Pústþjónustan fagnar ESB-merkingum á hjólbörðum

Allir sem keyra bíl þurfa að vera með góð dekk undir drossíunum. Meðal annars ritari þessara orða, sem var að vafra um netið í leit að dekkjum á góðu verði (alltaf að spara, vextir eru svo háir hér á landi!) og rakst þá á þessa athyglisverðu frétt á vef Pústþjónustunnar í Hafnarfirði:

"Síðustu ár hefur mikið borið á ódýrum hjólbörðum á mörkuðum í Evrópu og á Íslandi. Þessir ódýru hjólbarðar koma flestir frá verksmiðjum í Kína sem gera litlar sem engar gæðakröfur varðandi grip og aðra þætti sem einkenna góða hjólbarða. En það getur verið snúið að vita hvað eru góðir hjólbarðar, því gæðin eru ekki bara fólgin í munstrinu.

Hjólbarðar eru flókin fyrirbæri sem eiga að vinna með fjöðrunarkerfi bílsins [ sjá hér ]. Þættir eins og gúmmíblanda, trefjalög og lega þeirra skipta höfuðmáli varðandi gæði. Hjólbarðar sem eru framleiddir án tillits til ofangreindra þátta geta verið ógn við umferðaöryggi því hjólbarðarnir eru eina snerting bílsins við veginn. Til að auðvelda fólki að velja góða hjólbarða er Evrópusambandið að innleiða staðlakerfi sem tekur gildi frá og með nóvember árið 2012.

Settar verða upp prófunarstöðvar fyrir hjólbarða í Hollandi og Þýskalandi. Þar verður hjólbörðunum gefin einkunn á skalanum  A – G fyrir snúningsviðnám (hefur áhrif á eldsneytiseyðslu), hávaða og grip. Allir framleiðendur sem ætla að selja dekk á Evrópumarkaði þurfa að uppfylla þennan staðal og verða allir hjólbarðar að vera merktir."

Starfsmenn fyrirtækisins fagna þessum merkingum, segir í fréttinni...,,því mun auðveldara verður fyrir viðskiptavini að greina gæði hjólbarða. Öryggi þitt veltur á snertiflötum hjólbarðanna við veginn sem eru aðeins fjórir lófastórir fletir. Við hjá BJB viljum að þessir fjórir fletir séu traustir og seljum einungis góða hjólbarða til að svo megi verða."Heimildin

Þetta er aðeins eitt lítið dæmi (og þó ekki svo!) um neytendavernd og neytendahyggju sem kemur frá ESB!

Jón forseti allur - ný bók!

Það hefur mikið farið fyrir sjálfstæðishetjunni Jóni Sigurðssyni á þessu ári, enda 200 ár liðin síðan hann fæddist á Hrafnseyri við Arnarfjörð. Sagnfræðingurinn Páll Björnsson gefur þessa dagana út bókina Jón Sigurðsson allur? og heldur erindi um bókina núna á mánudaginn í Háskóla Íslands.

Jón Sigurðsson kemur iðulega upp þegar ESB-málið er rætt og í frétt á Smugunni stendur: "

"Páll Björnsson, ræðir þar hvernig opinberir aðilar, stjórnmálamenn, félagasamtök, fjölmiðlar, fyrirtæki og almenningur hafa notað  ímynd Jóns forseta, orð hans og hugmyndir til stuðnings eigin málstaðar, jafnvel þótt þeir hafi gerólíka afstöðu til mála. Þetta hefur verið áberandi í ESB-málinu. ,,Þetta byrjaði strax þegar farið var að ræða inngöngu í ESB sem var fyrir 1990,“ segir Páll.  ,,Þá fóru bæði stuðningsmenn og andstæðingar aðildar að vísa til Jóns. Andstæðingar aðildar sögðu að það þyrfti að lesa boðskap Jóns afturábak til að komast að því að hann væri sérstakur stuðningsmaður aðildar. En þeir sem voru fylgjandi bentu á að hann hefði talað fyrir viðskiptafrelsi: ,,Látum þá svelgja okkur,“  er haft eftir Jóni, í þeirri merkingu að allir eigi að geta átt við okkur viðskipti. Þá segja andstæðingarnir, já alla, en ekki bara eitt sambandsríki ESB landa.“

Fjölnota Jón

Jón er þannig fjölnota. Páll segir að þótt Jón Sigurðsson hafi verið dýrmætt vörumerki gervalla tuttugustu öldina, þá sé samt um langtímaþróun að ræða. ,,Það má segja að þetta hafi byrjað þegar menn deildu um hver staða Íslands ætti að vera gagnvart Danmörku. Jón hafði verið þjóðhetja í lifanda lífi og þegar menn vantaði sameiningartákn þá var gripið til hans.”"

 

Bergur Ebbi með grein í Fréttatímanum

Á vef Já-Íslands segir: "Í Fréttatímanum í dag, þann 9. desember, birtist grein eftir Berg Ebba Benediktsson, lögfræðing, þar sem hann fjallar um tilgang ESB, að tryggja frið í Evrópu, sem og að tryggja efnahagslegt samræmæi og stöðugleika. Einnig fjallar Bergur Ebbi um valkosti Íslendinga í gjaldeyrismálum."

Bergur Ebbi segir meðal annars í grein sinni: "Valkostir Íslendinga hvað varðar gjaldeyrismál eru margskonar ef við göngum í Evróusambandið. Við getum hinsvegar ekki viðhaldið gjaldeyrishöftum og einangrað landið eins og nú er gert. Með tíð og tíma – og ég leyfi mér að gera langtímaspár því ég er ungur maður – tel ég hins vegar nokkuð víst að þrátt fyrir skakkaföll undanfarinna ára muni alþjóðleg viðskipti og efnahagsleg samvinna halda áfram að aukast. Samstarf á borð við myntbandalag Evrópu, sem felur í sér nokkurskonar samtryggingu fyrir stórt hagkerfi, er framtíðin og Íslendingar munu ekki halda krónunni sinni. Að því leyti segi ég að ef við göngum ekki í Evrópusambandið þá verður hrun krónunnar 2008 því miður ekki það síðasta sem við upplifum.

Ég þoli ekki skyndilausnir. Ég vil að við hugsum langt fram í tímann. Þeir sem vilja ganga í Evrópusambandið nú til að bæta fyrir það sem gerðist á Íslandi 2002-2008 eru á villigötum. Það sem gerðist er búið og gert. Nú þurfum við að leita leiða til að koma í veg fyrir að slíkir atburðir endurtaki sig. Núna er tíminn til þess en ekki eftir tíu eða tuttugu ár. Grundvallarmarkmið Evrópusambandsins eru í samræmi við þá framtíð sem við óskum okkur enda lúta þau að friði og efnahagslegum stöðugleika. Þetta eru ekki æsispennandi markmið og þess vegna eru þau góð."

Meira

Um 20% meira hér en í Evrópu

Íslendingar greiða um 20% meira fyrir húsnæðislán (í vexti) en húsnæðiskaupendur í Evrópu. Stöð tvö sagði frá og hér er fréttin. Krónan kostar.

Met í þýskum útflutningi - meira en trilljón Evrur

Þrátt fyrir að kaldir vindar blási nú um efnahagskerfi Evrópu (og stóran hluta heimshagkerfisins) er einnig að finna áhugaverða hluti innan um allar hinar fréttrinar. T.d. var sagt frá því fyrir skömmu að útflutningur Þýskalands fór yfir "trilljón Evru-strikið" fyrir skömmu, þ.e. samanlagt verðmæti alls útflutnings á þessu ári í Þýskalandi, verður meira en trilljón Evrur (meira en þúsund milljarðar Evra).

Þetta hefur ekki gerst síðan árið 2008 (sem var metár) og á næsta ári er búist við enn meiri útflutningi, eða um 1.13 trilljónir Evra.

Prímus-mótorinn í evrópskum efnhagsmálum, Þýskaland, er sterkur, þrátt fyrir núverandi vandamál.

ESB heldur Gæslunni á floti!

Afleiðingar Hrunins eru margvíslegar. Það sést meðal annars á rekstri Landhelgisgæslunnar og á RÚV segir:

"Varðskipin Týr og Ægir voru leigð Evrópusambandinu í samtals 364 daga á þessu ári. Þetta er meira en tvöfaldur sá tími sem skipin voru á sjó við Ísland á vegum Landhelgisgæslunnar.
Landhelgisgæslan hefur þurft að leigja út varðskip sín og flugvél í ár og í fyrra vegna fjárskorts. Í fyrra var Ægir leigður út í rúma sex mánuði til verkefna á vegum Evrópusambandsins og flugvélin TF-SIF í rúma fjóra mánuði."

Óhætt er að segja að ESB haldi gæslunni á floti! Leiga ESB kemur meðal annars í veg fyrir áhafnir Gæslunnar missi ekki vinnuna og með því að vinna halda þær sér að sjálfsögðu í þjálfun.

 

Matís-styrkur átti að fara til nágrannakjördæmis Jóns Bjarnasonar - dreginn til baka - vegna Jóns Bjarnasonar!

Eins og fram hefur komið og vakið hefur töluverð athygli, dró Matís umsókn um 300 milljóna IPA-styrk tila baka fyrir skömmu. Þessir styrkir standa Íslendingum til boða vegna aðildarumsóknar að ESB.

Styrkurinn var dreginn til baka, meðal annars, vegna skoðana Jóns Bjarnasonar, sjávaútvegs og landbúnaðarmála, á ESB, en hann er eins og allir vita, mikill andstæðingur ESB.

Evrópubloggið hefur heyrt að hluti styrksins hafi átt að fara til Matís á Akureyri og að þar sé ekki mikil hrifning í gangi vegna afturköllunar umsóknarinnar.

Um er að ræða nágrannakjördæmi Jóns Bjarnasonar! Hann sá því sjálfur til að landsbyggðin varð af dágóðum slatta af rannsóknarfé!

Margar góðar greinar á Já-Ísland (www.jaisland.is)

Ritstjórn ES-bloggsins vill benda á margar góðar greinar um Evrópumál á vefsíðu Já-Íslands, www.jaisland.is UMRÆÐAN 

Allskyns mál eru tekin þar fyrir og í einni grein tekur Sigurður M. Grétarsson fyrir verðtrygginguna og krónuna og segir: "

Þegar rætt hefur verið um kosti þess og galla þess að ganga í Evrópusambandið og taka upp evru í stað krónu hefur það oft verið nefnt sem einn af kostunum við evruna að þannig verðum við loks laus við verðtryggingu lána hér á landi. Andstæðingar ESB hafa sagt á móti að við þurfum ekki að taka upp evru til að losna við verðtryggingu því við getum allt eins einfaldlega ákveðið að afnema verðtryggingu þó við notum áfram krónu. Skoðum þessa fullyrðingu nánar hvað langtímalán eins og húsnæðislán varðar.

Þeir aðilar sem lána langtímalán til húsnæðiskaupa þurfa að fjármagna þau lán með skuldabréfaútboði. Með sögu íslensku krónunnar og þeirrar verðbólgu sem oft hefur verið hér á landi verður að teljast mjög ólíklegt að eftirspurn verði eftir óverðtryggðum skuldabréfum í íslenskum krónum til langs tíma með föstum vöxtum. Verðbólgusaga Íslands með sína örmynt er einfaldlega víti sem fjárfestar munu hafa í huga varðandi kaup á slíkum bréfum og því munu þeir ekki kaupa þau nema þá með miklu áhættuálagi sem leiðir þá til mjög hárra vaxta. Það er ekkert sem bendir til þess að þetta breytist í fyrirsjáanlegri framtíð. Óverðtryggð langtímabréf í íslenskum krónum verða því varla í öðru formi en með breytilegum vöxtum."

Síðar segir Sigurður: "Til að losna við verðtryggingu þarf því að vera hægt að bjóða upp á óverðtryggð lán með föstum vöxtum út lánstímann. Til þess að það sé hægt þá þurfum við að nota mynt sem nýtur nægjanlegs traust til þess að fjárfestar séu tilbúnir til að kaupa verðbréf með slíkum skilmálum öðruvísi en með mjög háum vöxtum. Það er ekkert sem bendir til þess að íslenska krónan muni nokkurn tímann njóta slíks trausts. Evran er eina myntin sem okkur stendur til boða sem nýtur slíks trausts fjárfesta. Okkur stendur hún hins vegar einungis til boða ef við göngum í Evrópusambandið.

Málið er einfalt. Við munum þurfa að búa við verðtryggingu beina eða óbeina meðan við notum íslensku krónuna. Einnig er vert að hafa í huga að með notkun evru geta íslenskir lántakendur tekið lán á Evrusvæðinu með þeim vöxtum sem þar standa til boða án gengisáhættu og verða þá ekki ofurseldir íslenskum okurvöxtum eins og þeir verða meðan við notum íslensku krónuna."

Gylfi og Ólafur Darri í FRBL: Af hverju eru vextir háir á Íslandi?

Gylfi Arnbjörnsson, forseti ASÍ og Ólafur Darri Andrason, deildarstjóri hagdeildar ASÍ, skrifuðu grein um efnahagsmál í helgarútgáfu Fréttablaðsins og bar greinin yfirskrfitina; Háir vextir fylgifiskur fallvaltrar krónu og velta þar meðal annars fyrir sér spurnigunni af hverju vextir séu svona háir á Íslandi miðað við þau lönd sem við miðum okkur gjarnan við (les: Evrópulönd!). Kíkjum á það:

"Af hverju eru vextir háir á Íslandi?

Engum blöðum er um það að fletta að vextir upp á 10-12% að jafnaði, sem öðru hvoru hoppa upp í 20-25%, eru meginorsök þess greiðsluvanda sem heimilin glíma við. En af hverju eru vextir hér á landi svona mikið hærri en í nágrannalöndum okkar? Svarið er ekki einfalt en tengist þeim sveiflum sem einkennir gengis- og verðlagsmál okkar því vaxtakjör einstakra landa ráðast í grunninn af:

-ávöxtunarkröfu fjármagnseigenda, sem ávallt er mæld með raunvöxtumn

-verðbólgu og verðbólguvæntingumn

-eftirspurn eftir fjármagni

-samkeppni á fjármálamarkaði

-áhrifum stýrivaxta Seðlabankans á fjármálamarkaðinn

Ef litið er til þróunar verðbólgu sl. 20 ár og hún sett í samhengi við þróun gengis íslensku krónunnar má sjá mikla fylgni. Breytingar á gengi íslensku krónunnar er meginskýringin á óstöðugu verðlagi og miklum sveiflum í verðbólgu. Ástæðan fyrir þessu er einföld; hlutdeild erlendra neysluvara og innflutt hráefni íslenskra framleiðenda er um 40% af endanlegri neyslu almennings.

Áratugum saman var þjóðfélagið fast í vítahring gengis-, verðlags- og launabreytinga. Með þjóðarsáttarsamningunum 1990 gerðu aðilar vinnumarkaðarins með sér samkomulag um að brjótast út úr þessum vítahring og fengu stjórnvöld með sér í þá vegferð. Lykilatriði þessarar stefnu var að tekin var upp fastgengisstefna. Einblínt var á kaupmátt launa fremur en launahækkunina sjálfa og að halda verðbólgu í skefjum. Með þessu samkomulagi lækkaði verðbólgan úr 25-30% niður í 2-3% á tiltölulega skömmum tíma og lagði grunn að nýrri sókn í efnahags- og atvinnumálum. Forsenda þessarar stefnu var agi og ábyrgð í hagstjórn og við gerð kjarasamninga."

Þeir segja í greininni að tilraunin með fljótandi gengi, sem hófst vorið 2001, hafi mistekist, en með þessari stefnu voru stýrivextir í lykihlutverki: "Þrátt fyrir þessa breytingu á stjórn peningamála varð engin breyting á stefnu stjórnvalda. Lausatök voru í ríkisfjármálunum þrátt fyrir mikinn vöxt í atvinnulífinu. Seðlabankinn hækkað stýrivexti mikið og jókst vaxtamunur milli Íslands og nágrannalandanna verulega. Fór munurinn milli Íslands og evrusvæðisins í 17,5% þegar mest var árið 2008 en minnstur var þessi munur 3,5% árið 2003. Gengi íslensku krónunnar sveiflaðist mjög mikið. Á þessum tíu árum sem liðin eru frá því að við hurfum frá fastgengisstefnunni og tókum upp fljótandi gjaldmiðil hefur krónan fallið þrívegis; 2000-2001 um fjórðung, 2006 um fimmtung og 2008 um helming."

Í lokin benda þeir svo á að vaxtamunur á milli Íslands og Evrusvæðisins (á óverðtryggðum ríkispappírum) er mikill: "Vaxtamunurinn hefur verið 7,7% að meðaltali þessi 12 ár til viðbótar við 1-3% álag bankanna vegna óvissunnar um þróun gengis- og verðlagsmála."

Hér er því um að ræða vaxtamun upp á 8,7 - 10,7%, hvorki meira né minna!!

Ljóst er að krónan er dýr!

Kíkt í ársskýrslu Matís

Eins og fram hefur komið í fréttum ákvað stjórn Matís að draga til baka umsókn um 300 milljóna styrk frá Evrópusambandinu, en það var gert á pólítískum forsenddum og hefur víða verið sagt frá málinu.

Sé Matís og ársskýrsla fyrirtækisins frá 2010 skoðuð virkar þessi ákvörðun enn furðulegri. Í ársskýrslunni segir meðal annars:

"Fjórða starfsár Matís ohf. einkenndist, líkt og þau fyrri, af vexti fyrirtækisins í ýmsum skilningi. Matís hefur mikilvægum skyldum að gegna í matvælarannsóknum og matvælaöryggi en ekki síður er fyrirtækið í vaxandi mæli jarðvegur fyrir nýsköpun og sprota vítt um samfélagið. Matís ohf. hefur rekstrarlega sterka stöðu og bætir sífellt við sig á þekkingarsviðinu. Með þá stöðu er hægt að halda áfram á sömu braut uppbyggingar. Þrátt fyrir samdrátt hjá mörgum viðskiptavinum hefur tekist að laga fyrirtækið að breyttum aðstæðum og sá sveigjanleiki er einnig tákn um styrk."

Síðar segir: " Á árinu 2010 voru undirritaðir samningar um forystuhlutverk Matís í stórum Evrópuverkefnum á rannsóknasviðinu. Þau verkefni eru ánægjuleg skilaboð um að til Íslendinga er horft meðtrausti þó margir kunni að halda annað. Við höfum fram að færa reynslu á sjávarútvegssviðinu, í fiskveiðistjórnun og fleiri þáttum sem horft er til. Forystuhlutverk Matís ohf. í þessum verkefnum er jafnframt mikil traustsyfirlýsing og góð kynning bæði hérlendis og erlendis á styrk fyrirtækisins og hæfni starfsfólks. Erlend verkefni færa fyrirtækinu bæði aukinn faglegan styrk en einnig nýjar tekjur, sem er mikilvægt atriði á samdráttartíma hér innanlands."

Í skýrslunni er rætt við Hörð G. Kristinsson, rannsóknarstjóra fyrirtækisins, um tækifæri og sóknarfæri Matís:"

„Þau er að finna á öllum sviðum fyrirtækisins. Sjávarútvegur og fiskiðnaður eru mikilvægar undirstöðugreinar og mikilvægt að halda þeirri stöðu áfram. Það liggja hins vegar líka ný tækifæri í þeirri grein, allt frá því að vera nýting nýrra nytjastofna við landið, fullvinnsla afla, framleiðslutækni eða betri aflameðferð. Þar sem Matís vinnur mjög faglega þá getum við komið að svona verkefni á margan hátt og gott dæmi um það er á sama tíma og við komum að verkefnum í sjávarútvegi sem snúa að aukinni verðmætasköpun þá erum við stöðugt að skoða hvernig nýta má það sem til fellur í fiskiðnaði til nýsköpunarframleiðslu á líftæknisviðinu. Sjávarútvegurinn er því mjög breitt svið tækifæra fyrir okkur á komandi árum,” segir Hörður og nefnir einnig framþróun í fiskeldismálum, landbúnaðarframleiðslu, sem og mikinn uppgang í ferðaþjónustu.

"Ísland er og verður vissulega okkar aðal markaður en hins vegar er Matís fyllilega samkeppnisfært
fyrirtæki á okkar sérsviðum erlendis og við viljum gjarnan koma okkur enn betur á framfæri á þeim vettvangi,” segir Hörður."

Í skýrslunni segir um hlutverk og stefnu Matís: 

"Hlutverk Matís er að
• ...efla samkeppnishæfni íslenskra afurða og atvinnulífs
• ...tryggja matvælaöryggi og sjálfbæra nýtingu umhverfisins
með rannsóknum, nýsköpun og þjónustu
• ...bæta lýðheilsu
Stefna Matís er að
• ...vera framsækið þekkingarfyrirtæki sem eflir samkeppnishæfni
Íslands og skilar þannig tekjum til íslenska ríkisins."

Á bls. 63 segir svo þetta: "Leiðandi hlutverk í fjölþjóðlegu líftækniverkefni

Fullyrða má að einstök þekking á heimsvísu hafi byggst upp innan Matís með rannsóknum sérfræðinga fyrirtækisins á hitaþolnum örverum sem er að finna í lífríki jarðhitasvæða á Íslandi. Þessi þekking er burðarásinn í fjölþjóðlega verkefninu AMYLOMICS sem Evrópusambandið ákvað á síðasta ári að styrkja. Verkefnið er hugmynd líftæknisérfræðinga Matís og mun fyrirtækið leiða það. Hörður G. Kristinsson, sviðsstjóri Líftækni- og lífefna Matís, segir markmiðið að nýta örverur úr íslenskum hverum og háhitasvæðum til að þróa hitaþolin ensím sem nýta má í iðnaðarframleiðslu, sér í lagi í sterkju- og sykuriðnaði. Hita- og sýruþol eru einmitt nauðsynlegir eiginleikar í framleiðsluferlum þessara iðngreina. Meðal þátttakenda í verkefninu verður franska fyrirtækið Roquette Frères, sem er eitt hið stærsta í Evrópu í framleiðslu á sterkju og afleiddum afurðum og mun það fá ensím sem þróuð verða í verkefninu til prófunar og nýsköpunar í framleiðslu sinni."

(Feitletranir í textanum eru ES-bloggsins.)

Í ljósi þessara orða úr ársskýrslu Matís er sú ákvörðun að draga styrkumsóknina til baka afar sérkennileg.

Vel má velta þeim spurningum upp hvort með henni sé ekki;  a) verið að draga út matvælaöryggi, og b) flytja þekkingu úr landinu og eða koma í veg fyrir nýtingu þekkingar í landinu?

Már Guðmundsson í FRBL: Hættulegt að taka upp mynt einhliða

Í Fréttablaðinu í dag segir:

"Allt of hættulegt er að taka einhliða upp mynt annars lands án þess að vera í samstarfi við landið að mati Más Guðmundssonar, bankastjóra Seðlabanka Íslands. Hann segir nauðsynlegt að hafa bakhjarl í seðlabanka viðkomandi lands.

Þetta kom fram á opnum fundi efnahags- og viðskiptanefndar Alþingis í gær. Fulltrúar Seðlabankans svöruðu þar spurningum nefndarmanna um ýmislegt er lýtur að peningastefnumálum."

Öll frétt FRBL

Hverjir borga þegar upp er staðið?

Sú staðreynd að Matís hefur dregið til baka umsókn frá ESB um 300 milljónir að því er virðist, vegna skoðana ráðherrans Jóns Bjarnasonar á ESB, hefur vakið athygli. Í frétt á www.visir.is segir:

"Nú er ljóst að Matvælastofnun verður að leita til rannsóknarstofa utan landsteinanna til að sinna þessum rannsóknum." Síðan er vitnað í stjórnarformann Matís, Friðrik Friðriksson, í fréttinni:

"Friðrik segir að pólitísk afstaða Jóns Bjarnasonar, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra, hafi ráðið miklu um að umsóknin hafi verið dregin til baka. Hann segir Jón ekki hafa gert neitt til að hafa sjálfur áhrif á ákvörðun stjórnarinnar, en horfa verði til þess að Jón fari með hlut ríkisins í Matís og því skipti hans afstaða miklu."

Í framhaldi af þessu er áhugavert aðp spyrja: Hvað mun kostnaður Matís aukast mikið vegna "skoðana" Jóns Bjarnasonar á ESB? Og hverjir borga þegar upp er staðið? Skattgreiðendur?

Er þetta það sem felst í því að vera RÁÐHERRA? Maðurinn hefur ákveðna skoðun, en er þar með sagt að stjórn opinbers fyrirtækis eða stofnunar eigi að dansa eftir því? Er það eðlileg, nútímaleg, stjórnsýsla?

 

"Ég er ráðherra"

Snúningarnir í átakastjórnmálum Íslands þessa dagana eru með hreinum ólíkindum. Fyrst sprakk málið með Kínverjann og svo kom "kvótamálið" eins og holskefla yfir ríkisstjórnina! Þetta eru málin sem ráðherrar VG "eiga" og sjá um.

Annars var það nokkuð merkilegt sem fram kom í RÚV-fréttum klukkan 19.00 þegar Jóhanna Hjaltadóttir sagði í kynningu á undan viðtali við Jón Bjarnason, (enn) sjávarútvegs og landbúnaðararáðherra, að það væri ,,ágreiningur um ESB-málið sem ylli titringi um kvótafrumvarpið" og vitnaði hún í Jón í kynningunni.

Samkvæmt þessu telur s.s. Jón að deilur um ESB-málið séu forsenda alls þess sem gerist í kvótafrumvarpinu.

Það er þá samkvæmt þessu ESB-málið sem veldur því að vinnuskjöl birtast allt í einu á vef ráðuneytis Jóns, án þess að kóngur né prestur viti af því!

Hverskonar stjórnmál eru rekin á Íslandi? Eru menn  s.s. að hugsa um allt önnur mál, þegar þeir eru að vinna í öðrum málum? Þegar verið er að vinna í kvótamálinu, er þá s.s. verið að vinna í ESB-málinu, sem Jón Bjarnason vill ekki vinna í og gengur þar með gegn ályktunum Alþingis?

Er hægt að kalla það ábyrg stjórnmál, þar sem hagsmunir ALMENNINGS eru í forgrunni?

Sérkennileg afturköllun á umsókn um rannsóknarfé hjá Matís

Athygli hefur vakið að Matís hefur dregið til baka umsókn til Evrópusambandsins vegna eiturerfnamælinga í matvælum. Um er að ræða 300 milljónir króna. Vert er að benda á nokkrar staðreyndir í málinu:

1) Matís getu sótt um þetta fé vegna þess að Ísland stendur í aðildarviðræðum við ESB, en þó við gengjum inn gæti ESB ekki krafið okkur til baka um styrkinn 2) Matís hefur síðan 1994 fengið ýmiskonar styrki sem tengjast innlendri matvælaframleiðslu og 3) Markaðir í Evrópu er þeir mikilvægustu fyrir íslenskar afurðir, það er algert samkomulag um þá staðreynd!

Á RÚV stendur: "Matís sótti um styrkinn fyrr á árinu en hefur nú ákveðið að draga umsóknina til baka. Styrkurinn er ætlaður ríkjum sem eiga í aðildarviðræðum við Evrópusambandið. Andvirði styrksins átti að nota til að taka upp mælingar á eiturefnum í matvælum en um áramót rennur úr gildi undanþága sem Ísland hefur frá EES-reglum um mælingar á um þrjú hundruð eiturefnum. Friðrik Friðriksson, stjórnarformaður Matís, bendir á að aðildarviðræður Íslands við Evrópusambandið séu umdeildar. Matís er opinbert hlutafélag og fer landbúnaðar- og sjávarútvegsráðherra með eignarhlut ríkissjóðs í félaginu. Friðrik segir að stjórnin hafi horft til þess hvað umsóknin hefði geta haft í för með sér fyrir félagið og samskipti þess við eigandann til lengdar. Það liggi fyrir að engin sérstök hrifning hafi verið yfir umsókninni.

Matvælastofnun sendir sýni til rannsóknar hjá Matís. Jón Gíslason, forstjóri Matvælastofnunar, er ekki ánægður með að hætt hafi verið við umsóknina. Hann segir þetta spurningu um hvort hægt sé að greina eiturefni og hættuleg efni í matvælum. Það að senda öll sýni til útlandia seinki rannsóknum og hugsanlegum aðgerðum Matvælastofnunar. Auk þess sé það dýrara."

Er þetta ekki að ganga út í öfgar? Er ástæða til að hætt við umsókn um styrk vegna eiturefnamælinga í matvælum, vegna þess að ESB-umsóknin er umdeild? Hverslags eiginlega aðferðafræði er það?

Kemur þetta niður á matvælaöryggi í þeim matvælum sem verið er að rannsaka? Nei-sinnar, með landbúnaðarráðherra í broddi fylkingar eru jú alltaf að tala um þetta matvælaöryggi og hvað umsóknin að ESB sé dýr, en svo virðast menn hafa efni á þessu! Gaman væri að fá uppgefið hvað þetta eykur kostnað í sambandi við matvælarannsóknirnar mikið!

Á vefsíðu Matís segir:

"Hjá Matís starfa margir af helstu sérfræðingum landsins í matvælatækni og líftækni; matvælafræðingar, efnafræðingar, líffræðingar, verkfræðingar og sjávarútvegsfræðingar. Einnig starfar fjöldi M.Sc. og Ph.D. nemenda við rannsóknartengt nám hjá Matís. 

Helstu markmið Matís eru: 

Efla nýsköpun og auka verðmæti matvæla
Stuðla að öryggi matvæla
Stunda öflugt þróunar- og rannsóknastarf
Efla samkeppnishæfni íslenskrar matvælaframleiðslu á alþjóðlegum vettvangi"

(Leturbreyting, ES-bloggið)

Nú ef Matís vill ekki hafa þessi mikilvægu verkefni með höndum, þá hlýtur að vera hægt að fá einhvern annan innlendan aðila í málið. Þannig væri hægt að leysa úr þessu.

Eiríkur Bergmann: Hugmyndir Guðfríðar Lilju jafngilda uppsögn EES-samningsins

Á Eyjunni stendur: "Eiríkur Bergmann Einarsson, forstöðumaður Evrópusetursins á Bifröst, segir að það jafngilti uppsögn á EES-samningnum að Alþingi samþykkti hugmyndir Guðfríðar Lilju Grétarsdóttur, þingmanns VG, um að bann öllum útlendingum jarðakaup hér á landi.

Guðfríður Lilja upplýsti í fjölmiðlum um helgina að hún undirbyggi að flytja þingályktunartillögu sem feli í sér að erlendum ríkisborgum sem ekki hafa lögheimili og fasta búsetu á Íslandi verði bannað að kaupa land. Stórir erlendir auðhringir vilji kaupa hér jarðir og málið snúist um auðlindir Íslendinga og ráðstöfunarrétt þjóðarinnar yfir þeim. Hugsa þurfi málið í öldum eða áratugum og huga að hagsmunum komandi kynslóða.

Eiríkur Bergmann Einarsson, dósent við Háskólann á Bifröst og forstöðumaður Evrópuseturs þar, sagði í hádegisfréttum RÚV að samþykkt slíks máls á Alþingi mundi fela í sér uppsögn á EES samningnum nema fyrir lægi um málið sérstakur samningur innan Evrópska efnahassvæðisins. Með EES samningnum hafi Íslendingar undirgengist ákveðnar skuldbindingar á þessu sviði. Hugmyndir Guðfríðar Lilju gangi gegn einni af meginreglum samstarfsins; þeirri að allir borgara ríkja innan EES eigi sama rétt til fjárfestinga og umsvifa á sama markaði."

Öll frétt Eyjunnar