Ráðuneytisstjóri í danska utanríkisráðuneytinu: Skilur ekki "aðlögunarumræðuna" um ESB!

Á Eyjunni stendur: ,,Ráðuneytisstjóri í danska utanríkisráðuneytinu segist ekkert skilja í þeirri umræðu á Íslandi, að aðildarviðræður við Evrópusambandið séu aðlögunarviðræður. Bendir hann á að Ísland hafi með þátttöku í Evrópska efnahagssvæðinu (EES) tekið virkan þátt í innri markaði Evrópu og því sé ekkert nýtt í því ferli sem nú stendur yfir.

„Ég skil satt að segja ekki umræðuna, af því að Íslendingar hafa með þátttöku sinni í EES til margra ára, en þar hafa þeir verið með frá upphafi í byrjun 10. áratugarins, tekið upp reglur innri markaðar Evrópu,“ sagði Klaus Grube í fréttum Sjónvarpsins í kvöld.

Þá sagði hann Íslendinga hafa ráðið ágætlega við að laga sig að Evrópska efnahagssvæðinu undanfarin einn og hálfan áratug, en það hafi ekkert með fullveldi landsins að gera.

„ESB skiptir sér ekki af því hvernig stjórnarfyrirkomulag þjóðanna er.“

Öll frétt Eyjunnar 

Ps. Nei-sinnar eru náttúrlega með öllu þessu aðlögunartali sínu að slá ryki í augu fólks! Rökleg fátækt þeirra er slík!

"Nojan" á Evrópuvaktinni!

"Nojan" sem einkennir Nei-sinna er alveg mögnuð! Þetta sést t.d. vel á málgagni Björns B og Styrmirs G, Evrópuvaktinni, í dag. 

Þar bregðast þeir við grein Andrésar Péturssonar, formanns Evrópusamtakanna, sem hann birti í Morgunblaðinu í gær.

Almennt er grein Evrópuvaktarinnar svo mikið bull að hún er vart svara verð, en við verðum.

Evrópuvaktarmenn saka Andrés (les: Evrópusinna) að ganga erinda ESB og setja hagsmuni þess ofar íslenskum hagsmunum. Slíkt er algjörlega út í hött!

 Áðurnefnd "noja" birtist einnig ágætlega í þessum orðum: ,,Nú eru meiri líkur en minni á því, að norðurleiðin milli Evrópu og Asíu opni nýja möguleika fyrir Íslendinga. Það er ein af meginástæðunum fyrir því, að Evrópusambandinu er mjög í mun að ná tangarhaldi á Íslandi. ESB-sinnar vilja sem sagt frekar að Evrópusambandið njóti góðs af þeim möguleikum en Íslendingar."

Menn sem stöðugt hugsa í samsæriskenningum, eiga erfitt með að líta raunveruleikann raunsæjum augum. Það á við um Evrópuvaktina. Styrmir og Björn hald að ESB vilji gleypa Ísland með húð og hári, allt sem við eigum og allt sem við gerum. Kynni menn hinsvegar sér málin, þá sjá menn að ESB yfirtekur t.d. ekki auðlindir ríkja eða annað sem lönd "eiga."

Andrés Pétursson benti hinsvegar í grein sinni aðeins á eina hlið á þessu máli, séð frá sjónarhóli Evrópusinna.

Og rökin fyrir aðild eru enn mjög gild: lægri vextir og verðbólga, möguleiki á afnámi verðtryggingar, aukinn stöðugleiki í efahagslífinu, nothæfur gjaldmiðill þegar fram í sækir, aukin samkeppni, betri neytendavernd, lækkun matvælaverðs, pólitísk áhrif í alþjóðlegu samhengi, betrumbætur í stjórnsýslu, aukin samvinna við aðrar þjóðir og svo framvegis! 

En kíkjum aðeins á það sem Andrés sagði: 

,,Á margan hátt má líkja efnahagsörðugleikunum við ólgusjó. Það gefur hressilega á bátinn og það þarf öfluga innviði til að standast stærstu öldurnar. Þá þurfa menn að spyrja sig; er betra að hrekjast um á opnu hafi á lítilli skektu í formi íslensku krónunnar eða á stóru og öflugu úthafsveiðiskipi í formi evrunnar? Í mínum huga er stærra skipið betri kostur. Bæði finnur maður síður fyrir öldunum og þar að auki eru fleiri um borð sem geta lagt hönd á plóg. 

Enginn Evrópusinni hefur hins vegar haldið því fram að evran sé einhver töfralausn á öllum okkar vandamálum. Upptaka evru tekur ekki frá okkur þá ábyrgð að eyða ekki um efni fram eins og því miður mörg lönd, þar á meðal Írland, Grikkland og Ísland, hafa gert. Þetta er reyndar ekki í fyrsta skipti sem menn hafa spáð illa fyrir evrunni. Bandarískir hagfræðingar eins og Krugman og Stieglitz hafa spá illa fyrir evrunni í meira en áratug. Forseti Íslands hefur nýtt flest tækifæri sem gefast til að gera lítið úr evrunni svo ekki sé minnst á kostulegar yfirlýsingar núverandi ritstjóra Morgunblaðsins um evruna undanfarin tólf ár. Þetta minnir óneitanlega á hin frægu orð Marks Twains að „sögur af andláti mínu eru stórlega ýktar“.

Staðreyndin er hins vegar sú að aðildarumsókn Íslands að Evrópusambandinu snýst um miklu meira en bara evruna. Það snýst um hvar við Íslendingar viljum staðsetja okkur geopólitískt í framtíðinni, hvar við teljum hagsmunum okkar best borgið og hvort við viljum hafa áhrif á þá löggjöf sem við tökum upp í gegnum EES-samninginn meðal annars á sviði umhverfismála, neytendamála og verslunar og viðskipta. Það er stóra málið en ekki bara tímabundnir efnahagsörðugleikar í alþjóðasamfélaginu."
 

Andstæðingar aðildar vilja hinsvegar halda hagkerfi sem einkennist af óstöðugleika, möguleika á að gjaldfella gjaldmiðilinn, með tilheyrandi kaupmáttarskerðingu fyrir almenning, hávaxtakerfi, verðbólgukerfi, verðtryggingarkerfi, minni samkeppni, minni neytendavernd, óbreytt stjórnsýsla og svo framvegis.

Þetta vilja s.s. Styrmir og Björn á Evrópuvaktinni! 

Viðskiptablaðið varar við fjármagnsflótta

Hún er nokkuð athyglisverð fréttaskýringin sem er í síðasta Viðskiptablaði og fjallar um bankana. Þar er í raun verið að segja hvað muni gerast þegar gjaldeyrishöftunum verður aflétt. Íslenskt hagkerfi er jú hagkerfi í höftum. Kíkjum á nokkrar staðreyndir úr greininni:

Um 22% af öllum innistæðum í íslenskum bönkum eru í eigu útlendinga og skilanefnda.

Þetta eru um 330 milljarðar króna, sem er um það bil 1/5 af þjóðarframleiðslu landsins.

Útlendingar eiga um 240 milljarða af þessu (samsvarar um fimmföldum rekstri íslenska menntakerfisins).

En fyrirsögn fréttaskýringarinnar er athyglisverð: BANKARNIR ÞURFA AÐ VERA VIÐBÚNIR FJÁRFLÆÐI ÚR LANDI.

Hvað er verið að segja með þessu: Jú, að þeir aðilar sem geta muni flýja Ísland, um leið og þeir geta.

Ekki er það traustvekjandi, vægast sagt. 

Í fréttaskýringunni stendur:,, Bankakerfið glímir við óvenjulegt ytra umhverfi (þetta er vægast sagt "understatement", innskot ES-blogg)...gjaldeyrishöftin...gera fjármálakerfinu erfitt fyrir. Fjárfesting í landinu er fyrir vikið mun minni en ella, þar sem óvissa ríkir um hvernig fjárfestar geta náð fjárfestingum sínum til baka. Afar fá bankakerfi búa við ytra umhverfi sem er svo lokað."

Hvert reikar hugurinn í kjölfar þessara síðustu orða? Jú að lokuðum löndum! Og hverskonar lönd eru það?

Þetta er ástand sem getur ekki og MUN ekki ganga!

Og hversvegna eru höftin: Jú, gjaldmiðillinn hrundi! Hann var ekki gjaldfelldur, en sú ranghugmynd kemur kemur fram ansi víða, nú síðast í viðtali við forseta vorn í THE BANKER. Krónan féll eins og steinn í október 2008 og liggur nú á gjörgæslu.

Og allir vita jú að það orð og ástand sem fjárfestar hata eins og pestina er: ÓVISSA! 

Vigdís ekki af baki dottin! Ætlar í krossferð í lok maí 2011!

Vigdís Hauksdóttir er staðráðin í að stöðva aðildarviðræðurnar við ESB. Lagði fram reyndar um daginn tillögu um það, sem var svo gölluð að hún var ekki þingtæk!

Nú hefur Vigdís sparslað í sprungurnar á gömlu tillögunni. Sparslið má sjá hér 

En í maí á næsta ári ætlar Vigdís að láta til skarar skríða aftur.  Þetta er krossferð Vigdísar!

Egill Helgason á "Analys Norden"

Egill "Silfur-Egils" Helgason (mynd), skrifar grein á vefsíðuna "Analys Norden" um Ísland og stöðuna hérlendis.

Í greininni lýsir Egill þróun mála, allt frá landnámi til dagsins í dag og kemur inn á stöðuna og ágreininginn í ESB-málinu, stöðu landsins í Kalda stríðinu og fleira.

Lokaorð Egils eru á þeim nótum að Íslendingar verði að horfa fram á veginn og í því felist m.a. ákvörðun um ESB eða ekki; já eða nei! 

Lesa má greinina hér 

Meira Írland!

RÚV birti í gær ítarlega fréttaskýringu um Írland, eftir Ingólf Bjarna Sigurðsson. Hér er hægt að lesa hana og horfa á hana.

Hörð gagnrýni frá "Garðarshólma"

"Það er þyngra en tárum tekur að fylgjast með niðurlægingu þjóðernissósíalista í Vinstri hreyfingunni grænu framboði sem vilja teljast til róttækrar vinstristefnu í evrópumálum. Það er sorglegt að horfa á þennan hóp standa með ofuríhaldinu í liði af fullkomlega blindri og misskilinni þjóðernishyggju. Gleymd er öll stéttarvitund og marxísk fræði sem þessir svo kölluðu róttæklingar þykjast þó hafa að leiðarljósi."

Þannig byrjar pistill á bloggíðunni Garðarshólmi, sem ritstjórn var bent á. Skrifað erum VG að mestu leyti. Kíkjum á meira:

"Evrópusambandið er ekki endanlegt svar við öllum vanda. En bandalagið byggir á samkomulagi aðildarríkjanna um að standa vörð um frið, lýðræðið og samræmingu reglna á grunnsviðum samfélagsins, hvað varðar réttindi launafólks, hvað varðar umhverfismál, vöruvernd og svo framvegis.

Það er nánast ömurlegt að lesa eftirfarandi texta hafðan eftir yngsta þingmanni Vinstri grænna og bónda að norðan á MBL þegar hann tiltekur gallana við Evrópusambandið:
Hann tekur sem dæmi, máli sínu til stuðnings, að ESB geri þá kröfu að íslensk stjórnvöld setji upp greiðslustofnun í landbúnaði. Sú stofnun hafi umsjón með öllu styrkjakerfinu eins og það sé uppbyggt í Evrópusambandinu. Það sé hins vegar byggt upp með öðrum hætti en hér á landi. (mbl. 20. nóv 2010).

Þingmanninum unga og bóndanum finnst s.s. miklu betra að Bændasamtökin íslensku fái að halda áfram að deila út skattfé almennings eins og samtökunum sýnist. Því stærsti hluti stjórnsýslunnar í landbúnaði er í höndum Bændasamtakanna. Landbúnaðarráðuneytið er nánast eins og útibú frá þessum samtökum og því ekki skrýtið að þeir sem fara þar með völdin vilji halda þeim.

Það sem þingmaðurinn “róttæki” og bóndinn óttast er að farið verði að kröfum Evrópusambandsins að öll styrkjamál í landbúnaði verði færð í opinbera stofnun sem HEYRI UNDIR LANDBÚNAÐARRÁÐUNEYTIÐ. Völdin verði s.s. tekin af Bændasamtökunum. Þessi “róttæki” þingmaður hefur engan áhuga á lægra matvöruverði til almennings, enda er almenningur ekki umbjóðendur hans, heldur þröng klíka bænda sem vill fá að skammta sér skattfé eftir eigin höfði og fá að ráða verðlagi á landbúnaðarvörum án afskipta frjálsra viðskipta almennings.

Í huga hins róttæka þingmanns er það þjóðinni hættulegt að almenningur fái að velja á milli danskra kjúklinga og íslenskra, franskra osta og íslenskra. Þá gleymir hann því alveg að þegar tollamúrar voru lækkaðir eða afnumdir á grænmeti, BATNAÐI hagur íslenskra grænmetisbænda, sem vegna samkeppni fóru í vöruþróun og hafa sjaldan haft það betra."

Síðan stendur þetta: "Hvar í flokki sem Íslendingar standa verða þeir að leggja gamaldags þjóðernisstefnu og rembu á hilluna og horfa fyrst og fremst á hagsmuni heildarinnar í landinu þegar ákveðið er hvort Íslendingar gerist aðilar að Evrópusambandinu. Það þýðir ekki að íbúar landsins verði að láta af ættjarðarást sinni og virðingu fyrir öllu því góða sem íslensk menning og saga hefur að geyma. Þvert á móti.

Íslendingar hafa vegna sögu sinnar, menningar og reynslu af því að halda uppi samfélagi hér norður í hafi í rúm 1.100 ár mikið fram að færa við sameiginlegt borð Evrópuþjóða. Þar þurfa þeir ekki að skammast sín. Við eigum vísindamenn á heimsmælikvarða á mörgum sviðum, svo sem eins og í nýtingu umhverfisvænnar orku. Menning okkar og saga er ekkert síðri en menning og saga hinna 27 frjálsu og sjálfstæðu þjóðanna sem mynda Evrópusambandið.

Innan Evrópusambandsins myndu Íslendingar án vafa skipa sér til borðs með öðrum norrænum þjóðum sem eiga með sér sterk vináttu- og bræðrabönd. Innganga Íslands myndi styrkja norrænar áherslur innan Evrópusambandsins og þar með styrkja sambandið og þjóðirnar sjálfar."

Pistillinn í heild sinni 

 

 

ESB27 og Evrusvæðið sýna hagvöxt

Hagvöxtur jókst um 0.4% á Evrusvæðinu og 0.5% á ESB27-svæðinu á þriðja fjórðungi 2010, miðað við annan fjórðung þessa árs. Þetta er skv. bráðabirgðatölum sem Eurostat birti í vikunni. 

Hagvöxtur var 1% á báðum svæðum á öðrum ársfjórðungi þessa árs.

Í tilkynningu Eurostat segir orðrétt á ensku: "GDP increased by 0.4% in the euro area1 (EA16) and by 0.5% in the EU271 during the third quarter of 2010, compared with the previous quarter, according to first estimates released by Eurostat, the statistical office of the European Union. In the second quarter of 2010, growth rates were +1.0% in both zones.
Compared with the third quarter of 2009, seasonally adjusted GDP increased by 1.9% in the euro area and by 2.2% in the EU27, after +2.0% in both zones for the previous quarter."

Fram kemur einnig á Eurostat að smávöruverslun jókst í september 2010, miðað við sama mánuð árið 2009. 

Andrés Pétursson: Írsk Þórðargleði í MBL

Andrés Pétursson, formaður Evrópusamtakanna og stjórnarmaður í Sterkara Ísland, ritar góða grein í Morgunblaðið í dag, undir fyrirsögninni "Írsk Þórðargleði."

Í henni fjallar hann um málefni Írlands. Við birtum hér greinina í heild sinni:

ÍRSK ÞÓRÐARGLEÐI 

Mikil Þórðargleði hefur gripið um sig í herbúðum Nei-sinna á Íslandi vegna efnahagsörðugleikanna á Írlandi að undanförnu. Telja þeir að dagar evrunnar séu taldir og þar með sé botninn hruninn úr aðildarumsókn Íslands að Evrópusambandinu. Þetta er mikill misskilningur enda sýnir atburðarásin bæði á Írlandi og Grikklandi að Evrópusambandið kemur aðildarlöndum sínum til bjargar. ESB skilur þau ekki eftir hjálparlaus í því mikla umróti efnahagsörðugleika sem skekur lönd heimsins í dag. Það er hins vegar mikill útúrsnúningur að kenna evrunni um allt það sem aflaga hefur farið á Írlandi og Grikklandi. Á sama hátt mætti halda því fram að miklir efnahagsörðugleikar Kaliforníuríkis væru bandaríkjadollar að kenna.

Á margan hátt má líkja efnahagsörðugleikunum við ólgusjó. Það gefur hressilega á bátinn og það þarf öfluga innviði til að standast stærstu öldurnar. Þá þurfa menn að spyrja sig; er betra að hrekjast um á opnu hafi á lítilli skektu í formi íslensku krónunnar eða á stóru og öflugu úthafsveiðiskipi í formi evrunnar? Í mínum huga er stærra skipið betri kostur. Bæði finnur maður síður fyrir öldunum og þar að auki eru fleiri um borð sem geta lagt hönd á plóg.

Enginn Evrópusinni hefur hins vegar haldið því fram að evran sé einhver töfralausn á öllum okkar vandamálum. Upptaka evru tekur ekki frá okkur þá ábyrgð að eyða ekki um efni fram eins og því miður mörg lönd, þar á meðal Írland, Grikkland og Ísland, hafa gert. Þetta er reyndar ekki í fyrsta skipti sem menn hafa spáð illa fyrir evrunni. Bandarískir hagfræðingar eins og Krugman og Stieglitz hafa spá illa fyrir evrunni í meira en áratug. Forseti Íslands hefur nýtt flest tækifæri sem gefast til að gera lítið úr evrunni svo ekki sé minnst á kostulegar yfirlýsingar núverandi ritstjóra Morgunblaðsins um evruna undanfarin tólf ár. Þetta minnir óneitanlega á hin frægu orð Marks Twains að „sögur af andláti mínu eru stórlega ýktar“.

Staðreyndin er hins vegar sú að aðildarumsókn Íslands að Evrópusambandinu snýst um miklu meira en bara evruna. Það snýst um hvar við Íslendingar viljum staðsetja okkur geopólitískt í framtíðinni, hvar við teljum hagsmunum okkar best borgið og hvort við viljum hafa áhrif á þá löggjöf sem við tökum upp í gegnum EES-samninginn meðal annars á sviði umhverfismála, neytendamála og verslunar og viðskipta. Það er stóra málið en ekki bara tímabundnir efnahagsörðugleikar í alþjóðasamfélaginu.

Höfundur er fjármálastjóri.
 

Guðmundur Gunnarsson: Stöðugur gjaldmiðill forsenda afnáms verðtryggingar

Guðmundur Gunnarsson, Eyjubloggari, skrifaði um verðtryggingu í nýlegum pistli og segir m.a.:

,,Það er verðbólgan sem er skaðvaldur hins íslenska hagkerfis, helstu orsök hennar er að finna í örgjaldmiðlinum sem við höldum úti að kröfu valdastéttarinnar. Óhjákvæmilegar sveiflur hennar og sífelldur flótti stjórnmálamanna við að taka óvinsælar en nauðsynlegar ákvarðanir valda sveiflum, þar sem verið er að flytja vandann yfir á og skattborgarana með tilheyrandi kaupmáttarhrapi og eignatilfærslu frá hinum mörgu til fárra...það er klárt að við losnum ekki við ólukkans verðtrygginguna fyrr en við fáum stöðugri gjaldmiðil."

Mynd: DV.