Steingrímur J. Sigfússon með pistil um Evrópumál á Smugunni

Fjármálaráðherra Íslands, Steingrímur J. Sigfússon skrifaði fyrr í kvöld pistil um Evrópumál á www.smugan.is.

Fyrirsögnin er Víðsýn Evrópuumræða: Oft var þörf en nú er nauðsyn. Við hér á þessari síður getum alveg hjartanlega verið sammála Steingrími. 

Það sem skilur okkur að er að við erum með inngöngu í ESB, hann er á móti. Það er lýðræðislegt. Steingrímur er formaður flokks sem er opinberlega á móti inngöngu, þó að innan VG séu vissulega menn og konur sem aðhyllast aðild að ESB. Þannig er það í öllum flokkum.

Steingrímur fer víða í pistli sínum, sem hann byrjar svona: "Efnahagslegir og sumpart pólitískir erfiðleikar á Evrusvæðinu og raunar í Evrópu í heild vekja nú áleitnar spurningar um hvert stefni. Ýmsar innri mótsagnir og veikleikar Evrópusamstarfsins verða ljósari þegar harðnar á dalnum. Í umræðu hér á landi virðist sumum fara þannig að þeir fyllast Þórðargleði og útmála allt slíkt sem sönnun þess hvað Evran sé ónýtt og vonlaust fyrirbæri, uppgangur “sannra Finna” sé til marks um hvernig andúð á Evrópusambandinu fari vaxandi þar á bæ, vandræði Íra, Grikkja og Portúgala eru umsvifalaust gerð að rökum gegn því að Ísland eigi erindi inn í Evrópusambandið.

Fremur er óskemmtilegt að sjá þannig rætt um raunveruleg og alvarleg vandamál þjóða sem ætti fremur að fjalla um af skilningi og hógværð. Uppgangur þjóðrembu-, sérgæsku- og einangrunarsjónarmiða er nákvæmlega jafn óskemmtilegur hver sem kveikjan kann að vera. Undarritaður hefur ótal sinnum á undanförnum misserum beðist undan því í viðtölum við erlenda fjölmiðla að fara í mikinn samjöfnuð um leið Íslands út úr kreppunni borið saman við vegferð Grikkja, Íra eða annarra. Við ættum hvað síðust þjóða að setja okkur á háan hest og telja okkur geta haft vit fyrir öðrum, eða höfum við ekkert lært af heimsku og hroka útrásar- og græðgisvæðingaráranna? Auk þess er nú rétt að ljúka verkinu og koma Íslandi endanlega fyrir vind og upp úr kreppunni áður en menn fara að hælast um. Þar hefur sannanlega mikið áunnist og horfur fara jafnt og þétt batnandi, þó að glímunni sé hvergi nærri lokið. Úthald og óbilandi trú á verkefnið er allt sem þarf, það eina sem getur bilað erum við sjálf eins og dæmin sanna. Framtíðarhorfur Íslands eru einhverjar hinar bestu allra Evrópulanda og þetta er umheiminum að verða æ betur ljóst, hvað sem okkur sjálfum líður. En við erum hluti af stærri heild, ekki síst Evrópu, og erfiðleikar þar geta fljótt orðið að erfiðleikum okkar. Þangað flytjum við út stærstan hluta okkar varnings, seljum þangað þjónustu og þaðan koma flestir erlendir ferðamenn til Íslands."

Og í lokin segir Steingrímur: "Leiði þær viðræður við Evrópusambandið sem Alþingi ákvað í ljós að ekki fáist neinn sá frágangur á grundvallarhagsmunum Íslands er boðlegur geti talist, kemur upp staða sem Alþingi þarf að takast á við. Fyrr en á það hefur reynt í eiginlegum samningaviðræðum erum við engu nær. Forðumst á meðan að sundra röðum samherja með hendurnar fullar af afdrifaríkasta verkefni lýðveldistímans, sem sagt því að reisa Ísland úr rústum einkavæðingar- og nýfrjálshyggjustefnunnar.

Það er víðsýn og framtíðarmiðuð stefna sem sannfærir unga jafnt sem aldna með rökum um hvernig Íslandi sé best borgið er ein mun hafa sigur að lokum."

Vonandi leiðir pistill Steingríms til umræðu og ekki síst hér á þessu bloggi, sem er opið öllum áhugamönnum um Evrópumál.

VIÐBRÖGÐ VEL ÞEGIN! 

Allur pistill Steingríms 

Chernobyl 25 árum síðar

Þess er nú víða minnst að 25 ár eru liðin frá Chernobyl-kjarnorkuslysinu í þáverandi Sovétríkjunum (Chernobyl er í Úkraínu). Um mjög alvarlegt kjarnorkuslys var að ræða, sem reyndi verulega á nýjan leiðtoga Sovétríkjanna, Mikail Gorbatsjev.

Margir vilja meina að Chernobyl-slysið hafi verið einn af nöglunum í líkkistu Sovétríkjanna, sem liðu formlega undir lok aðeins fimm árum síðar. 

Í þeirri lýðræðisbylgju og með falli Berlínar-múrsins varð til fjöldi "nýrra" og frjálsra A-Evrópuríkja. Nær öll þessi ríki hafa gengið í ESB. Þar er þeirra eðlilegi samastaður í samfélagi þjóðanna.

Chernobyl leiðir hugann að mikilvægi umhverfismála og það er staðreynd að eitt alvarlegt slys getur haft gríðarlega áhrif um alla álfuna.

Fyrir okkur Íslendinga skiptir þetta miklu máli, séstaklega ef litið er  hafsvæðanna í kringum okkur.

Der Spiegel fjallar um málið 

Íslensk síða um slysið 

Skipulag viðræðna við ESB-sem hefjast brátt

Rýnifundunum fer fækkandi á milli ESB og Íslands, en á þeim hefur löggjöf ESB og Íslands verið borin saman. Því styttist í að samningaviræður Íslands og ESB hefjist. Því er ekki að rifja aðeins upp hvernig þær ganga fyrir sig.

Á heimasíðu Utanríkisráðuneytisins er að finna upplýsingar um þetta og þar segir:

"Samningaviðræður við ESB um aðild Íslands eru skv. stjórnarskrá á stjórnskipulegri ábyrgð utanríkisráðherra sem fer með samninga við önnur ríki. Verkefnið er hins vegar allrar stjórnsýslunnar, ráðuneyta jafnt sem stofnana, enda um að ræða samninga á sviðum sem falla efnislega undir mörg ráðuneyti.

Að sama skapi eru hafa sveitarfélög ríkra hagsmuna að gæta og því mikilvægt að fulltrúar þeirra hafi skýra aðkomu að málum á sem flestum sviðum.

Íslensk stjórnvöld leggja ríka áherslu á að þar eigi hlutdeild hagsmunaaðilar og félagasamtök sem taki virkan þátt og eigi hlutdeild í ferlinu, líkt og kveðið er á um í meirihlutaáliti utanríkisnefndar Alþingis.

Uppbygging viðræðna gerir ráð fyrir að meginþungi málsins hvíli á samninganefnd sem utanríkisráðherra skipar að höfðu samráði við ríkisstjórn undir forustu aðalsamningamanns en endanlegar ákvarðanir í málefnum tengdum aðildarviðræðum verða í höndum ríkisstjórnar. Í því felst meðal annars að allar ákvarðanir um samningsafstöðu Íslands á einstökum sviðum verða samþykktar í ríkisstjórn að loknu samráðsferli.

Tíu samningahópar hafa verið settir á fót um afmörkuð efnissvið samninganna. Hver hópur er leiddur af formanni en auk hans sitja í hópunum fulltrúar hagsmunaaðila og félagasamtaka, og margvíslegir sérfræðingar í lögum, efnahagsmálum, alþjóðasamskiptum o.s.frv. Þessir hópar leggja mat á hagsmuni Íslands á sínum sviðum og gera tillögu að samningsafstöðu Íslands.

Tryggt verður að Alþingi komi með sem beinustum hætti að ferlinu á öllum stigum þess. Í beinni aðkomu utanríkismálanefndar að ferlinu felst meðal annars að hún mun eiga reglulega fundi með aðalsamningamanni og fulltrúum í samninganefnd og eftir atvikum ráðherrum, haft verði samráð við nefndina áður en samningsafstaða Íslands á einstökum sviðum verði samþykkt og reglulegir upplýsinga- og samráðsfundir verði haldnir um framvindu viðræðna og opnun og lokun einstakra samningskafla. Jafnframt getur nefndin kallað til sín hagsmunaaðila og sérræðinga eftir því sem þörf krefur. Utanríkisráðherra mun reglulega veita Alþingi skýrslu um stöðu mála.

Alþingi mun þannig vera virkur þátttakandi og eftirlitsaðili frá upphafi í ferlinu, ásamt stjórnsýslunni og hagsmunaaðilum sem munu fá tækifæri til að koma sjónarmiðum sínum á framfæri áður en endanleg samningsafstaða á einstökum sviðum er samþykkt.

Áhersla er lögð á vandaða og hlutlæga upplýsingamiðlun um möguleg áhrif aðildar að ESB og um gang viðræðna til almennings, fjölmiðla, félagasamtaka og alþjóðasamfélagsins. Slíkt er grundvallaratriði fyrir trúverðugleika ferlisins í heild. Hugmyndir eru um að upplýsingamiðlun fari fram í nánu samstarfi við Alþingi, ólík félagasamtök og hagsmunaaðila og háskólasamfélagið. Í meirihlutaáliti utanríkismálanefndar er nefnt að til greina komi að slíku fræðslu- og upplýsingastarfi verði sinnt af sjálfstæðri stofnun sem væri skapað svigrúm til að leita sér aðstoðar utanaðkomandi ráðgjafa, innlendra sem erlendra. Samninganefnd Íslands mun á hinn bóginn upplýsa um innihald, framvindu og lyktir viðræðna."

 

Gleðilega páska!

Evrópusamtökin óska landsmönnum gleðilegra páska!

Sannir Finnar sóttu sigur í Finnlandi - viðræður í gangi en brotalamir innan eigin raða

Flokkur svokallaðra "sannra Finna" vann stórsigur í finnsku þingkosningunum um helgina og fékk 19% atkvæða. Leiðtogi flokksins er Timo Soina (mynd, fæddur 1962), en hann er með mastersgráðu í félagsvísindum frá háskólanum í Helsinki og liðþjálfatign frá finnska hernum.

Svo virðist vera sem Sannir Finnar hafi tekið hvað mest fylgi frá finnska Miðflokknum, sem tapaði mestu í kosningunum. Hér má sjá yfirlit yfir kosningarnar um helgina í Finnlandi. 

Timo og félagar í flokknum eru svokallaðir þjóðernissinnar og vilja t.d. herða verulega löggjöf í Finnlandi varðandi innflytjendur og setja sig þar með í flokk með danska Þjóðarflokknum og sænsku Svíþjóðardemókrötunum. Á Wikipedia má sjá helstu stefnumál sannra Finna og þau eru meðal annars þessi (á ensku, íslensk þýðing fylgir):

Policies of the party include: Stefna flokksins inniheldur meðal annars:

Progressive taxation and the welfare state (framsækin skattastefna og velferðarríki)
Opposition to the European Union and to admission to NATO (Andstaða gegn ESB og aðilar að NATO)
Abolition of mandatory Swedish on all levels of education (afnám sænskuskyldu í menntakerfinu)
State support for rural regions (ríkisstuðningur við dreifbýli)
Reductions in foreign aid (minni framlög til þróunarmála)
Strict limits on asylum-seekers (herta innflytjendalöggjöf)
Increased state investment in infrastructure and industry (aukin þáttr ríkisvaldsins í "innviðum" og iðnaði)
Pro-industry environmental policy (umhverfisstefna sem tekur mið af iðnaði)
Tougher punishment for crime (harðari refsingar við glæpum)
Limiting the state financial support to cultural activity that doesn't promote Finnish identity (takmörkun á stðningi við menningarstarfsemi sem ekki leggur áherslu á "hið sanna finnska")

Nú þegar eru hinsvegar farnar sð sjást sprungur í liðsheildinni hjá sönnum Finnum. Í frétt frá finnska útvarpinu kemur fram að skiptar skoðanir eru meðal þingmanna flokksins um kjarnorkumál.

Ólíklegt verður einnig að teljast að Timo Soina vilji vera sá aðili sem tekur Finnland út úr ESB, en það er óumdeilt að Finnland hefur notið góðs af ESB-aðild. Landið gekk í ESB árið 1995, í kjölfar hruns Sovétríkjanna, mikilvægasta viðskiptalands Finnlands.

Taka skal fram apð Finnland er ekki með í NATO, en tekur þátt í því sem kallað er Partnership for Peace (PFP) og er þar t.d. með Svíþjóð og Austurríki.
 

 

Siv-Mogginn-Sigmundur?

"Skopmynd" Morgunblaðsins um helgina af Siv Friðleifsdóttur hefur svo sannarlega vakið athygli og umtal. Þar er Siv sýnd sem vændiskona og boðskapurinn er að sjálfsögðu að hún sé til í að "selja sig" pólitískt séð, en Sif hefur sagst vilja styðja ríkisstjórnina, eftir brotthvarf NEI-foringjans, Ásmundar Einars, vegna ESB-málsins.

Önnur ástæða fyrir meðferðinni á Siv er kannski ekki síst vegna þess að hún er a) kona og b) með Evrópusinnaðar skoðanir. Þar með hefur Moggi fullt af ástæðum til þess að gera sem minnst úr henni.

Myndin sýnir náttúrlega fyrst og síðast í hvaða lægðir Morgunblaðið er komið í og á hvaða "plan" það leggur sig. Hvenær myndi Morgunblaðið birta álíka mynd af karlmanni?

Fyrir flokksþing Framsóknarflokksins um síðustu helgi baðaði formaður flokksins, Sigmundur Davíð sig í sviðsljósi Morgunblaðsins og langt er síðan framsóknarmaður hefur fengið jafn mikla athygli á síðum blaðsins.

Kúvending Framsóknar í Evrópumálum var Morgunblaðinu einnig kærkomin og eftir þingið birtist fréttaskýring eftir Agnesi Bragadóttur, þar sem hún greinilega naut þess að skrifa um hvað Evrópusinnar hefði verið niðurlægðir á flokksþinginu. Þar komst Agnes í feitt!

En hvað ætli formanninum, Sigmundi Davíð finnist um meðferðina á flokkssystur sinni, einum reyndasta þingmanni og fyrrum ráðherra flokksins á síðum Morgunblaðsins?  

 

Davíð Þór í FRBL um "faðmlag öfganna"

Davíð Þór Jónsson birti  grein í Fréttablaðinu í gær undir yfirskriftini "Faðmlag öfganna."  Hann skrifar í byrjun um atkvæðagreiðsluna um vantraustið í vikunni og segir:

"Þar var m.a. hlaupist undan merkjum vegna afstöðu ríkisstjórnarinnar til Evrópusambandsins. Hún er, skilst mér, sú að þjóðin skuli ákveða hvort landið tilheyri ESB eða ekki. Við þetta geta sumir ekki sætt sig og finnst það allt of mikil þjónkun við ESB að þjóðinni, sem treysti þeim fyrir þingsæti, skuli treyst til að taka slíka ákvörðun. Nú í vikunni tókst flokksþingi Framsóknarflokksins naumlega að sigrast á þessum lýðræðisótta með því að samþykkja ekki að viðræðum skyldi strax hætt. Það var, að mínu mati, vel af sér vikið. Það hvernig þingstyrkur Framsóknarflokksins hefur þróast undanfarna áratugi gefur fólki þar á bæ nefnilega litla ástæðu til að hafa neitt sérstakt dálæti á lýðræðinu. En þennan styrk hafa sumir greinilega ekki til að bera.
 
Þessi ríkisstjórn mun ekki taka ákvörðun um Evrópusambandsaðild. Hún hefur ekki vald til þess. Það vald er þjóðarinnar einnar. Og þá ákvörðun mun þjóðin taka fyrr eða síðar, hvort sem einhverjum líkar það betur eða verr. Feli stjórnvöld henni það ekki mun hún knýja fram rétt sinn til þess. Hver ákvörðunin síðan verður er aukaatriði í þessu samhengi. Nú ríður á að byggja upp og það verður ekki gert með neinum traustvekjandi hætti í skugga algjörrar óvissu um aðild – af eða á – í náinni framtíð."

Síðar segir Davíð og lýkur grein sinni með þessum orðum: "Það segir sína sögu um lýðræðisótta Evrópusambandsandstæðinga að þeir skuli ekki treysta þjóðinni til að hafna aðildinni, í ljósi þess hve augljóst skaðræði þeir telja hana. Það segir líka sitt um trú þeirra sem hlynntir eru aðild að þeir skuli knýja á um að ákvörðunin verði tekin sem fyrst, þótt skoðanakannanir gefi þeim núna litla ástæðu til bjartsýni.
 
Verst að ekki skuli vera til gott orð í íslensku um þá pólitísku hugsjón að stjórnvöldum sé betur treystandi fyrir hagsmunum fólks en lýðnum. Jú, annars ... orðið er til. Það er „fasismi“.

(Mynd: FRBL)

Ingólfur Margeirsson látinn - mikill Evrópusinni kveður

Í gær bárust þau sorglegu tíðindi að Ingólfur Margeirsson, blaðamaður, rithöfundur og stjórnarmaður í Evrópusamtökunum, væri látinn, aðeins 62 ára að aldri. Hann á að baki áratuga feril í blaðamennsku og við ritstörf. 

Í frétt á RÚV segir: "Ingólfur var höfundur fjölda bóka og var meðal annars tilnefndur til bókmenntaverðlauna Norðurlandaráðs árið 1983 fyrir bókina Lífsjátningu, ævisögu Guðmundu Elíasdóttur söngkonu, en Ingólfur var brautryðjandi nútímalegrar ævisagnaritunar á Íslandi. Hann var einn helsti bítlafræðingur landsins og þegar hann lést hafði hann nýlokið við þáttaröð á RÚV um síðustu ár Johns Lennon. Ingólfur lætur eftir sig eiginkonu og þrjú uppkomin börn, auk tveggja uppeldisdætra." 

Ingólfur var einlægur Evrópusinni og sat í stjórn Evrópusamtakanna hin síðari ár. Stjórn Evrópusamtakanna þakkar Ingólfi vel unnin störf og vottar fjölskyldu hans innilegustu samúð.

Gæslan sinnir verkefnum fyrir ESB

Í frétt á MBL.is segir: "Búið er að mála fána Evrópusambandsins á varðskip Landhelgisgæslunnar en verið er að gera skipið klárt til að sinna verkefnum fyrir Frontex, Landamærastofnun Evrópusambandsins, í Miðjarðarhafinu.

Ísland er aðili að Frontex í gegnum Schengen, en stofnun hefur óskað eftir að Gæslan sendi bæði skip og flugvél til starfa í Miðjarðarhafi. Óskin en til komin vegna þessa ástands sem skapast hefur við Miðjarðarhafið eftir að íbúar í norðanverðri Afríku kröfðust frelsis og umbóta."

Fram kemur í fréttinni að mikil ánægja sé með störf Gæslunnar, sem hún sinnti fyrir ESB í fyrra. 

Með fréttinni er afar athyglisverð mynd.

Þátttaka í þessu verkefni er afar mikilvæg fyrir Gæsluna, sem annars þyrfti að leggja skipum og segja upp mannskap.  ESB heldur því mönnum bæði í vinnu og í þjálfun, þetta er mjög jákvætt.

(Mynd: Landhelgisgæslan) 

Siv og Framsókn: Frjálslynd öfl án samastaðar í flokknum

Á Pressunni er vitnaði í viðtal við Siv Friðleifsdóttur, alþingismann, sem birtist í Reykjavíkurblaðinu, en þar talar Siv um hræringarnar í flokknum að loknu flokksþingi, þar sem "baksýnisspegillinn" virtist vera í nokkuð stóru hlutverki. Á Pressunni stendur: "Siv Friðleifsdóttir, þingmaður Framsóknarflokksins, segir að í flokknum sé hópur frjálslyndra aðila sem finnur sig ekki í flokknum eins og stendur. Hópurinn telur að andi í Framsóknarflokknum hafi breyst og fjarlægst þau mál sem hann stóð upphaflega fyrir. Siv ítrekar að hún vilji að Framsóknarflokkurinn styrki ríkisstjórnina..."

Síðar segir Siv: "Auðvitað verða menn stundum ósáttir við það sem gert er. Ég verð að viðurkenna að ég er svolítið hugsi. Ég hef fundið að það er hópur í flokknum sem telur að flokkurinn hafi breyst meira en hann telur að samræmist sínum skoðunum og hugsjónum, til dæmis varðandi Icesave og aðildarumsókn að ESB. Þetta er jafnvel fólk sem er frekar andsnúið ESB en vill sjá hvernig aðildarviðræðum reiðir af og gera það þá upp við sig. Þetta er fólk sem vill taka upplýsta ákvörðun þegar það er tímabært með staðreyndirnar fyrir framan sig. Þessi viðhorf fara saman við mínar skoðanir. " 

 

Illugi Jökulsson í DV: "Ég vil fá að greiða atkvæði sjálfur!"

Illugi Jökulsson rithöfundur og blaðamaður, er fastur gestur í DV og í helgarblaðinu er hann með fína grein undir yfirskriftinni "Ég vil fá að greiða atkvæði sjálfur" og fjallar þar um ESB-málið. Illugi byrjar grein sína svona:

"Ég sný ekki aftur með það - alveg sama hvað Ásmundi Einari Daðasyni eða Heimssýn eða kvótagreifunum finnst: Ein mikilvægasta spurningin sem við Íslendingar munum standa frammi fyrir á næstunni er hvort við ættum að ganga í Evrópusambandið eða ekki. Þetta er mjög mikilvæg spurning vegna þess að það er ljóst að aðild að ESB myndi hafa margvísleg góð áhrif á íslenskt samfélag. Það er enginn áróður, það er bara staðreynd."

Illugi heldur áfram, telur upp bæði kosti og galla ESB, enda er ESB ekki fullkomið fyrirbæri (slík fyrirbæri eru jú fá, ef nokkur!) og segir svo:

"Íslendingar virðast sumir halda að innganga í ESB sé að selja sálu sína. Það er aldeilis ekki, þetta er bara kalt hagsmunamat sem hátt í 30 þjóðir í Evrópu hafa staðið frammi fyrir nú þegar og allar utan ein hafa komist að þeirri niðurstöðu að þetta sé rétta leiðin til að efla sinn hag. Í nánu sambandi við önnur fullvalda Evrópuríki. Af hverju skyldi það nú vera? Það er vitanlega vegna þess að það hefur góða kosti í för með sér að vera með í þessu sambandi. En gallarnir eru líka til, og kannski myndu þeir í okkar tilfelli vega þyngra en kostirnir. Ég veit það, en mér þætti verra að fá ekki að meta það sjálfur -heldur skuli menn eins og Ásmundur Einar, Sigmundur Davíð og Davíð Oddsson eiga að fá að meta það fyrir mig. Ég vil fá að taka afstöðu til ESB sjálfur, í þjóðaratkvæðagreiðslu þegar samningur liggur fyrir, og ég hef skömm á þeim stjórnmálamönnum sem reyna nú af kappi að svipta mig þeim lýðræðislega rétti mínum - að taka sjálfur ákvörðun í einhverju mesta og mikilvægasta hagsmunamáli Íslendinga í náinni framtíð."   

   

Reynir Traustason um ESB, þjóðaratkvæði

Reynir Traustason, ritstjóri DV skrifar beinskeyttan leiðara í helgarblaðið um þjóðaratkvæðagreiðslur, ESB-málið og fleira. Reynir segir: "Sama fólkið og espaði forsetann með kjassi og blíðmælgi til að vísa málum tengdum Icesave til þjóðarinnar leggst nú af fullum þunga gegn því að sama þjóð fái að greiða atkvæði um þúsund sinnum stærra mál, aðild að Evrópusambandinu."

Síðar skrifar Reynir að nokkur brennandi mál bíði afgreiðslu þjóðarinnar og að meðal þeirra mála sé kvótamálið og ESB-málið: "Í báðum þessum tilvikum verða mál að fara til æðsta dómstólsins, fólksins í landinu. Það verður að kveða niður þá lýðskrumara sem vilja af geðþótta handmata Íslendinga eins og páfagauka á þeim málum sem hún má ráða. Þjóðinni er fullkomlega treystandi til þess að taka stórar ákvarðanir. " (Leturbreyting, ES-bloggið)

Merkilegur tvískinnungur, sem Reynir bendir réttilega á! 

Bryndís Ísfold um VG og ESB

Bryndís Ísfold Hlöðversdóttir ritar pistil á blogg sitt um VG og "snúningana" þar og segir:

"Ég sé að hér á Eyjunni er frétt um að vinur minn Stefán Pálsson er að leita af Evrópusinnum innan síns flokks. Það er kannski ekki skrítið að hann þekki fáa slíka því það hefur ítrekað verið sagt í mín eyru að það sé með öllu ómögulegt að vera opinber Evrópusinni innan VG þar sem hörðustu andstæðingar aðildar séu svo heitir í sinni afstöðu að fáir hætti sér í að opinbera afstöðu sína á flokksfundum VG. Dálítið ,,don´t ask, don´t tell” stemming.

En það er þó merkilegt þegar sumir núverandi eða fyrrverandi þingmenn Vinstri grænna telja sig vera að þjóna sínum flokki og fylgismönnum best með því að draga umsóknina til baka því fáir evrópusinnar tilheyra innsta kjarna VG. Því staðreyndin er sú að bæði Evrópusinnar og þeir sem vilja fá að kjósa um ESB innan VG eru fjölmargir."

Allur pistill Bryndísar 

Kyrrstöðuöflin þola ekki hugsunina um þjóðaratkvæði um ESB!

Eftir mál gærdagsins, vantraustið sem var fellt, skrifa menn á ýmsum stöðum um stöðuna. Einna þeirra er Jóhann Hauksson á DV. Í pistli segir Jóhann:

"Röksemdir liðhlaupanna á Alþingi í gær halda ekki vatni. ESB-málið verður lagt í dóm þjóðarinnar og því er mótsagnarkennt að lýsa vantrausti með þeim rökum að foringjaræði sé að drepa menn og búið sé að ákveða aðild að ESB að þjóðinni forspurðri."

Menn segja hreint ótrúlega hluti um ESB-málið í fjölmiðlum, en þetta er ekki flókið: Þegar aðildarsamningur liggur fyrir verður kosið (af þjóðinni) um málið.

Ákveðin kyrrstöðuöfl í samfélaginu mega bara ekki til þess hugsa. Svo einfalt er það! 

Nei-foringinn til liðs við höfuðandstæðinginn - Atli heldur að Ísland missi sjálfstæðið og fullveldið

Ríkisstjórn Íslands hafði betur gegn Sjálfstæðisflokknum í kvöld varðandi tillögu um vantraust. Tillagan var felld með 32 atkvæðum gegn 30.

Það sem hlýtur að vekja mesta athygli er JÁ NEI-foringjans, Ásmundar Einars Daðasonar, sem studdi sem sagt ekki sína eigin ríkisstjórn, heldur vantraust höfuðandstæðingsins. Þetta vegna ESB-málsins. Vinstri-maðurinn, Ásmundur Einar skipar sér þar með endanlega í flokk með ysta, öfga-hægrinu í íslenskum stjórnmálum, sem sér rautt þegar minnst er á ESB.

Þetta kom formanni VG, Steingrími J. Sigfússyni, verulega á óvart, enda sagði hann í tíu-fréttum RÚV að Ásmundur hefði stutt ríkisstjórnina í hádeginu í dag, en síðan greitt atkvæði gegn henni í kvöld.

Þá vaknar spurningin; hvað gerðist í millitíðinni?

Atli Gíslason sá pólitískt "villti" og fyrrum VG-liðsmaður, greiddi einnig atkvæði gegn ríkisstjórninni, alfarið á ESB-forsendum. 

Atli trúir því greinilega að Ísland missi sjálfstæði sitt og fullveldi við aðild að ESB.

Kannski áttar Atli sig ekki á þeirri staðreynd að sennilega mun fullveldi og sjálfstæði Íslands aukast við ESB-aðild, með fullri þátttöku í ákvarðanatöku, í stað þess að gleypa reglugerðir ESB hráar í gegnum EES-samninginn! 

Og sjálfsagt veit Atli það og finnur þegar hann fer til Evrópu (ef hann gerir það!) að engin þjóð sem gengið hefur í ESB, hefur hvorki glatað sjálfstæðinu, né fullveldinu!

Nærtækast er að spyrja Eystrasaltsþjóðirnar, sem losnuðu undan kúgun og oki kommúnisma, gengu í ESB og hafa þar með orðið aftur fullvalda, sjálfstæðir og fullgildir aðilar að sambandinu og hinni "evrópsku fjölskyldu."

Að lokinni þessari unnu atkvæðagreiðslu skapast vinnufriður fyrir ríkisstjórnina, sem meðal annars getur haldið áfram að einbeita sér að því að leiða ESB-málið til lykta, með aðildarsamningi og þjóðaratkvæðagreiðslu um málið. Sem bæði Atli og Ásmundur eru greinilega á móti að þjóðin fái tækifæri til! 

Í þessari frétt segir svo að Ásmundur Einar sé gengin úr þingflokki VG!