASTRIK.

[Jón Valur Jensson, 19.4.2011 kl. 12:04]

Össur var svo að tala í þessum sama öfugmælastíl í dag skv. fréttum á Útvarpi Sögu. Það þarf að vinna gegn þessari and-fræðslu, disinformatio, af hálfu manna sem neita að kannast við staðreyndir um hinar gríðarlegu forgangs-valdheimildir Esb.

[Sigurður M Grétarsson, 19.4.2011 kl. 18:41]

Jón. Þarna ert þú enn að hjakka í sama ruglinu.

Hvað fullveldið varðar þá nær ESB löggjöf yfir mjög takmarkaðan hluta löggjafar landsins og því fráleitt að tala um fullveldisafsal. Þetta nær einfaldlega til þeirra atriða sem samið er um milli ríkja ESB. Við inngöngu fáum við ákveðin réttindi og tökum líka á okkur skyldur. Við skulum hafa það í huga að í síminnkandi heimi í óeiginlegri merkingu þess orðs skipa alþjóðlegar reglur sífellt stærri sess í löggjöfum landa. Reglur á sviði umhverfismála, mannréttindamála og einnig viðskipta á vegum alþjóða viðskiptastofnunarinnar verða óhjákvæmilega hluti af lögum landa sem vilja vera í alþjóðlegu samstarfi og njóta þannig viðskiptasamninga við ríki heims sér til framdráttar og bættra lífskjara.

Svo skulum við heldur ekki gleyma því að sam aðilar að EES samningum þurfum við að taka upp allar ESB reglur sem samningurinn nær til án þess að hafa beinan aðgang að gerð þeirra. Með aðild að ESB munum við hafa mun meiri möguleika á að hafa áhrif á þessa alþjóðlegu samninga heldur en utan þess. Atriði sem skipta okkur máli en eru ekki til skaða fyrir önnur ESB ríki munu njóta stuðnings ESB þegar verið er að semja þessar reglur. ESB samstarfið hefur aldrei gengið út á að ganga gegn grunvallarhagsmunum neins ríkis og því má telja nánast útilokað að ESB færi að beita sér gegn grunvallarhagsmunum Íslands í neinum málum jafnvel þó það kostaði einhverjar fórnir fyrir önnur ESB ríki. Við munum því hafa mun meiri möguleika á að hafa áhrif á það hvernig alþjóðlegar reglur sem við þurfum að hlíta verða með því að vera aðilar að ESB heldur en ef við stöndum þar utan. Af þessum sökum mun fullveldi okkar aukast við það að ganga í ESB en ekki minnka við það. Við munum einfaldlega hafa meiri áhrif á líf okkar og þær reglur sem við þurfum að fara eftir með því að taka þátt í þessu samstarfi. Það eru því engin öfugmæli að fullveldi okkar aukist við aðild að ESB en minnki ekki.

Hvað varðar auðlindirnar og tap Breta á fiskveiðiheimildum vegna kvótahopps þá er þar ekki við ESB reglur að sakast því þetta stafaði af því að Bretar ákváðu sjálfir að hafa reglur í sínum sjávarútvegi mun frjálslegri en ESB reglur kröfðust. Það var gert í anda frjálshyggjuhugsjónar stjórnar Tatchers. Það er því fyrst og fremst við frjálshyggjustjórn Tatchers að sakast en ekki ESB reglur enda hefur ekkert annað land í ESB lent í þessu. Í núverandi reglum eru nægar varnir heimilaðar til að koma í veg fyrir að slíkt geti gerst og þar fyrir utan er aldrei að vita nema við getum fengið að notast við enn sterkari varnir enda sjávarútvegur mjög mikilvægur íslensku efnahagslífi og það er fyrst og fremst það sem hefur ráðið því hingað til hversu mikið ný aðildarríki hafa náð fram breytingum á ESB reglum í aðildarsamningum.

Það að orka verði að skornum skammti í ESB í náunni framtíð skapar enga hættu á að við missum yfirráðin yfir okkar orku enda er ekkert í ESB reglum sem gefur neinn möguleika á að ráðskast með orkuauðlindir eða aðrar auðlindir þjóða. Til að koma slíku á þarf að breyta stofnsáttmála ESB og við slíkar breytingar hafa öll ríki neitunarvald og það stendur ekki til að breyta því. Það sama á við um aðildarsamninga einstakra ríkja. Það er því út í hött að halda því fram að við getum misst einhverjar auðlindir við það að ganga í ESB.

Ég segi það enn og aftur. Þegar kemur að málefnum ESB þá er ekkert að marka Morgunblaðið enda er það ekkert annað en ómerkilegur áróðurspési þegar þau mál ber á góma. Það á líka við um þín skrif í blaðinu og einnig á bloggsíðu þinni. Þar ferð þú með flest af þeim mýtum og hræðsluáróðri sem öfgafyllstu ESB andstæðingar eru að bera á borð. Svo bætir þú gráu ofan á svart með því að loka miskunnarlaust á bloggara sem eru á annarri skoðun en þú og færa góð rök fyrir sínu máli. Þú hefur lokað á marga slíka þó þeir hafi aldrei sýnt af sér nokkra þá hegðun sem réttlætir það almennt að lokað sé á menn. Þetta eru menn sem hafa aldrei stundað skítkast eða persónuníð, hafa aldrei við haft ósæmilegt orðbragð eða farið út fyrir efnið í athugasemdum sínum. Þetta hef ég reynt á eigin skinni og veit um marga aðra.

Að tala um vönduð skrif í Morgunblaðinu um ESB er brandari.