Helgi Magnússon um ESB-viðræður: Náum sem bestum og hagstæðustum samningi!

Iðnþing var haldið í síðustu viku og þar voru Evrópumálin að sjálfsögðu rædd. Um þau sagði Helgi Magnússon, formaður SI, í ræðu sinni: 

"ÍSLAND OG EVRÓPA
Til þess að losna við gjaldeyrishöftin að fullu munum við væntanlega þurfa annan gjaldmiðil en íslenska krónu. Það undirstrikar mikilvægi þess að Íslendingar freisti þess af fullu afli að ná viðunandi samningum við ESB. Það dregur senn til tíðinda í þeim efnum.

Umsóknarferli hefur staðið yfir frá sumrinu 2010. Fram hefur farið yfirgripsmikil, vönduð og fagleg vinna embættismanna og samninganefndar Íslands undir öruggri forystu Össurar Skarphéðinssonar, utanríkisráðherra.

Senn styttist í að fyrir alvöru reyni á samningsvilja ESB í þyngstu átakamálunum. Allir vita að tekist verður á um sjávarútvegs- og landbúnaðarhagsmuni ásamt fjölda annarra mikilvægra hagsmunamála. Þá þurfa íslenskir samningamenn að hafa sem breiðast bakland á sviði stjórnmála og meðal kjósenda. Það dregur fyrr til úrslita í þessum málum en margir gera sér ljóst. Í mínum huga varðar mestu að Íslendingar nái sem bestum og hagstæðustum samningum fyrir einstakar atvinnugreinar, neytendur og samfélagið allt."

Öll ræða Helga 

Hallur Magnússon: Bændaforystan mesta ógn bænda

Hallur Magnússon skrifar pistil um bændamál á Eyjuna og segir:

"Íslenska bændaforystan er helsta ógn íslenskra bænda - ekki aðildarviðræður við Evrópusambandið.

Sjálfsbyrgingslegur málflutningur bændaforystunnar gegn aðildarviðræðum að Evrópusambandinu dregur athygli íslenskra kjósenda að þeim gífurlegu fjármunum sem íslenskri skattgreiðendur leggja bændum til í formi niðurgreiðslna.

Ofan í kaupið er sjálfhverfni bændaforystunnar slík að í svokölluðum „varnarlínum“ gegn Evrópusambandinu gengur bændaforystan út frá því að engar breytingar verði gerðar á niðurgreiðslu til bænda – hvorki í formi né fjárhæðum. Eftir því er tekið meðal almennings.

Nú á tímum mikils niðurskurðar hjá ríki og sveitarfélögum þar sem heilbrigðisþjónustan er skorin niður í hættumörk og dregið úr skólastarfi og menntun barnanna okkar er hverri krónu velt tvisvar. Í því umhverfi verða milljarðarnir sem renna til bænda sem niðurgreiðslur og til reksturs bændaforystunnar ekki lengur heilög kýr sem ekki má slátra." 

Allur pistill Halls 

Bendum einnig á mjög áhugaverða úttekt Neytendablaðsins á landbúnaðarkerfinu, sem hefst svona:

"Fáar þjóðir verja hlutfallslega meira fé til landbúnaðar en við Íslendingar og óvíða er rekin harðari verndarstefna með tilheyrandi tollum, kvótum og höftum. Fáir treysta sér þó til að taka þátt í umræðunni um landbúnaðarkerfið enda er það mjög flókið og ógagnsætt. Enginn deilir um mikilvægi þess að hér sé stunduð matvælaframleiðsla og að bændum sé gert kleift að stunda búskap í sveitum landsins. Það hlýtur þó að vera krafa skattgreiðenda, neytenda og bænda sjálfra að vel sé farið með þá miklu fjármuni sem settir eru í kerfið og að peningarnir nýtist sem best. Erfitt er þó fyrir almenning að meta hvort slíkt er tilfellið í dag. Neytendablaðið ákvað að rýna í fjárlögin, skoða stærstu liði og freista þess að útskýra hvað liggur að baki. Greinin birtist í 3. tbl. 2010."

Bendum líka á viðtal í Silfri Egils sem tengist þessu, við Brynhildi Pétursdóttur, ritstjóra Neytendablaðsins.

ESB gerir breytingar á ákvarðanatöku í fiskveiðum: Jákvætt fyrir Ísland að mati utanríkisráðherra

Í Fréttablaðinu í dag og á www.visir.is stendur: "Össur Skarphéðinsson, utanríkisráðherra, segir að nýleg reglugerðarbreyting á sameiginlegri sjávarútvegsstefnu Evrópusambandsins (ESB) þar sem aðildarríkjum er gert að stýra staðbundnum stofnum innan eigin lögsögu, styrki röksemdir Íslands í aðildarviðræðunum við sambandið.

Eins og kom fram í Fréttablaðinu í gær, kveður nýtt ákvæði í sjöttu grein reglugerðarinnar, frá janúar síðastliðnum, á um að aðildarríki geti ákvarðað einhliða hámarksafla úr tilteknum stofnum sem eru alfarið nýttir af viðkomandi ríki, í stað þess að tekin sé sameiginleg ákvörðun í ráðherraráðinu eins og átt hefur við hingað til.
„Það er ljóst að þetta er sterkt fordæmi,“ segir Össur í samtali við Fréttablaðið. „Hins vegar vil ég ekki vekja upp of miklar væntingar vegna þessa eins, því að það eru önnur sterk rök fyrir því að rétt væri af ESB að fallast á hugmyndir okkar, sem hafa verið mjög eðlisskyldar þessari nýju reglugerð.“

Össur bætir því við að þessi breyting sé í samræmi við nýja hugsun innan ESB um að umsjón með staðbundnum stofnum sé flutt nær upprunanum. „Samkvæmt því er valdið flutt til sérfræðinga á staðnum þar sem fiskurinn er og til fyrirtækjanna sem afla úr stofnunum og vinna úr þeim. Þetta er í anda þess sem við höfum haldið fram, að þeir sem hafi alla sína afkomu af auðlind séu best til þess fallnir að sjá um og stýra nytjum á henni.“

Öll fréttin 

Pirringur meðal Nei-sinna

Þeir eru strax orðnir pirraðir, Nei-sinnarnir, yfir því að þeim sjálfum fækkar og þeim sem aðhyllast aðild að ESB fjölgar, en þetta kemur fram í nýrri könnun Capacent fyrir Samtök Iðnaðarins.

Einn hinna pirruðu er "ráðuneytismublan" Bjarni Harðarson, eins og hann kallar sjálfan sig á bloggi sínu.

Hann segist hafa lagt stjórnmálabloggið mikið til á hilluna eftir að hann var ráðinn i ráðuneytið, enda orðinn virðulegur starfsmaður innan stjórnsýslunnar!. En Bjarni segir jafnframt að hann geti ekki haldið aftur af sér þegar ESB er annars vegar.

Já, ESB vekur tilfinningar! En tölur Capacent tala sínu máli, hvað sem pirraðir Nei-sinnar segja.

Aukinn stuðningur við aðild að ESB

Á Eyjunni stendur: "50,5% Íslendinga eru andvíg aðild Íslands að Evrópusambandinu en 31,4% hlynnt. 18,1% er hvorki hlynnt né andvígt.

Þetta er meðal niðurstaðna könnun sem Capacent gerði fyrir Samtök iðnaðarins og kynnt var á Iðnþingi í morgun.

Könnunin var gerð í fyrri hluta febrúar, en fyrir ári voru 60% andvíg aðild í sambærilegri könnun og hlynnt voru 24,5%."

Þeim sem er á móti hefur því fækkað um tíu prósent, en jákvæðum hefur fjölgað um rúmlega sex prósent.

Frétt Eyjunnar

Um línur bænda

Bændaþingi lauk í gær. Að sjálfsögðu fjölluðu bændur heilmikið um ESB, en eins og kunnugt er eru bændur og bændaforystan mikið á móti ESB.

Og Bændasamtökin hugsa ESB-málið línulega - nánar tiltekið varnarlínulega séð! Bændasamtökin setja fram kröfur og draga upp áðurnefndar varnarlínur, en vilja svo nánast ekki vita af aðildarviðræðunum og þeirri vinnu sem fer fram í því máli!

Í tilkynningu frá samtökunum segir: "Til þess að gæta hagsmuna íslensks landbúnaðar er það afdráttarlaus krafa Bændasamtaka Íslands að stjórnvöld leiti aðstoðar óháðra sérfræðinga utan stofnana Evrópusambandsins. Í varnarlínum samtakanna kemur fram krafa um varanlegar undanþágur frá landbúnaðarlöggjöf Evrópusambandsins."

Þá segir einnig þetta: "- Að Bændasamtökin taki ekki þátt í undirbúningi eða aðlögunarstarfi sem leiðir beint eða óbeint af yfirstandandi samningaferli s.s. vinnu við að útfæra sameiginlegu landbúnaðarstefnu Evrópusambandsins fyrir íslenskar aðstæður."

Heitir þetta ekki að á mannamáli: LÁTIÐ OKKUR VERA! 

Og svo stendur þetta: "- Að stjórnvöld kanni nú þegar afstöðu Evrópusambandsins til varnarlína Bændasamtakanna sé það ætlun þeirra að standa vörð um íslenskan landbúnað."

En af hverju gera Bændasamtökin það bara ekki sjálf? Eiga samtökin þá kröfu á stjórnvöld að þau geri þetta? 

 

 

 

Björgvin G. um landbúnað og ESB

Björgvin G. Sigurðsson, fyrrum ráðherra, skrifar pistil á Pressuna og ESB og landbúnaðarmál. Hann segir: "Markmið stjórnvalda í landbúnaðarmálum í samningsferlinu er einsog fram kemur í áliti meirihluta utanríkismálanefndar að raska umhverfi landbúnaðarins sem allra minnst og semja okkur frá breytingum til hins verra fyrir greinina. Þetta er meginmarkmiðið; að vernda stöðu landbúnaðarins og sækja fram á öllum þeim sviðum hans sem mögulegt er.

 

Því ber bændastéttinni skylda til að taka af fullu afli þátt í samningsferlinu til þess að ná sem allra bestum samningi fyrir sveitir landsins. Án atbeina þeirra tekst trauðla að landa besta samningi sem hugast í lanbúnaði.

Vissulega gætu sumir þættir landbúnaðar orðið fyrir ágjöf þó það sé ekki sjálfgefið hve mikilli. Til að mynda hafa margir gefið sér að framleiðsla á svínakjöti yrði fyrir miklu áfalli en staðreyndin er mögulega allt önnur. Nefnilega sú að ESB styrkir kornrækt til kjarnfóðurframleiðslu mjög myndarlega þannig að framleiðsluverð á kjötinu lækkar gagngert og samkeppnisstaða þess við innflutt yrði sterk. Því skiptir samningsferlið mjög miklu máli. Þar náum við slíkum þáttum fram.

Staðan er sú að aðild að ESB myndi vissulega breyta skilyrðum fyrir framleiðslu á kjöti með auknum innflutningi og samkeppni. Sérstaklega þó hvítu kjöti þar sem framleiðslan á því er einungis vernduð með tollum en ekki studd beingreiðslu í greiðslumarki eins og dilka- og nautakjöt. Við niðurfellingu tolla breytist því aðstaðan til framleiðslu þess og samkeppni við innflutt kjöt eykst. Á móti kemur að það opnast fyrir útflutning á landbúnaðarvöru á Evrópumarkað með margvíslegum tækifærum og einsog áður sagði; stuðningur við kornrækt til fóðurframleiðslu dýranna getur skipt sköpum og skotið nýjum stoðum undir greinina.

Tækifærin við inngöngu í ESB almennt fyrir mannlíf og atvinnulíf á landsbyggðinni á Íslandi eru bæði mörg og stór, ekki síst vegna þess að stuðningur ESB við dreifðar byggðir er fyrst og fremst búsetutengdur, en ekki tengdur tiltekinni framleiðslu."

 

Allur pistill Björgvins (Mynd:Pressan)

Gunnar Hólmsteinn: ESB-ræða,semja,kjósa (MBL)

Stjórnarmaður í Evrópusamtökunum, Gunnar Hólmsteinn Ársælsson, ritar grein í Morgunblaðið í dag um ESB-málið og fjallar þar meðal annars um komandi samningaferli, sem að öllum líkindum hefst í sumar. En Gunnar segir einnig:

"En ESB-málið er annað og miklu meira en bara fiskur. Það snýst einnig að stórum hluta um það hvar landið ætlar að skipa sér í flokk í alþjóðakerfinu. Eða hvort Ísland ætlar að standa eitt og sér með einhverja illa skilgreinda utanríkisstefnu með óljósum markmiðum. Eða enga alls kannski?

ESB-málið er líka hagsmunamál fjölskyldna landsins og hins almenna neytanda. Að ná til dæmis niður vöxtum og verðbólgu, að halda þessu tvennu niðri og komast þannig hjá verðtryggingu, er talið spara íslensku samfélagi um 70-80 milljarða á ári. Komist þetta á til framtíðar er til dæmis talið að margur Íslendingurinn sleppi við að borga mun meira en fólk í nágrannaþjóðunum fyrir það að koma sér upp þaki yfir höfuðið, svo dæmi sé tekið.

Hið sama á einnig við um atvinnulífið sem áratugum saman hefur borgað okurvexti og starfað í umhverfi óðaverðbólgu sem gerir alla skipulagningu og áætlanagerð ómarktæka. Eiginlega má líkja íslensku efnahagskerfi að mörgu leyti við jó-jó sem fer upp og niður í sífellu."

Alla grein Gunnars má lesa hér. 

Gylfi og Illugi á góðum fundi um gjaldmiðilsmál

Sjálfstæðir Evrópumenn héldu vel heppnaðan fund (og skemmtilegan!) um gjaldmiðilsmál í HR í gær. Þar töluðu Dr. Gylfi Zoega og Illugi Gunnarsson, þingmaður og hagfræðingur. Morgunblaðið birti ágæta frétt um málið og þar segir meðal annars: 

"Gylfi Zoega, prófessor í hagfræði, segir að ef Íslendingar ætli að halda í krónuna og reka hér sjálfstæða peningamálastefnu þá verði þeir að taka upp breytilega vexti á húsnæðislánum. Nauðsynlegt sé að vextir Seðlabankans bíti, en það hafi þeir ekki gert fyrir hrun.

Gylfi sagði þetta á fundi sem Sjálfstæðir Evrópumenn stóðu fyrir um gjaldmiðils- og peningamál í Háskólanum í Reykjavík. Yfirskrift fundarins var Krónan, bjargvættur eða bölvaldur?

Gylfi sagði vissulega rétt að einstaklingar hefðu fyrir hrun tekið áhættu og hagað sér með ábyrgðarlausum hætti, en kerfið hefði hins vegar verið brothætt. Bankakerfið hefði farið á hliðina og því augljóst að stjórn peningamála hefði brugðist.

Gylfi sagði að menn gætu verið hér áfram með krónu, en það kostaði fjármuni. Menn þyrftu að skoða hvað kostnaðurinn væri mikill og hversu háan kostnað menn sættu sig við af sjálfstæðri mynt."

Fundurinn var af því tagi sem ESB-umræðan þarf á að halda; laus við öfga, upphrópanir, en á sama tíma einkenndist fundurinn af yfirvegun og góðri röksemdafærslu í málflutningi fyrirlesara,sem og fundarmanna. Til fyrirmyndar! 

Öll frétt Morgunblaðsins 

Tveir sterkir leiðarar í FRBL: Bændur og Össur

Ólafur Þ. Stephensen, ritstjóri Fréttablaðsins hefur í gær og í dag skrifað tvo áhugaverða leiðara. Sá í gær var um mál bænda, ESB og hreint makalausar yfirlýsingar landbúnaðarráðherra um ESB. Ólafur skrifar um framlag ráðherra til Búnaðarþings, sem lýkur á morgun:

"Jón Bjarnason landbúnaðarráðherra var við sama heygarðshorn og sagði að standa yrði fast gegn „fémútum Evrópusambandsins á þessum viðsjárverðu tímum" og „verjast öllum tilhneigingum hins erlenda stórveldis til að taka hér stjórnartauma af réttkjörnum og lýðræðislegum stjórnvöldum landsins". Ráðherrann er sömuleiðis á þeirri skoðun að „fái ESB og talsmenn þess meðal Íslendinga að ráða ferðinni verður Ísland að miklu leyti orðið aðili að ESB með margháttuðum aðlögunum íslenskra samfélagshátta áður en þjóðinni stendur til boða að ganga til kosninga um málið".

Þetta er kostulegur málflutningur. Ráðherrann reynir að mála upp mynd af Evrópusambandinu sem „erlendu stórveldi" sem ásælist yfirráð á Íslandi, í stað þess að tala um sambandið sem samtök ríkja sem þar taka höndum saman af fúsum og frjálsum vilja. Ráðherrann lætur eins og styrkirnir, sem standa nú Íslandi til boða til að laga stjórnsýsluna að því sem gerist í Evrópusambandinu, muni valda einhverri byltingu í samfélagsháttum. Staðreyndin er sú að þar er um hreina smámuni að ræða miðað við þær samfélagsbreytingar sem orðið hafa á Íslandi undanfarin sextán ár með aðildinni að Evrópska efnahagssvæðinu. Þar hefur stórtæk aðlögun að löggjöf og háttum ESB átt sér stað – og að flestu leyti gefizt ágætlega, þótt Íslendingar hafi lítil áhrif haft á þróunina.

Styrkir frá Evrópusambandinu eru hreint ekki nýir af nálinni. Ýmis rannsókna- og þróunarverkefni tengd íslenzkum landbúnaði hafa notið ríkulegra styrkja ESB eftir að EES-samningurinn tók gildi. Sem dæmi má nefna að við Háskólann á Hólum hafa yfir 20 rannsóknarverkefni hlotið ESB-styrki á undanförnum árum. Mörg þeirra hófust þegar Jón Bjarnason var þar skólastjóri. „Múturnar" frá ESB breyttu að minnsta kosti ekki afstöðu hans til sambandsins!

Ef menn vilja taka upplýstar ákvarðanir er gott að þeir kynni sér ýmsar hliðar mála, kosti og galla. Fátt bendir til að slík umræða fari fram á Búnaðarþingi hvað Evrópumálin varðar."

Allur leiðarinn 

Í leiðara dagsins fjallar Ólafur um þá ákvörðun fyrirtækisins Össurar að kveðja íslensku kauphöllina og færa sig um set, til Danmerkur. Í leiðaranum er vitnað til orða Niels Jacobsen, stjórnarformanns Össurar: "Um íslenzku krónuna segir hann: "Við getum ekki verið skráð á hlutabréfamarkað sem notar gjaldmiðil sem er ekki nothæfur."

Hilmar Veigar Pétursson, forstjóri tölvuleikjafyrirtækisins CCP, tók í svipaðan streng í fréttum Stöðvar 2 á laugardagskvöld og sagði stefnuleysi stjórnvalda stórt vandamál fyrir atvinnurekstur í landinu. "Í gjaldeyrismálum finnst mér stefnan bara ekki liggja fyrir ... Það er vissulega verið að sækja um í Evrópusambandinu og ef það verður reyndin er það eitthvað sem hægt er að reiða sig á," sagði Hilmar.

Það er ástæða til að hlusta á talsmenn þessara fyrirtækja. Afskráning Össurar úr kauphöllinni er áfall fyrir hlutabréfamarkaðinn hér á landi og sömuleiðis fyrir orðspor landsins í alþjóðlegu viðskiptalífi - ekki sízt þegar stjórnarformaðurinn talar eins og hann gerir. Niels Jacobsen er þekktur í viðskiptalífi Danmerkur og víðar og eftir orðum hans er tekið.

Það er reyndar erfitt að vorkenna stjórnendum Össurar að þurfa að finna aðra konu til viðbótar þeirri einu, sem situr í fimm manna stjórn fyrirtækisins, en aðra gagnrýni Jacobsens hljóta stjórnvöld að taka til sín. Eftir það áfall sem íslenzkt efnahagslíf varð fyrir við bankahrunið ættu stjórnvöld að kappkosta að bjóða fyrirtækjum upp á sem stöðugast viðskiptaumhverfi, í stað þess að hringla til og frá með skatta, gjöld og reglur.

Gjaldmiðilsmálin eru svo sérkapítuli. Öllum er ljóst að krónan getur ekki orðið framtíðargjaldmiðill Íslands. Um það eru stjórnendur fyrirtækja og almenningur í landinu sammála. Umsóknin um aðild að ESB ætti að vera sterk yfirlýsing um að hér sé stefnt að upptöku evru og þeim aga í hagstjórn sem henni fylgir, en vegna þess að ríkisstjórnin er sjálfri sér sundurþykk í Evrópumálunum er sú yfirlýsing mun veikari en ella og fyrirtækin telja áfram að óvissa ríki um framtíðina."

Allur leiðarinn 

Uffe Elleman Jensen um ESB,Ísland og fleira í Silfrinu

Birtum hér beina krækju inn á viðtalið við fyrrum utanríkisráðherra Dana, Uffe Elleman Jensen, um Evrópumál og fleira úr Silfri Egils í dag. Það eru áhugavert að bera innihald þess saman við orð JB, úr fréttinni hér á undan! (Mynd: RÚV)

Jón Bjarnason flutti "réttu ræðuna" !

Jón Bjarnason, landbúnaðarráðherra, flutti "réttu ræðuna" fyrir bændur á Búnaðarþingi Íslands í dag og jós þar úr skálum sínum vegna Evrópusambandsins, sem Jón finnur jú allt til foráttu.

Í frétt á Eyjunni segir: "Aðferðafræði stækkunarstjóra ESB er í reynd innlimunar- og aðlögunarferli. Fái ESB og talsmenn þess meðal Íslendinga að ráða ferðinni verður Ísland að miklu leyti orðið aðili að ESB með margháttuðum aðlögunum íslenskra samfélagshátta áður en þjóðinni stendur til boða að ganga til kosninga um málið. Þær kosningar geta þá hæglega snúist upp í að verða kosningar um afarkosti."

Jón heldur greinilega að ESB muni hér stýra og stjórna, verði af aðild: "„Um leið verðum við að verjast öllum tilhneigingum hins erlenda stórveldis til að taka hér stjórnartauma af réttkjörnum og lýðræðislegum stjórnvöldum landsins með innleiðingu breytinga sem gerðar eru til þess eins að flækja Ísland í net innlimunar og missi fullveldis.“

Ræða þessi hefði allt eins geta verið á aðalfundi Nei-sinna, með öllu því innlimunarbulli sem þeir tönnlast sífellt á, sem sem og öðru tuði um ,,stórveldi," ,,aðlögun" og svo framvegis.

Bændaleiðtoginn Haraldur Benediktsson sagði einnig í dag að um 90% bænda, séu á móti aðild að ESB. Þetta samkvæmt könnun þar sem hringt var í 10% þeirra bænda sem eru í Bændasamtökunum!!

Andstaða bænda er vissulega mikil og að öllum líkindum mun forysta Bændasamtakanna gera ALLT sem í hennar valdi stendur til þess að andstaða bænda muni ekki minnka!

Þá er gott að hafa ráðherra með rétta orðaforðann! 

Svo geta bændur snúið glaðir heim í hérað!

Helgi Magnússon á Sprengisandi(Bylgjunni): Krónan stærsta einstaka vandamálið - getum ekki búið við hana endalaust

Helgi Magnússon formaður Samtaka iðnaðarins (SI) sagðist í samtali í þættinum Sprengisandi vilja sjá aðildarsamning við Evrópusambandið, helst á næsta ári. Til þess að geta tekið afstöðu til þessa stóra máls og kjósa um það.

Hann sagðist vona að aðildarsamningurinn yrði það góður að landsmenn hefðu ástæðu til þess að segja já við honum.

Hann ræddi einnig gjaldmiðilsmálin og sagði krónuna vera stærsta einstaka vandamálið. Helgi sagði það vanmetið hvað krónan hefði átt stóran þátt i hruninu árið 2008. Hann sagði okkur ekki geta  búið við krónuna endalaust.

Á fimmtudaginn verður haldið Iðnþing í Reykjavík, þar sem meðal annars verða ræddar leiðir til eflingar íslensks atvinnulífs. Kjörorð þingsins er NÝSKÖPUN ALLS STAÐAR.

Í samtalinu á Sprengisandi sagði Helgi að hann myndi taka á fjölmörgum málum í ræðu sinni á komandi iðnþingi; efnahagsmálum, Evrópumálum og svo framvegis.

Þröstur um landbúnaðarmál í FRBL

Þröstur Haraldsson, fyrrum ritstjóri Bændablaðsins ritar áhugaverða grein um landbúnaðarmál í Fréttablaðið. Þröstur sagði upp störfum á blaðinu á sínum tíma, en honum fannst hann ekki hafa það riststjórnarlega frelsi sem ritstjórar eigi að hafa. Sjá meðal annars hér og í FRBL hér

Í grein sinni í FRBL í dag ræðir Þröstur meðal annars þá mynd sem Bændasamtök Íslands draga upp af mögulegri ESB-aðild og hann gerir athugasemdir við þá mynd: "Fyrir það fyrsta er ekki gert ráð fyrir neinum undanþágum frá eða aðlögun að CAP sem um gæti samist í aðildarviðræðum (nema kannski stuðningi við heimskautalandbúnað eins og Svíar og Finnar sömdu um á sínum tíma). Á það mun reyna í samningaviðræðunum en bændaforystan er fyrirfram búin að ákveða að slíkar undanþágur muni ekki hafa nein áhrif á heildarmyndina.

Í öðru lagi er ekki reiknað með að íslensk landbúnaðarframleiðsla njóti neinna þeirra styrkja sem nú eru veittir í krafti CAP en eru ekki tíðkaðir hér á landi. Þar ber kannski hæst kornrækt sem heur farið vaxandi hér á landi undanfarin ár. Í ESB mega bændur vænta þess að fá allt upp í 90.000 kr. í styrk á hvern hektara kornræktarlands en hér á landi er styrkurinn í mesta lagi 15.000 kr. og á honum er þak. Þetta gæti skipt verulegu máli fyrir kúabændur, svína- og kjúklingaræktendur sem nota mikið fóðurkorn.

Í þriðja lagi hefur bændaforystan ekki sýnt áhuga á að ræða þá miklu möguleika sem felast í því að á Íslandi eru einstakir búfjárstofnar (nautgripir, sauðfé, geitur, hestar, hænsni, hundar) sem hvergi eru til annars staðar.

Í fjórða lagi hefur bændaforystan afar lítinn áhuga á að ýta undir eða styðja við lífrænan landbúnað, þrátt fyrir að aðstæður hér á landi fyrir slíkan landbúnað séu mjög góðar. Það þarf í raun afar litlu að breyta til þess að verulegur hluti íslenskrar landbúnaðarframleiðslu standist þær kröfur sem gerðar eru til lífrænnar framleiðslu.

Í fimmta lagi hefur bændaforystan gætt þess að ræða sem minnst um þá möguleika sem felast í útflutningi á gæðaframleiðslu íslenskra bænda eftir að útflutningshömlum er aflétt. Sauðfjárbændur gætu til dæmis flutt út talsvert meira af kjöti þessi misserin en tollkvótar ESB heimila.

Í sjötta og síðasta lagi hefur ekki mátt nefna í Bændahöllinni þá styrki sem fjallað var um á Sprengisandi á dögunum, styrki til dreifbýlisþróunar.

Hálffullt eða hálftómt?

Ég ætla ekki að elta ólar við öll þau undarlegu rök sem bændaforystan hefur beitt í umræðunni, svo sem um aðlögunarferlið eða að ESB vilji íslenskan landbúnað feigan. Þau dæma sig sjálf. En þegar kemur að efnislegum rökum fer púðrið allt í að tíunda margvísleg mistök sem ESB hefur gert sig sekt um sem eru vissulega ekki til eftirbreytni. Þau mistök er hins vegar hægt að nota sem röksemdir í samningaviðræðum fyrir því að haga hlutunum öðruvísi hér á landi, enda engin ástæða til að endurtaka syndir fortíðarinnar. Mér sýnist að á nýafstöðum rýnifundi um landbúnaðarmál hafi þetta sjónarmið mætt góðum skilningi embættismanna ESB.

Bændur gætu því sem hægast prófað að athuga hvort ESB-glasið er hálffullt eða hálftómt. Sumt er vel gert í ESB rétt eins og á Íslandi, annað miður. Meðal þess sem hefur skilað umtalsverðum árangri er einmitt það sem rætt var um í upphafi greinarinnar. Því hefur verið haldið fram að eina byggðastefnan sem skipti máli hér á landi sé að standa vörð um stuðningskerfi landbúnaðarins. Þau rök halda engan veginn í samhengi við ESB-aðild. Bæði er sótt hart að þessu stuðningskerfi úr öðrum áttum en frá Brussel, einkum frá Alþjóðaviðskiptastofnuninni (WTO), og svo dugar þetta stuðningskerfi afar lítið til að sporna við fólksfækkun í sveitum landsins, það sýnir sagan. Sennilega gætu íslenskir bændur sótt sér mun meiri og árangursríkari stuðning til Evrópusambandsins á báðum þessum vígstöðvum en íslenskir skattgreiðendur eru reiðubúnir að standa undir.

Ríkjandi málflutningur bændaforystunnar gerir lítið úr þeim fjölmörgu og spennandi möguleikum sem íslenskur landbúnaður stendur frammi fyrir og er stéttinni engan veginn til sóma. Þetta ættu fulltrúar á Búnaðarþingi sem sett verður á morgun að taka til umræðu."

Öll grein Þrastar er hér 

(Mynd af www.visir.is) 

Össur kveður - umhverfið og KRÓNAN ekki að virka!

Stærsta viðskiptafrétt vikunnar hlýtur að vera ákvörðun stoðtækjarisans Össurar um að segja bless, afskrá félagið í Kauphöll Íslands og flytja það til Danmerkur. Í samtali við RÚV sagði Jón Sigurðsson, forstjóri félagsins að íslenska krónan gagnaðist ekki félaginu til uppbyggingar. Einnig nefndi hann fleiri þætt af pólitískum toga.

Össur hefur verið eitt framsæknasta fyrirtæki landsins og hlýtur þetta því að teljast skellur fyrir íslenskt atvinnulíf og ímynd þess. Segir þetta kannski það sem segja þarf um stöðu gjaldmiðilsmála hér á landi.