Kjaraskerðing í Speglinum

Í Speglinum á RÚV, þann 14.des var rætt um kjaraskerðingu undanfarinna ára við Dr. Stefán Ólafsson. Þetta er í framhaldi af pistli hans á Eyjunni um þetta mál og sem sagt var frá hér á blogginu.

Samkomulag um bankabandalag í höfn

Fjármálaráðherrar ESB-ríkjanna hafa náð samkomulagi um að mynda bankabandalag og auka þar með eftirlit með bankakerfum aðildarríkjanna. Það á að hefja starfsemi 2014.

Meira að segja Svíar styðja samkomulagið, þó þeir verði ekki með um sinn, en þeir notast við sænsku krónuna. Anders Borg, fjármálaráðherra landsins, sagði við fjölmiðla eftir fundinn að þeir hefðu sett fram stífar kröfur, sem fallist hefði verið á. Hann var ánægður með samkomulagið.

Hér heima hafa andstæðingar ESB gargað hástöfum yfir því (af gleði!) að Svíar hefðu ekki ætlað að vera með!

Þá er einnig gargað yfir því að ekkert tillit sé tekið til smáríkja innan ESB. Þetta afsannar það rugl!

Séu lönd með sanngjarnar skýrar og vel framsettar kröfur, þá er hlustað á það.

Cameron: Vill ekki að Bretlandi verði stjórnað með faxtæki

"Við verðum eins og Noregur ef við göngum úr Evrópusambandinu," hefur The Daily Mail eftir David Cameron, vegna sífellds nöldurs einhverra breskra þingmanna um að Bretland eigi að segja sig úr ESB. Það er hætt við að landinu verði stjórnað með faxtæki:

"Britain faces being ‘governed by fax’ from Brussels and reduced to the standing of Norway if it leaves the European Union but stays in the single market, the Prime Minister said yesterday. At a lunch in Westminster David Cameron insisted he did not want Britain to leave the EU."

Hugsmiðjan OpenEurope hefur líka gert samantekt sem sýnir fram á að það myndi ekki þjóna hagsmunum Breta að yfirgefa ESB, enda Evrópa mikilvægasti markaður landsins.

Og brotthvarf Breta úr ESB myndi sennilega ekki þjóna hagsmunum þeirra bresku fjölmiðla sem eyða spaltmetrum í þúsundavís í að agnúast og pirrast yfir ESB. Hvað í ósköpunum á maður að tala um, ef "bogna gúrkan" er ekki á svæðinu?

Líklega þyrftu sum "gulu blöðin" að grípa til þess ráðs að finna enn fleiri "bikini-stelpur" í staðinn :)

Ps. Svo er verið að draga hingað heiðvirðar þingkonur til að tala um þetta. Út í mitt Atlantshaf!

 

Stefán Ólafsson á Eyjunni: Krónan - Evrópumet í kjaraskerðingu

Dr. Stefán Ólafsson birti þann 12.12.12, mjög áhugaverðan pistil um krónuna, með yfirskriftinni: Krónan - Evrópumet í kjaraskerðingu. Kíkjum á nokkur brot úr pistlinum:

"Hrunið á Íslandi var einstakt. Mörg met voru slegin. Stærsta bóluhagkerfi sögunnar brast og við tók stærsta fjármálahrun sögunnar, með nokkrum stærstu gjaldþrotum sögunnar (sjá um það hjá Þorvaldi Gylfasyni).

Eitt metið sem Íslendingar settu hefur þó ekki farið hátt á metorðalistum þjóðanna. Hér varð meiri kjaraskerðing fyrir heimilin en sést hefur annars staðar í kreppunni, raunar fyrr og síðar. Við getum þakkað íslensku krónunni fyrir það."

"Þegar við berum okkur saman við tölur ársins 2007, sem voru líklega ósjálfbærar, verður hrunið afar mikið (um 41%), mælt í erlendum gjaldmiðli (Evrum). Mælt í krónum eða með kaupmáttarsamræmingu gjaldmiðla er það minna (um 20% að jafnaði), en mikið samt."

"Af myndinni (nokkrar mjög athyglisverðar töflur fylgja pistli Stefáns, innskot, ES-bloggið) má sjá að hvergi í Evrópu var kjaraskerðingin meiri en hér á landi. Við hrundum úr efsta sæti niður í tólfta sæti. Flestar ESB þjóðirnar hafa haldið ráðstöfunartekjum sínum að mestu leyti og margar hafa aukið þær. Atvinnuleysið er stærsti vandi evrópskra heimila. Aðrar þjóðir sem eru með umtalsverða lækkun tekna heimilanna eru Bretland, Írland, Spánn og Lettland. Eftir 2010 hefur staðan versnað á Írlandi, Spáni,Portúgal og í Grikklandi. Ef miðað er við kaupmáttarleiðrétt gengi er það einungis Lettland sem er á svipuðu róli og Ísland í umfangi kjaraskerðingar.

Við getum þakkað krónunni þetta met, sem virðist án fordæma í yfirstandandi kreppu. Það var gengisfall íslensku krónunnar sem gat af sér stærstu kjaraskerðingu kreppunnar. Gengisfelling krónunnar færir umtalsverðan hluta þjóðarteknanna frá heimilunum til atvinnulífsins.

Ríkisstjórnin gat mildað kjaraskerðinguna fyrir lægri og milli tekjuhópa. Hún varð samt mikil fyrir flesta. Skuldir heimilanna eru nú að jafnaði svipaðar og var fyrir hrun (2006-7) og mikil hækkun vaxtabóta léttir skuldabyrðina. Hins vegar eru ráðstöfunartekjurnar enn miklu lægri en var fyrir hrun. Þess vegna er þetta enn svona erfitt fyrir heimilin.

Íslensk heimili eru leiksoppar þeirra afla sem hafa hag af viðhaldi krónunnar. Gengisfellingarkrónunnar."

(Leturbreyting, ES-bloggið)

Fullveldissinnar framkvæmdastjóra fátækari

Oft veltir lítil þúfa þungu hlassi, segir máltækið.

Eftir "skjálftahrinu" sem varð um síðustu helgi, þegar einn framámanna í Nei-samtökum Íslands, sagði á bloggi samtakanna, að koma þyrfti VG af þingi, vegna (að hans mati) meintra svika flokksins í ESB-málinu, þá var eins og minki hefði verið sleppt í hænsnabúi. Fjaðrafokið varð þvílíkt.

Nú hefur sá sami (sem er reyndar einn af stofnaðilum Nei-samtakanna), ákveðið að taka pokann sinn og halda á önnur mið. Hvað fiskast þar skal ósagt látið. Það var Smugan sem sagði frá.

Eftir sitja löskuð samtök fullveldissinna, sem eru nú framkvæmdastjóra fátækari.

Kannski má líta á þetta sem "Evru-krísu" Nei-samtakanna.

Evran er enn ekki dauð, við sjáum hvað setur með Nei-samtökin.

Egill Almar Ágústsson í Viðskiptablaðinu: Fjárfestum í hagsæld

Á vef JáÍsland stendur: "Egill Almar Ágústsson, meistaranemi í hagfræði og fjármálum við Brandeis háskóla í Bandaríkjunum, ritaði grein sem birtist í Viðskiptablaðinu þann 29. nóvember, en í greininni fjallar hann um viðskiptaumhverfið á Íslandi, vankanta þess og nauðsyn þess að byggja grunn fyrir meiri fjárfestingu og þar með aukna framleiðni hér á landi. Greinina má lesa hér að neðan.

Nýlega gaf McKinsey og Company út skýrslu um íslenskan efnahag. Ein af þeirra niðurstöðum var sú að Ísland er með 20% lægri framleiðni en löndin sem við viljum bera okkur saman við. Við vinnum lengur en nágrannaþjóðir okkar og fáum lægri laun. Skýrslan fjallar enn fremur um að viðskiptaumhverfið sé lélegt á Íslandi, að fjármögnun sé erfið og að fjárfesting sé allt of lítil. Í raun er skýrslan að segja að það verði að laga grunnviðskiptaumhverfið á Íslandi til þess að byggja upp grunn fyrir meiri fjárfestingu og þar með aukinni framleiðni og þar með hagvöxt og hagsæld. Menntun er annað lykilatriði en ég ætla ekki að fjalla um hana hérna. Förum aðeins yfir þá hluti sem þarf að laga.

Það þarf að laga viðskiptaumhverfið

Fyrirtæki fjármagna sig í dag á lélegum kjörum. Vextir eru breytilegir eða lánin verðtryggð. Fastir vextir eru varla í boði til langs tíma og jafnframt eru vextir mikið hærri en í nágrannalöndum. Lánakerfið á Íslandi gerir það að verkum að fyrirtæki geta orðið fyrir miklum skakkaföllum. Þetta kemur í veg fyrir að fyrirtæki geti fjárfest sem er alger grundvöllur þess að framleiðni fyrirtækjanna aukist. Enn fremur gera háir vextir og léleg kjör það að verkum að fyrirtæki ákveða ekki að fjárfesta þrátt fyrir að tækifærin séu fyrir hendi. Jafnframt gera skakkaföll tengd fjármögnun það að verkum að fjárfesting sem hefur átt sér stað getur tapast. Þetta gerðist í hruninu. Fyrirtæki sem höfðu verið í góðum rekstri voru eyðilögð vegna þess að lánin hækkuðu. Þetta leiddi til gífurlegs taps fyrir Ísland og lækkaði getu atvinnulífsins til að greiða há laun.

Hvernig aukum við framleiðni?

Í hagfræði er fjallað um að einn aðalgrundvöllurinn fyrir hagvexti og hagsæld sé að land sé með mikla fastafjármuni. Fastafjármunir eru hlutir í hagkerfinu sem við höfum fjárfest í og eru notaðir til að búa til þá framleiðslu sem hagkerfið byggist upp á. Með fastafjármunum er átt við hótelin sem gera okkur kleift að bjóða ferðamönnum til Íslands, skipin sem gera okkur kleift að veiða fisk, tölvurnar sem gera okkur kleift að skrifa hugbúnað og allt annað sem við notum til að búa til þá framleiðslu sem er þjóðarframleiðsla Íslands. Ef land býr yfir miklum fastafjármunum er framleiðni há og þar með eru laun há.

Það þarf meiri fjárfestingu

Við þurfum að byggja upp umhverfi þar sem mikil innlend- og erlend fjárfesting á sér stað. Til að ná þessu markmiði þurfum við að vera með gott viðskiptaumhverfi. Við þurfum að losa okkur við gjaldeyrishöftin og auka framleiðni í efnahagnum.

Lykilatriði til að ná þessum markmiðum er að taka upp alþjóðlegan gjaldmiðil og eina leiðin til að gera það er að ganga í Evrópusambandið og taka upp evru. Með því að taka upp evru lögum við fjármögnunarumhverfið á Íslandi. Vextir lækka mikið en það verður líka hægt að taka lán með föstum vöxtum til langs tíma. Þetta mun gera fyrirtækjum (og einstaklingum) kleift að búa til áætlanir og fjárfesta mun meira en áður. Þetta mun gera það að verkum að breyting í gengi gjaldmiðilsins mun ekki eyðileggja fyrir fjárfestingunum. Upptaka evru og meðfylgjandi afnám gjaldeyrishafta mun leiða til meiri erlendrar fjárfestingar. Erlendir fjárfestar vilja stöðugt viðskiptaumhverfi þar sem hægt er að byggja upp rekstur. Þeir hræðast gjaldeyrishöft og mikið flökt á genginu.

Við verðum að auka framleiðni hér á landi og leiðin til þess er að bæta viðskiptaumhverfið og þar með auka fjárfestingu í því sem eykur framleiðni. Með aukinni framleiðni getum við hækkað laun og lífskjör í landinu. Evra og Evrópusambandið er grundvallaratriði ef við ætlum að ná þessu góða markmiði.

Ítalía og Ísland: fjármálakreppa með og án evru

Aðferðir ítalskra og íslenskra stjórnvalda til þess að takast á við afleiðingar hinnar alþjóðlegu efnahags- og fjármálakreppu eru meginviðfangsefni opins málþings sem Seðlabanki Íslands, Sendiráð Ítalíu á Íslandi og Háskóli Íslands standa saman að fimmtudaginn 13. desember kl. 15:00-17:00 í Hátíðarsal Háskóla Íslands. Yfirskrift málþingsins er „Ítalía og Ísland: fjármálakreppa með og án evru“.

Markmið málþingsins að varpa skýrara ljósi á hvernig Ítalía, sem aðili að ESB og evrusvæðinu, og Ísland, sem aðili að EES-samningnum og með sinn eigin gjaldmiðil, tókust á við hina alþjóðlegu efnahags- og fjármálakreppun og að setja reynslu þeirra í alþjóðlegt og evrópskt samhengi. Á málþinginu munu fulltrúar beggja landa ásamt fulltrúa Alþjóðagjaldeyrissjóðsins hér á landi fjalla um ólíka nálgun þjóðanna við lausn efnahagserfiðleika sinna.

Dagskrá

Setning:
15:00-15:05 Kristín Ingólfsdóttir, rektor Háskóla Íslands
15:05-15:10 Antonio Bandini, sendiherra Ítalíu á Íslandi

Inngangsávarp:
15:10-15:20 Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra

Erindi:
15:20-15:40 Giannandrea Falchi, framkvæmdastjóri skrifstofu bankastjóra Seðlabanka Ítalíu, ræðir um reynslu evruríkjanna í fjármálakreppunni með sérstakri áherslu á Ítalíu.
15:40-15:55 Þórarinn G. Pétursson, aðalhagfræðingur Seðlabanka Íslands, fjallar um áhrif hinnar alþjóðlegu fjármálakreppu á Íslandi í samanburði við önnur lönd innan og utan evrusamstarfsins.
15:55-16:10 Gylfi Zoëga, prófessor við hagfræðideild Háskóla Íslands og nefndarmaður í peningastefnunefnd, ræðir þær áskoranir sem fram undan eru í íslensku efnahagslífi.
16:10-16:25 Franek Rozwadowski, fastafulltrúi Alþjóðagjaldeyrissjóðsins á Íslandi, fjallar um aðlögunarferli Íslands í alþjóðlegu samhengi.

16:25-16:55 Pallborðsumræður

Samantekt:
16:55-17:00 Már Guðmundsson seðlabankastjóri

Málþingið er öllum opið meðan húsrúm leyfir en það fer fram á ensku. Sendiráð Ítalíu á Íslandi býður upp á léttar veitingar í lok málþings.

Um listina að skjóta sig í fótinn

Óhætt er að segja að Nei-samtök Íslands, hafi afhjúpað sig sem "karlstýrð" og jafnvel and-lýðræðisleg, í kjölfar yfirlýsingar eins áhrifamanns þar innanborðs um VG um síðustu helgi. Þess efnis að koma verði VG út af þingi.

Vinstri-miðillinn Smugan hreinlega logar og greinilegt að þetta hefur hleypt mjög illu blóði í liðsmenn VG, sem þegar eru byrjaðir að segja sig úr samtökunum. Virtir aðilar innan þeirra eru vægast sagt óhressir!

Innan þessara samtaka eru aðilar sem  vilja minnka lýðræðið á Íslandi, ekki bara á Alþingi Íslendinga, heldur vilja þau líka meina íslensku þjóðinni að greiða atkvæði um aðildarsamning að ESB, í kjölfar aðildarviðræðna.

Nei-samtökin innihalda einstaklinga í áhrifastöðum sem eru hreinlega að "drepast" út lýðræðisást!

Fyrir þá sem telja opna og fjölbreytta umræðu aðalsmerki lýðræðis er það alveg ljóst í hvaða samtökum þeir eiga ekki heima!

Árni Finnsson, Evrópumaður ársins: "Evrópusambandsríkin eru klárlega þau iðnríki sem mesta ábyrgð taka í loftslagsmálum"

Smugan segir frá: "Skuldbindingar Íslands og Evrópusambandsins á grundvelli Kyoto-bókunarinnar eru stórt framfaramál að mati Árna Finnssonar formanns Náttúruverndarsamtaka Íslands: ,,Að Ísland fengi aðild að loftslagsstefnu ESB lá fyrir á Kaupmannahafnarráðstefnunni 2009 en í Doha var hún loks innsigluð,” segir hann. ,,Evrópusambandsríkin eru klárlega þau iðnríki sem mesta ábyrgð taka í loftslagsmálum og frá og með Doha er Ísland hluti þess ríkjasambands hvað þann málaflokk varðar. Þessi nýja staða mun skerpa á skuldbindingum Íslands samkvæmt Kyoto-bókuninni og setja loftslagsstefnu Íslands mun skýrari ramma. Tímabil sérstöðupólitíkur og undanþága fyrir Ísland eru liðin tíð."

Hrikalegar verðhækkanir hér á landi - fimmfalt á við nágrannalöndin

RÚV birti þann 10. desember enn eina "hryllingsfréttina" um verðhækkanir hér á landi undanfarin misseri:

 "Vöruverð hefur hækkað tæplega fimmfalt meira hér á landi frá árinu 2005 en í Svíþjóð. Mestar verðhækkanir hafa hér verið á áfengi, tóbaki og samgöngnum.

Það fer væntanlega ekki framhjá neinum að verð á vöru og þjónustu hækkar stöðugt hér á landi. Í nýrri skýrslu - þar sem Norðurlöndin eru borin saman - kemur í ljós að verðið hækkar mun hraðar á Íslandi heldur en á hinum Norðurlöndunum.

Almennt er það þannig að á sama tíma og verð hækkar um ellefu til þrettán prósent í Danmörku, Noregi, Svíþjóð og Finnlandi nemur hækkunin hér tæpum fimmtíu og fimm prósentum. Það þýðir að verð hefur hækkað fimmfalt meira hér en í Svíþjóð og um fjórfalt meira en í Finnlandi."

Hversvegna er þetta svona?

ESB fékk friðarverðlaun Nóbels

Evrópusambandið, ESB, hlaut í dag friðarverðlaun Nóbels, við hátíðlega athöfn í Osló í dag. Í umsögn dómnefndar segir (afsakið enskuna) : "The EU’s most important achievement, according to the committee, has been "the successful struggle for peace and reconciliation and for democracy and human rights".

The work of the EU represents "fraternity between nations" and amounts to a form of the "peace congresses" cited by Alfred Nobel as criteria for the Peace Prize in his 1895 will."

Hér má sjá upptöku af athöfninni í Osló.

 

Bolli Héðinsson um gjaldmiðilsmálin í FRBL: Krónan er átakavaldur

Bolli Héðinsson, hagfræðingur, skrifaði áhugaverða grein um gjaldmiðilsmálin í Fréttablaðið þann 7.desember.Hún hefst svona:

"Upphrópanir um reikningaskil milli kynslóða eru ekki nýlunda á Íslandi. Meðal þess sem rætt hefur verið um í því sambandi er kynslóðin sem fékk lánin sín að gjöf, þ.e. að þeir sem voru í réttum stjórnmálaflokkum á árunum fyrir verðtryggingu gátu margir hverjir fengið óverðtryggð „lán" til kaupa á íbúð sem þeir þurftu aldrei að borga til baka nema að óverulegu leyti, þar sem verðbólgan sá um að gera lánin verðlaus áður en þau voru að fullu greidd.

Nefna má „Sigtúnshópinn" sem kom fram í byrjun níunda áratugarins þegar fyrst opinberuðust, eftir að verðtrygging var heimiluð 1978, þau vandkvæði sem stafa af því þegar misgengi verður milli lánskjara og launa. Þá, eins og nú, var minnt á kynslóðina á undan sem ekki þurfti að greiða lánin sín til baka nema að litlu leyti.

Einnig má minna á baráttu námsmanna, um miðjan áttunda áratuginn, fyrir verðtryggingu námslána sem var fyrst og fremst barátta fyrir því að fjármunir fengjust í Lánasjóð námsmanna og fleirum yrði gert kleift að stunda nám. Ekki hvarflaði að neinum að þau lán ættu að vera gjafir til námsmanna. Lánin árin á undan voru óverðtryggð með 3% föstum vöxtum.

Notum kraftana í uppbyggilegri viðfangsefni

Eitt eiga þessi misklíðarefni öll sameiginlegt; alltaf er verið að takast á við afleiðingar sem rekja má beint til íslensku krónunnar og þeirrar hagstjórnar sem hún endurspeglar. Meðan við höfum gjaldmiðil sem er alltaf afgangsstærð í hagstjórn, þ.e. stærð sem er látin gefa eftir þegar hagstjórnin hefur reynst stjórnmálamönnunum ofviða, þá verður krónan í senn orsök og afleiðing lélegrar hagstjórnar."

Ósvífni Nei-sinna engin takmörk sett!

Samtök Nei-sinna, vilja sjá VG-hverfa af Alþingi, á þeim forsendum að VG hafi svikið kjósendur sína í ESB-málinu. Þetta kom fram á bloggi samtakanna.

Hatur Heimssýnar á bæði VG og Samfylkingu er grímulaust. Hjá Nei-samtökum Íslands er ekkert pláss fyrir málamiðlanir, samtökin eru gott dæmi um harðlínusamtök af gamla skólanum, eins og gamall ryðgaður kommúnista eða þjóðernissinnaflokkur, þar sem flokkslínan er keyrð, sama hvað það kostar.

Með þessum hætti birtist líka vel ,,lýðæðisást“ samtakanna, þ.e. að hér verði fjölbreytt flóra stjórnmálaafla, fyrir kjósendur að velja úr. Nei, samtök Nei-sinna vilja með þessu draga úr valmöguleikum kjósenda og þar með draga úr íslensku lýðræði. Þar með afhjúpa samtökin sig sem and-lýðræðisleg og mjög veik fyrir einræði.

Er þetta yfirlýst stefna samtakanna, var þetta samþykkt af stjórn þeirra, eða er þetta bara sólóleikur? En þetta er að minnsta kosti ósvifni.

Það er ljóst að flokksmenn í VG, sem viðhafa hófsama skynsemisnálgun varðandi ESB-málið, eins og t.d. að standa svið samninga sem menn gera sín á milli, eigi enga samleið með þessu fyrirbæri, sem er eins og þröngsýnin holdi klædd.

Enda eru fyrirferðamestu mennirnir í þessum samtökum einstaklingar sem lifðu og hrærðust í andrúmslofti kalda stríðsins, þar sem veröldin skiptist í „góða gæja“ og ,,vonda gæja“.

Veröldin hefur breyst en sumir standa bara enn í stað.

Blómlegur landbúnaður í Tékklandi og Slóvakíu

Ritari var að vafra um netið og var að lesa nýja samningsafstöðu er varðar matvælaöryggi í sambandi við ESB-umsóknina, sem birt hefur verið á www.vidraedur.is Hún er um margt áhugaverð en þar kemur t.d. fram skýlaus krafa Íslands um bann við innflutningi á fersku kjöt.

Samningsafstaðan er vel rökstudd og um margt áhugaverð lesning fyrir þá sem t.d. vilja fræðast um sögu sjúkdóma í dýrum á Íslandi, fjárkláða og annað óskemmtilegt.

Að lestri loknum datt svo ritari inn á netsíðu Bændablaðsins og fann þar á leiðarasíðu hefðbundið nöldur varðandi ESB-umsóknina.

Þar má sennilega lesa þann tón sem væntanlega mun heyrast á Alþingi Íslendinga, ef ákveðnum flokkum gengur vel í ákveðnum kjördæmum, en eins og kunnugt er skipar formaður Bændasamtakanna og leiðararitari Bændablaðsins, annað sætið á lista Sjálfstæðisflokks í NV-kjördæmi.

Annars var það áhugaverð grein um landbúnað í Slóvakíu og Tékklandi sem vakti athygli.

Bæði þessi lönd gengu í ESB árið 2004 og samkvæmt dómsdagsspám Bændasamtakanna ætti landbúnaður beggja landanna nú þegar að vera rjúkandi rúst!

En það er öðru nær, því fyrirsögn greinarinnar er: MIKILL OG ÖFLUGUR LANDBÚNAÐUR Í SLÓVAKÍU OG TÉKKLANDI.

Ja, hvur andsk.....!

Ps. Annars er það t.d. að frétta af íslenskri mjólkurframleiðslu að MS hefur nú alfarið hætt mjólkurframleiðslu á Vestfjörðum og nú er mjólk/mjólkurvörur aðeins framleidd/ar á fjórum stöðum landinu; á Selfossi, Akureyri, sem og tvær sérhæfðar litlar stöðvar í Búðardal og á Egilsstöðum. Framleiðsla í Reykajvík verður lögð niður á næstunni. Þetta þýðir m.a. að starfsfólki hefur fækkað í þessari grein.

Það kemur svo fram í viðtali, sem er á krækju hér að ofan að flutt hafa verið út um 400 tonn af skyri til Finnlands. Hinsvegar  er ekki hægt að flytja meira þangað út vegna þess að meiri útflutningskvóti er ekki til, vegna þess að Ísland er ekki í ESB og fær því ekki að flytja meira en 400 tonn út!

Össur í FRBL í framhaldi af heimsókn Görans Perssons: Ljúkið aðildarviðræðum við ESB

Össur Skarphéðinsson, utanríkisráðherra, skrifaði grein í FRBL, þann 5.des í framhaldi af heimsókn Görans Perssons, fyrrum forsætisráðherra Svíþjóðar hingað til lands á dögunum.

Grein Össurar hefst svona: "Göran Persson, fyrrum forsætisráðherra Svíþjóðar, heimsótti Ísland rétt eftir bankahrunið og flutti magnaða ræðu. Hún var ákall til Íslendinga um þjóðarsamstöðu og úthald. Persson hafði sjálfur tekið þátt í að stýra Svíþjóð gegnum norrænu bankakreppuna upp úr 1990. Á grundvelli þeirrar reynslu hvatti hann Íslendinga til að hlusta ekki á þær raddir, sem vildu fresta því að axla sársaukafullar aðgerðir og sagði okkur að taka slaginn strax. Hann réði okkur heilt.

Í síðasta mánuði, fjórum árum eftir bankahrunið, kom Göran Persson aftur í heimsókn til Íslands. Hann taldi margt hafa gengið vel í endurreisninni, en ýmislegt þyrfti að tryggja betur. Stef hans var að Íslendingar yrðu að auka útflutning sinn til að afla gjaldeyris til að þurfa ekki að taka lán fyrir afborgunum og vöxtum. Þannig ynnum við traust umheimsins. Og við yrðum að leysa til frambúðar vandamálin sem tengjast gjaldmiðlinum."