Fundaröð Já-Ísland

Bendum á nýja fundaröð JáÍsland: http://www.jaisland.is/umraedan/frodleikur-a-fimmtudegi/

ALLIR VELKOMNIR. 

Jón Steindór í FRBL: Heimsmynd sprettur af sjálfsmynd

Jón Steindór Valdimarsson, liðsmaður í hreyfingunni JáÍsland, skrifar grein í Fréttablaðið í dag um ESB-málið og segir meðal annars: "Aðild Íslands að Evrópusambandinu er fullkomlega eðlilegt og rökrétt skref fyrir okkur Íslendinga. Við verðum hvorki meiri né minni við aðildina en við styrkjum okkar eigin stöðu um leið og við styrkjum stöðu ESB og Evrópu. Þannig verðum við sameiginlega betur í stakk búin til að takast á við verkefni dagsins en ekki síður framtíðarinnar, bæði sem Íslendingar og Evrópubúar.

Hvað er brýnna en að tryggja öryggi og frið í álfunni og styrkja mannréttindi? Það er grundvöllur farsældar og hagsældar. Þar hefur ótrúlegur árangur náðst í stuttri sögu Evrópusambandsins frá sex ríkja samstarfi til 27 ríkja samstarfs. Greið viðskipti og stöðugleiki er forsenda góðra lífskjara og öruggra aðdrátta og markaða fyrir útflutning. Það er besta trygginging fyrir gagnkvæmu matvælaöryggi, lyfjaöryggi, orkuöryggi og svo mætti lengi telja."

Öll grein Jóns 

Hallur um skógrækt og tækifæri

Hallur Magnússon fer mikinn um Evrópumálin þessar vikurnar og nú er það skógræktin sem á hug hans. Hallur skrifar: "Íslenskir bændur og íbúar hinna dreifðu byggða á Íslandi eiga mikil sóknarfæri í sameiginlegu skógræktarátaki Íslendinga og Evrópusambandsins. 

Samninganefnd Íslands á að sjálfsögðu að leggja ríka áherslu á mikilvægi öflugs skógræktarátaks á Íslandi – átaks sem vinnur gegn losun koltvísýring í andrúmslofti og styður við jákvæða byggðaþróun á Íslandi.

Slíkt skógræktarátak á Íslandi á því að vera samstarfsverkefni á Evrópuvísu unnið af Íslendingum með öflugu fjárframlagi frá Evrópusambandinu og íslenska ríkinu – því kolefnabindingin er ekki einungis hagur Íslands heldur einnig hagur Evrópusambandsríkja og heimsins alls!

Slíkt skógræktarátak getur rennt tryggum stoðum undir rekstur hefðbundins íslensks landbúnaðar – sem því miður getur oft á tíðum ekki einn og sér staðið undir framfærslu hefðbundinna fjölskyldubúa. Þokkaleg vinna við skógrækt samhliða til dæmis sauðfjárrækt getur gert gæfumuninn fyrir íslenskar bændafjölskyldur.

Ný atvinnutækifæri vegna skógræktar gerir það einnig að verkum að unnt er að stækka sauðfjárbú og auka hagkvæmni í sauðfjárrækt með fækkun og stækkun sauðfjárbúa – án þess að þær bændafjölskyldur sem bregða sauðfjárbúi þurfi að hverfa á brott úr byggðunum. Atvinna við skógrækt – og túnrækt til að anna stærri sauðfjárbúum – getur gert það að verkum að byggðirnar styrkjast frá því nú er – og tekjur aukast."

Allur pistill Halls 

Samúðar og baráttukveðjur til Japans

Evrópusamtökin senda japönsku þjóðinni samúðarkveðjur vegna þeirra hörmulegu atburða sem nú eiga sér stað í landinu. Orð duga skammt til þess að lýsa því sem japanska þjóðin gengur í gegnum um þessar mundir.

Ísland og Japan hafa átt mikil samskipti í gegnum tíðina á fjöldamörgum sviðum. Og verður svo örugglega áfram.

Evrópusamtökin senda japönsku þjóðinni baráttukveðjur í því mikla starfi sem framundan er.

Grétar Þór Eyþórsson um ESB og byggðamál

Grétar Þór Eyþórsson, mun fjalla um meginatriði í byggða- og uppbyggingarstefnu ESB, hvaða markmið og áætlanir þar undir taka til byggðamála. Einnig mun hann reyna að leggja mat á úr hvaða styrktarsjóðum kann að vera hægt að fá fjármagn eða aðstoð. 

Grétar Þór er prófessor við Háskólann á Akureyri og hefur unnið að fjölmörgum rannsóknum á sviði byggðamála. Hann er fyrrverandi stjórnarmaður í norrænu byggðarannsóknastofnuninni Nordregio og er í dag Íslandstengiliður í ESPON, áætlun Evrópusambandsins um rannsóknir í byggða og svæðamálum.

Staður og stund: Þriðjudaginn 22. mars 2011 kl. 16:30 – 17:30
í sal M101 í Miðborg, nýbyggingu Háskólans á Akureyri. 


Allir velkomnir

Viðskipta- og raunvísindasvið HA
 

 

Stjórna hagsmunir norskra bænda hagsmunum og stefnu þeirra íslensku?

Stjórnarmaður í Evrópusamtökunum, Gunnar Hólmsteinn Ársælsson, skrifar pistil á blogg sitt um landbúnaðarmál. Þar veltir hann fyrir sér niðurstöðum og umræðu í kjölfar Búnaðarþings, en þar sagði formaður norsku bændasamtakanna og gestur þingsins, að "heimurinn væri stærri en ESB." Þetta sama sagði Haraldur Benediktsson í grein MBL um síðustu helgi, en ekki var þetta útskýrt nánar. Um þetta atriði segir Gunnar á bloggi sínu:  

"Í lok greinar sinnar segir Haraldur og bergmálar málflutning orð formanns norsku bændasamtakanna frá nýhöldnu Búnaðarþingi:,, Það þarf að fá botn í ESB-málið sem fyrst svo hægt sé að hefja raunverulegt uppbyggingarstarf á Íslandi á nýjan leik því tækifærin bíða okkar. Höfum í huga að heimurinn er svo miklu stærri en Evrópusambandið.“

Hvað er Haraldur eiginlega að meina með þessum orðum? Ætla íslenskir bændur að fara í víking? Stórfelldan útflutning? Hvert þá? Annarra heimsálfa? Kína? S-Ameríku? Indlands? Hver á að borga? Skattgreiðendur? Er þetta virkilega raunhæf framtíðarsýn fyrir íslenskan landbúnað?

Eða er Haraldur kannski búinn að gleyma því að ESB er annað mesta viðskiptaveldi heims? Eða er þetta bara gott dæmi um það að grasið sé grænna hinum megin?

Það er alveg ljóst að norskum hagsmunum í sjávarútvegi og landbúnaði er mikið í mun að Ísland gangi EKKI í ESB. Jú, vegna þess að þá fengju íslenskar landbúnaðarafurðir og allt íslenskt sjávarfang FULLT tollfrelsi á um 500 milljóna markaði, með mikla kaupgetu. Þetta er "ógnarsviðsmynd" í augum þessara norsku aðila. Þess vegna vilja þeir að Ísland gangi ekki í ESB. Svo einfalt er það nú.

En er verið að halda með þessum hætti á málinu vegna norskra hagsmuna? Eru "norskir hagsmunir" afl sem að stýra hagsmunum íslenskra bænda og þar með hagsmunum íslenskra neytenda?

Það myndi teljast afar umhugsunarvert og þá dettur manni í hug; hvert er frelsi og sjálfstæði íslensku bændaforystunnar!"

Allur pistill Gunnars 

Ólafur Ísleifsson: Afturábak - um hálfa öld!

"Ólafur Ísleifsson, lektor í hagfræði, segir það færa Ísland minnst hálfa öld aftur í tímann ef hugmynd Lilju Mósesdóttur, um að mismunandi gengi verði notað við upptöku á „nýrri krónu“, verður að veruleika.

Eins og Eyjan greindi frá um helgina, leggur Lilja til að skipt verði um nafn á íslensku krónunni. Samhliða því leggur hún til að mismunandi gengi verði notað til að skipta úr núverandi krónu yfir í nýja gjaldmiðilinn. Þannig verði hægt að láta eignaríkara fólk borga meira fyrir nýja gjaldmiðilinn.

Í morgunþætti Bylgjunnar sagði Ólafur Ísleifsson þessa hugmynd Lilju arfavitlausa og að hún myndi færa íslenskt samfélag minnst hálfa öld aftur í tímann.

„Hvergi á byggðu bóli, þar sem menn vilja láta taka sig alvarlega, kemur neitt svona lagað til greina,“ sagði hann."

Þetta kemur fram í frétt á Eyjunni, en hér má heyra spjall um þetta á Bylgjunni (aftarlega í klippinu)

En sennilega sýnir þessi umræða bara fram á eitt: Þær ógöngur og vandræði sem gjaldmiðilsmálin eru í og þau aukast sennilega því nær miðar að þeim tímapunkti að losað verði um gjaldeyrishöftin! 

Enginn veit jú hvernig krónan mun "hegða" sér, þegar hún losnar af gjörgæslunni.

Gamalt vín á nýjum belgjum?

Tillaga Lilja Mósesdóttur um að breyta um nafn á íslensku krónunni hefur vakið athygli, svo ekki sé meira sagt. Á Eyjunni eru komnar á annað hundrað athugasemdir, þegar þessi orð eru skrifuð. Frétt Eyjunnar er hér.

Jón Daníelsson, hagfræðingur kemur líka að þessari umræðu: Viðtal við Jón á RÚV

Það er í raun afar áhugavert að heyra Lilju segja að það sé ekkert traust á krónunni! Þá er það spurningin: Myndi nafnbreyting ein og sér bjarga því?

Hvað segja gestir bloggsins?

Helgi Magnússon um ESB-viðræður: Náum sem bestum og hagstæðustum samningi!

Iðnþing var haldið í síðustu viku og þar voru Evrópumálin að sjálfsögðu rædd. Um þau sagði Helgi Magnússon, formaður SI, í ræðu sinni: 

"ÍSLAND OG EVRÓPA
Til þess að losna við gjaldeyrishöftin að fullu munum við væntanlega þurfa annan gjaldmiðil en íslenska krónu. Það undirstrikar mikilvægi þess að Íslendingar freisti þess af fullu afli að ná viðunandi samningum við ESB. Það dregur senn til tíðinda í þeim efnum.

Umsóknarferli hefur staðið yfir frá sumrinu 2010. Fram hefur farið yfirgripsmikil, vönduð og fagleg vinna embættismanna og samninganefndar Íslands undir öruggri forystu Össurar Skarphéðinssonar, utanríkisráðherra.

Senn styttist í að fyrir alvöru reyni á samningsvilja ESB í þyngstu átakamálunum. Allir vita að tekist verður á um sjávarútvegs- og landbúnaðarhagsmuni ásamt fjölda annarra mikilvægra hagsmunamála. Þá þurfa íslenskir samningamenn að hafa sem breiðast bakland á sviði stjórnmála og meðal kjósenda. Það dregur fyrr til úrslita í þessum málum en margir gera sér ljóst. Í mínum huga varðar mestu að Íslendingar nái sem bestum og hagstæðustum samningum fyrir einstakar atvinnugreinar, neytendur og samfélagið allt."

Öll ræða Helga 

Hallur Magnússon: Bændaforystan mesta ógn bænda

Hallur Magnússon skrifar pistil um bændamál á Eyjuna og segir:

"Íslenska bændaforystan er helsta ógn íslenskra bænda - ekki aðildarviðræður við Evrópusambandið.

Sjálfsbyrgingslegur málflutningur bændaforystunnar gegn aðildarviðræðum að Evrópusambandinu dregur athygli íslenskra kjósenda að þeim gífurlegu fjármunum sem íslenskri skattgreiðendur leggja bændum til í formi niðurgreiðslna.

Ofan í kaupið er sjálfhverfni bændaforystunnar slík að í svokölluðum „varnarlínum“ gegn Evrópusambandinu gengur bændaforystan út frá því að engar breytingar verði gerðar á niðurgreiðslu til bænda – hvorki í formi né fjárhæðum. Eftir því er tekið meðal almennings.

Nú á tímum mikils niðurskurðar hjá ríki og sveitarfélögum þar sem heilbrigðisþjónustan er skorin niður í hættumörk og dregið úr skólastarfi og menntun barnanna okkar er hverri krónu velt tvisvar. Í því umhverfi verða milljarðarnir sem renna til bænda sem niðurgreiðslur og til reksturs bændaforystunnar ekki lengur heilög kýr sem ekki má slátra." 

Allur pistill Halls 

Bendum einnig á mjög áhugaverða úttekt Neytendablaðsins á landbúnaðarkerfinu, sem hefst svona:

"Fáar þjóðir verja hlutfallslega meira fé til landbúnaðar en við Íslendingar og óvíða er rekin harðari verndarstefna með tilheyrandi tollum, kvótum og höftum. Fáir treysta sér þó til að taka þátt í umræðunni um landbúnaðarkerfið enda er það mjög flókið og ógagnsætt. Enginn deilir um mikilvægi þess að hér sé stunduð matvælaframleiðsla og að bændum sé gert kleift að stunda búskap í sveitum landsins. Það hlýtur þó að vera krafa skattgreiðenda, neytenda og bænda sjálfra að vel sé farið með þá miklu fjármuni sem settir eru í kerfið og að peningarnir nýtist sem best. Erfitt er þó fyrir almenning að meta hvort slíkt er tilfellið í dag. Neytendablaðið ákvað að rýna í fjárlögin, skoða stærstu liði og freista þess að útskýra hvað liggur að baki. Greinin birtist í 3. tbl. 2010."

Bendum líka á viðtal í Silfri Egils sem tengist þessu, við Brynhildi Pétursdóttur, ritstjóra Neytendablaðsins.