Japan og ESB: Ætla að ræða fríverslun

Á RÚV stendur: "Samkomulag hefur náðst milli stjórnvalda í Japan og Evrópusambandsins um að hefja viðræður um fríverslunarsamning milli ESB og Japans.

Toshimitsu Motegi, viðskipta- og iðnaðarráðherra Japans, greindi frá þessu og sagði að samist hefði um þetta á símafundi Shinzo Abe, forsætisráðherra Japans, með Jose Manuel Barroso, forseta framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins, og Herman Van Rompuy, forseta leiðtogaráðs ESB.

Motegi sagði þetta afar mikilvægt því samanlagður efnahagur beggja næmi 30 prósentum af efnahagslífi heimsins og 40 prósentum af heimsviðskiptum."

Þetta fer að verða spennandi: Fyrst USA og nú Japan.

Sitthvort sólkerfið?

Eins og sagt hefur verið frá hér, var Carl Bildt (fyrrum formaður sænska hægriflokksins, Moderaterna, fyrrum forsætisráðherra og núverandi utanríkisráðherra Svía) í heimsókn hér í síðustu viku.

Í Silfri Egils þann 24.3 var langt viðtal við hann, þar sem hann sagði að ESB-aðild (1995) hefði haft ótvíræða kosti í för með sér fyrir landið. Viðtalið byrjar á 58.mínútu.

Áhugavert að heyra hvað sjónarmið frægasta núlifandi hægrimanns Svíþjóðar eru gjörólík þeirri stefnu sem hinn íslenski systurflokkur Moderaterna hefur. Það er eins og menn búi í sitthvoru sólkerfinu!

Hér er maður með breiða og alþjóðlega sýn á veröldina og sem hefur tröllatrú samvinnu ríkja.

Opnar Bjarni dyrnar aftur?

Þegar bílstjóri keyri inn í skafl, er nauðsynlegt að skipta í bakkgírinn og reyna að bakka úr viðkomandi skafli. Það er ekki beint gáfulegt að reyna að keyra áfram í gegnum skaflinn.

Svo virðist vera sem Bjarni Benediktsson, formaður Sjálfstæðisflokksins, sé einmitt að gera það eftir "landsfund hinna lokuðu dyra" sem ákvað um daginn að hætta beri aðildarviðræðum við ESB.

Varaformaðurinn, Hanna Birna Kristjánsdóttir, reyndi í Silfri Egils að gera lítið úr þessari stefnubreytingu frá þarsíðasta landsfundi: "Við skiptum bara um eitt orð," voru skilaboð Hönnu Birnu.

En orð eru öflug, já er t.d. all annað en nei, loka er allt annað en opna.

Sjálfstæðisflokkurinn er í mikilli vörn þessa dagana, enda ekki á hverjum degi sem landsbyggðar og bændaflokkurinn Framsókn er stærri en Sjálfstæðisflokkurinn í skoðanakönnunum. Fylgi flokksins í kosningum hefur einnig verið gríðarlegt. Í kosningum árið 1963 fékk flokkurinn t.d. 41.4% og var þá undir stjórn frænda núverandi formanns og alnafna, Bjarna Benediktssonar, sem var einn farsælasti leiðtogi Sjálfstæðisflokksins.

Flokkurinnhefur í gegnum tíðina stært sig af því að vera flokkur allra stétta ("stétt með stétt"), með breiða skírskotun og að þar innanborðs rúmist allar skoðanir.

En er það þannig lengur, þegar alþjóðasinnuðum og víðsýnum flokksmeðlimum, fólki sem er tilbúið að kanna möguleika, í stað þess að skella á þá hurðum, er nánast "sýndur fingurinn"? Er þetta til marks um umburðarlyndi gagnvart mismunandi skoðunum?

Á Eyjunni segir þetta: "Sjálfstæðismenn vilja ekki ganga í Evrópusambandið, en það er sjálfsagt að halda þjóðaratkvæðagreiðslu um hvort það eigi að halda samningaviðræðum við ESB áfram. Þetta sagði Bjarni Benediktsson, formaður Sjálfstæðisflokksins á mjög fjölmennum kosningafundi á Hótel Nordica í gær, en um er að ræða nokkra stefnubreytingu frá því sem Sjálfstæðisflokkurinn ákvað á landsfundi fyrir nokkrum vikum.

Þá var samþykkt að hætta þegar viðræðum um aðild og að Evrópustofu yrði lokað, þar sem starfsemi hennar væri frekleg afskipti af innanlandsmálum. Var sú ákvörðun landsfundar harðlega gagnrýnd og því haldið fram að harðlínuöflin hefðu haft betur og ýmsir stuðningsmenn aðildar Íslands að ESB innan flokksins gætu nú ekki hugsað sér að kjósa flokkinn. Hefur Eyjan heimildir fyrir því að Bjarni hafi komið með þetta útspil um evrópumálin til að lægja þær óánægjuraddir og reyna með því að laða stuðningsmenn aðildar til fylgis við Sjálfstæðisflokkinn, en hann hefur farið halloka í skoðanakönnunum að undanförnu."

Punktar um Kýpur

Samkomulag hefur náðst milli ESB og ríkisstjórnar Kýpur um björgunarlán frá ESB upp á 10 milljarða, gegn mótframlagi Kýpur upp á c.a. 5 milljarða Evra. Þetta er gert til þessa að forða ofurvöxnu bankakerfi Kýpur (8x stærra en landsframleiðsla, slá ekki Ísland!) frá hruni. Það hefði haft ófyrirsjáanlegar afleiðingar í för með sér.

Kýpur hefur á undanförnum áratugum markaðsett sig sem skatta og fjármálaparadís og sogað til sín fjármagn, með loforði um 5-7% vexti á innlánum, á meðan aðrar Evrópuþjóðir hafa verið með vexti í kringum 2%. Þetta hljómar eins og "Jöklabréfassaga". Skattar hafa einnig verið mjög lágir (10% á fyrirtæki).

Óveðursskýin hafa hinsvegar hrannast upp hjá þessu eins milljóna manna ríki, sem stundum hefur verið lýst sem  bankakerfi með landi, en ekki öfugt. Efnahagskreppan frá 2008 og mikil útlán til t.d. Grikklands hafa aukið á vandræðin. Í fyrrasumar bað Kýpur um aðstoð en okkur hér á blogginu skilst að til aðgerða hafi ekki verið gripið af hálfu stjórnvalda, enda slíkt pólitískt óvinsælt og ekki vel fallið til endurkjörs.

Það sem gerist nú gerist hinsvegar á elleftu stundu. Þá kemur ESB inn og kemur í veg fyrir að allt fari á versta veg.

Hver var hinn möguleikinn? Jú, að allt bankakerfið í landinu hefði farið í gjaldþrot, að ALLIR bankarnir hefðu hrunið (líkt og gerðist hér á Íslandi). Hefði það verið betra? Með allri þeirri óreiðu sem því myndi fylgja, greiðslumiðlul, verslun og viðskipti í lamasessi o.s.frv.

Í raun er einnig að hluta til verið að bregðast svipað við og Svíar gerðu í sinni bankakreppu, þ.e. að skipta bönkunum og upp í "góða" og "slæma". Þetta felur í sér að einn stóru bankanna (Laiki) fer í þrot og verða eignir hans færðar yfir í Bank of Cyprus og skipt í góðar og slæmar.

Starfsmenn Laiki missa því vinnuna, sem að sjálfsögðu er miður. En það er augljóst að Kýpur stóð ekki undir því hrikalega bankakerfi sem landið var búið að búa til. Þetta hljómar allt kunnuglega.

Hér heima hamast andstæðingar ESB við að hrópa "kúgun" og að Kýpur hafi verið stillt upp við vegg af vonda ESB. Sjálfsagt hefðu þeir frekar þá vilja að Kýpur hefði lent í fullkomnum glundroða, öll greiðslumiðlun hefði farið úr skorðum, verslun, viðskipti og annað slíkt. Skemmtileg heimssýn það!

????

Á RÚV segir: "Bjarni Benediktsson formaður Sjálfstæðisflokksins segir að kosið verði um framhald aðildarviðræðna við Evrópusambandið á fyrri hluta næsta kjörtímabils, komist flokkurinn í ríkisstjórn."

Hvað þýðir þetta? September á þessu ári? Desember? Apríl 2014? Nóvember 2014? Mars 2015?

Við bara spyrjum.

Hvaða forsendur eiga svo að liggja að baki ákvörðuninni?

Andrés Pétursson í FRBL: Mikilvæg ákvörðun

Andrés Pétursson, formaður Evrópusamtakanna, birti stutta og snaggaralega grein í FRBL þann 23.mars og fylgir hún hér á eftir með leyfi höfundar:

"Nýleg skoðanakönnun Capacent Gallup sem sýnir að 61% landsmanna vill klára aðildarviðræðurnar við Evrópusambandið hefur vakið mikla athygli. Þetta vekur hins vegar spurningar varðandi stuðning við þá stjórnmálaflokka sem vilja slíta aðildarviðræðunum.

Bæði Framsóknar- og Sjálfstæðisflokkurinn hafa samþykkt á landsfundum sínum að hætta beri þessum viðræðum. Formaður Nei-samtakanna, Ásmundur Einar Daðason, er þingmaður Framsóknarflokksins og Unnur Brá Konráðsdóttir, þingmaður Sjálfstæðisflokksins, er varaformaður sömu samtaka. Fleiri áhrifamenn í þessum báðum flokkum eins og Guðni Ágústsson, Pétur H. Blöndal, Frosti Sigurjónsson og Styrmir Gunnarsson eiga sæti í stjórn Nei-sinna og hafa barist með oddi og egg gegn aðildarviðræðunum.

Sjálfstæðisflokkurinn tók þetta síðan skrefinu lengra og samþykkti að loka ætti Evrópustofu. Að vísu hafa bæði formaður og varaformaður flokksins lýst því yfir að sú samþykkt hafi verið óheppileg.

Ef landsmönnum er alvara að við eigum að klára aðildarviðræðurnar þá hljóta menn að setja spurningarmerki við stuðning við þessa stjórnmálaflokka. Finnst fólki það til dæmis líklegt að hugsanleg stjórn Framsóknar- og Sjálfstæðisflokks myndi veita aðildarviðræðum öfluga pólitíska forystu! Ég leyfi mér að efast um það jafnvel þótt þjóðin væri búin að samþykkja í þjóðaratkvæðagreiðslu að halda ferlinu áfram.

Ég skora því á þá landsmenn sem vilja halda viðræðunum áfram að hugsa sig vandlega um þegar þeir gera upp hug sinn í kjörklefanum í komandi alþingiskosningum."

Aðstoðarforstjóri Marels í FRBL: Römm er sú taug

Sigsteinn P. Grétarsson, aðstoðarforstjóri Marels, skrifar áhugaverða grein í FRBL um Evrópumálin og alþjóðleg viðskipti. Hann segir: "Ísland á nú í samningaviðræðum við Evrópusambandið um aðild Íslands að sambandinu. Takist að ná hagstæðum samningum sem tryggja heildarhagsmuni er stigið stórt skref í þá átt að gera mögulegt að taka upp evru, minnka óstöðugleika og koma vaxtastigi nær því sem samkeppnisaðilar búa við. Þetta er gríðarlega mikilvægt fyrir starfsskilyrði og samkeppnishæfni íslenskra fyrirtækja – svo ekki sé talað um hag heimilanna.

Alþjóðleg fyrirtæki með íslenskar rætur, á borð við Marel, byggja tilvist sína, vöxt og þróun á því að geta staðist harða samkeppni á mörkuðum utan Íslands."

Í lokin segir Sigsteinn: "Annar mikilvægur þáttur sem ekki er unnt að horfa fram hjá er sá að alþjóðleg þróun bendir til þess að svæðaskipt samvinna færist í aukana og þjóðir sem eiga landfræðilega og viðskiptalega samleið þjappa sér saman um hagsmuni sína. Þetta gildir um þann heimshluta sem við tilheyrum. Evrópusamstarfið er skýrt dæmi um þetta og einnig viðskiptasamstarfið í Norður-Ameríku milli Kanada, Bandaríkjanna og Mexíkó.

Nýjasti og ef til vill mikilvægasti áfanginn í þessari þróun er nú í bígerð, en Bandaríkin og Evrópusambandið eru að hefja viðræður um víðtæka fríverslun og viðskipti sín í milli.

Að minni hyggju má ekki loka augunum fyrir þessari þróun og ætla að Ísland geti eitt og sér komið ár sinni betur fyrir borð en þau ríki sem velja leið aukinnar samvinnu sín á milli innan ramma samstarfs eins og á sér stað innan ESB."

Gunnar Hólmsteinn í MBL: Pakkann skuluð þér ekki sjá

Gunnar Hólmsteinn Ársælsson, stjórnarmaður í Evrópusamtökunum, skrifaði grein um Evrópumálin í Morgunblaðið, þann 20.3, undir yfirskriftinni Pakkann skuluð þér ekki sjá! Þar segir meðal annars:

 "Sjálfstæðisflokkurinn samþykkti á dögunum ályktun þess efnis að klára ekki aðildarviðræðurnar við ESB, heldur að hætt verði við úti í miðri á og kasta nokkur hundruð milljónum og ómældri vinnu tuga, ef ekki hundruða manna út á hafsauga! Eins og það er nú gáfulegt. Er þetta aðhaldið í ríkisfjármálum sem flokkurinn boðar? Rökin fyrir að hætta eru gjarnan þau að þetta sé svo ofboðslega dýrt ferli. Á sama tíma er íslenskt atvinnulíf að borga himinháar upphæðir í vaxtamun miðað við Evrópu, gríðarlegan kostnað vegna landlægrar verðbólgu, gjaldeyrishafta (vegna hruns krónunnar) og svo framvegis. Fjölskyldur sitja einnig uppi með kostnað af þessu, auk alræmdrar verðtryggingar, sem þarf að vera til vegna krónunnar, sem tapað hefur 99,5% af upprunalega verðgildi sínu, m.a. í gegnum gengisfellingar. Í tveimur könnunum sem gerðar voru í mars kom hinsvegar fram að mikill meirihluti íslensku þjóðarinnar vill halda aðildarviðræðum áfram."

Öll greinin

Rússagull flæddi til Kýpur eftir hrun Sovétríkjanna

Þegar lesa þarf virkilega góða umfjöllun um málefni líðandi stundar, er gott að snúa sér til BBC, eins besta fjölmiðils heims. Þar er að sjálfsögðu fjallað um málefni Kýpur og er margt athyglisvert á þeirri síðu.

Þar er t.d. velt upp þeirri spurningu af hverju Rússar eigi svo mikið af peningum á Kýpur (gekk í ESB 2004) og ein af ástæðunum er talin vera sú að Rússar hafa ekkert verið spurðir um uppruna peninganna, sem þeir hafa verið að flytja til Kýpur frá hruni Sovétríkjanna árið 1991.

Málið er því ekkert nýtt af nálinni!

Í gin ljónsins!

Frést hefur af ferð vaskra manna til útlanda, en þetta ku vera hópur NEI-sinna, sem eru að fara til Brussel til að kynna viðhorf Íslendinga í ESB-málinu.

Þeir ætla væntanlega að segja þeim að mikill meirihluti Íslendinga (61%) vill klára aðildarviðræðurnar og um 71% af ungu fólki vill gera slíkt hið sama.

Í hópnum eru menn sem gagnrýnt hafi hið opna ferli sem ESB-málið er og sagt það vera "lokað" og "ógagnsætt" - sem er að sjálfsögðu ekki rétt. Sem og að slíta aðildarviðræðum.

Okkur hlakkar því til að lesa skýrslu þessa hóps, sem er svo hugaður að stinga höfðinu í gin ljónsins, sem væntanlega verður gerð opinber þegar þeir snúa heim.

Vonandi vel upplýstir um stöðu mála. 

Össur skrifar og skrifar: Nú um heimsókm Carls Bildts

Hver greinin á fætur annarri eftir Össur Skarphéðinsson, utanríkisráðherra, birtist í fjölmiðlum um þessar mundir og er það vel. Í FRBL þann 20.3 skrifar Össur m.a.:

"Tvennt stendur upp úr nýafstaðinni Íslandsheimsókn Carls Bildt, utanríkisráðherra Svíþjóðar. Í fyrsta lagi sagði Bildt okkur að Svíar væru á einu máli um að aðild þeirra að Evrópusambandinu hefði verið þeim til hagsbóta. Óumdeilt er að aðild hefur styrkt sænskt efnahagslíf. Útflutningshagkerfið Svíþjóð hefur traustan aðgang að Evrópu og öðrum mörkuðum sem ESB hefur samið um og er að semja um fríverslun við, þ. á m. við Bandaríkin. Evrópa snýst um samkeppnishæfni og fríverslun í heimi sem breytist hratt. Þannig tryggjum við velferð og atvinnu.

Auðvitað er velgengni Svíþjóðar ekki einungis ESB að þakka, sagði Bildt. En án aðildar hefði brekkan verið brattari, urðin grýttari. Á fundi í troðfullu Norræna húsinu með Sjálfstæðum Evrópumönnum færði hann sterk rök fyrir því hversu vel evran hentaði Svíum. Sænsk fyrirtæki vilja stöðugleika en ekki gengissveiflur. Skammtímafjármagn sem flætt hefur til Svíþjóðar er skammgóður vermir og getur aukið óstöðugleika með ófyrirsjáanlegum afleiðingum."

Hér einnig frétt frá Stöð tvö um heimsókn Bildts

Kýpur neitaði neyðarláni - en enn unnið að lausn

Þingið á Kýpur sagði nei við láni frá ESB og ASG, sem landið bað sjálft um í júní á síðasta ári. Þetta vegna skilyrðanna sem sett eru af hálfu lánveitendanna (sem enn standa við boð sitt um að lána Kýpur).

Á Kýpur er fjármálageirinn um sjö sinnum stærri en þjóðarframleiðslan og minnir ástandið því verulega á það sem uppi var hér á landi fyrir hrunið 2008.

Rússar og rússnesk fyrirtæki eiga gríðarlega fjármuni á Kýpur, sem með virkum hætti hefur lokkað til sín allt þetta fjármagn. Talið er að allt að 5000 milljörðum ÍSK sé í eigu Rússa, eða um þriðjungur allra innistæðna á Kýpur. Kýpur er einn stærsti fjárfestingaraðilinn í Rússlandi í gegnum fyrirtæki skráð þar, en sem eru í eigu rússneskra aðila.

Kýpur hefur haft það orðspor á sér að vera skatta og peningaparadís og það er ekkert leyndarmál að hluti þess fjármagns sem er í kýpverska kerfinu er "óhreint".

Fjármálaráðherra Þýskalands, Wolfgang Schäuble sagði í viðtali við þýsku ZDF-stöðina að Kýpur hefði beðið um aðstoð og þar þyrfti að gera raunhæfa áætlun fyrir Kýpur að koma aftur inn á alþjóðlega fjármálamarkaði.

Íbúar Kýpur eru um 1 milljón.

Bjarni Benediktsson talar - moli úr fortíðinni

Hér er moli úr fortíðinni, sem á samt sem áður enn svo vel við í dag:

Árið 1969 sagði Bjarni Benediktsson í setningarræðu á Landsfundi sjálfstæðismanna um efnahagssamvinnu við aðrar þjóðir:

„Hingað til ...hefur það dregist um of af því, að við höfum verið hræddir um, að samvinna við aðra yrði okkur ofvaxin. Ef við látum þann ótta vera okkur lengur fjötur um fót, fer ekki hjá því, að við drögumst aftur úr. Hinir óttaslegnu menn verða að gera bæði sjálfum sér og öðrum grein fyrir hverjar óhjákvæmilegar afleiðingar óttans eru: Sífelldar sveiflur í lífskjörum og hægari og minni framfarir til lengdar í okkar landi en öðrum, sem búsettar eru af þjóðum á svipuðu menningarstigi og við.

Ef menn vilja einangrun, þá verða þeir að taka afleiðingum hennar og reyna þá hvorki gagnvart sjálfum sér né öðrum að hræsna með því, að þeir séu hinir mestu framfaramenn. Þeir eru þvert á móti menn afturhalds og úrtölu. Einangrunin, sem nærri hafði drepið þjóðina á löngum, þungbærum öldum, er þeim runnin svo í merg og bein, að þeir standa uppi sem nátttröll á tímum hinna mestu framfara.

Vísindi og tækni nútímans og hagnýting þeirra er bundin þeirri forsendu, að víðtækt samstarf eigi sér stað. Þess vegna leita jafnvel stórþjóðirnar samstarfs hver við aðra, jafnt stórar þjóðir sem smáar. Ef stórþjóðunum er slíkt þörf, þá er smáþjóðunum það nauðsyn. Auðvitað verður að hafa gát á. En eðlilegt er, að almenningur spyrji: Ef aðrir, þeir sem okkur eru líkastir að menningu og efnahag, hafa svo góða reynslu, hví skyldum við þá óttast, að reynsla okkar yrði önnur og lakari?“
 

Carl Bildt í heimsókn

Carld Bildt, utanríkisráðherra Svíþjóðar, var hér í heimsókn fyrr í vikunni og hélt m.a. fyrirlestur fyrir fullu Norrænu húsi þriðjudaginn 19.mars. RÚV ræddi við hann að þessu tilefni og hlusta má á viðtalið hér. Í frétt Fréttablaðsins segir:

"Carl Bildt, utanríkisráðherra Svíþjóðar, telur að það gæti orðið erfitt fyrir Íslendinga að fá aðildarviðræður við Evrópusambandið teknar upp að nýju yrði þeim slitið á þessum tímapunkti. Hann segir enga hefð fyrir slíku. Bildt tekur undir þau rök Össurar Skarphéðinssonar utanríkisráðherra að Ísland gegni mikilvægu hlutverki í tilliti til norðurslóðamála.

„Það hefðbundna er að þegar aðildarviðræður eru teknar upp, þá er þeim lokið – það fæst niðurstaða sem er lögð í dóm fólksins í þjóðaratkvæðagreiðslu. Það er vaninn. Ég held að við höfum engin dæmi um annað. Ég held að það yrði erfitt að halda áfram síðar, því þá gæti verið komin upp sú staða innan ESB að menn spyrðu sig að því hvort Íslendingar viti hvað þeir eru að gera. Ég held að það gæti gerst," segir Bildt."

Tvær góðar greinar í FRBL

Bendum á tvær áhugaverðar greinar í FRB, sú fyrri er eftir Sr. Þóri Stephensen, sem segir m.a.: "Alþingi ákvað að fara í viðræður við ESB með þá von að ná fram ásættanlegum samningi. Þær hafa gengið vel en nú hefur stærsta stjórnmálaafl í landinu krafist þess að viðræðunum verði slitið. Þar með er í raun farið gegn þingræðinu en flokksræði Sjálfstæðismanna á að koma í staðinn. Hvernig rímar þetta við hugsjónir um frjálsa hugsun, málfrelsi og lýðræði? Krafan um umræðuslitin og það sem henni fylgir lyktar mjög af gömlum einræðishugmyndum og er því mikil vansæmd fyrir samfélag okkar.

Hvað er það sem á að stöðva? Tilraun stjórnvalda til að sjá hvort þarna sé að finna kannski bestu leiðina til að koma íslensku samfélagi á nýja braut, sem leiði til sömu lífsgæða og þær þjóðir njóta sem við berum okkur saman við. Ég lít svo á að þar sé forysta Sjálfstæðisflokksins að bregðast sinni helgustu skyldu, að leita þeirra leiða sem eru þjóðinni til heilla. Það vekur grundvallarspurningu: Við hvað er flokkurinn hræddur?

Enginn veit að óreyndu hvernig hugsanlegur samningur gæti litið út. Þetta er bara tilraun en vissulega mikil von þar að baki. En þetta þarf að koma í ljós til þess að við vitum öll hvort við viljum inngöngu í ESB eða ekki. Um hitt þarf ekki að deila að þar á þjóðin sjálf síðasta orðið. Þess vegna er áhættan í raun engin en ávinningurinn gæti orðið mikill.

ESB-andstæðingarnir eru fleiri og klifa margir á því að þarna sé „ekkert um að semja", við verðum aldrei nema smápeð á taflborði ESB, áhrifalaus með öllu. Þeir tala þar gegn betri vitund, eru að reyna að blekkja okkur hin og þar með að dæma sjálfa sig óhæfa til þingsetu í umboði almennings."

Þá síðari skrifar Freyja Steingrímsdóttir, sem situr í stjórn Ungra Evrópusinna: "Aðildarviðræðurnar virka þannig að hvor aðili fyrir sig, ESB og Ísland, hefur sín samningsmarkmið í sérhverjum samningskafla. Af hálfu umsóknarríkis geta þau samningsmarkmið snúist um að njóta sveigjanleika um aðlögunina sem á sér stað eða fá fram ákveðnar sérlausnir sem taka mið af sérstökum aðstæðum í viðkomandi ríkjum. Af hálfu ESB snúast samningsmarkmiðin meðal annars um að fullvíst sé að umsóknarríkið geti staðið við þær skuldbindingar sem felast í aðild og að jafnræðis sé gætt milli aðildarríkja þegar kemur að innleiðingu sameiginlegrar löggjafar.

Hvert einasta umsóknarríki í síðustu stækkunarlotu ESB hefur haft sín sérhagsmunamál sem samningamenn hafa lagt mikið upp úr að fá sérlausnir um í aðildarviðræðunum. Í þessu samhengi er gott að líta til Möltu, smáríkis með eingöngu 450 þúsund íbúum. Maltverjar náðu góðum samningi við sambandið. Malta fékk yfir sjötíu sérlausnir og margar þeirra voru varanlegar. Þetta voru ekki veigalítil mál sem samið var um heldur snerust þau til að mynda um kaup erlendra ríkisborgara á landi í Möltu, flæði vinnuafls til landsins og 25 sjómílna efnahagslögsögu fyrir innlenda sjómenn. Samninganefnd Möltu lagði mikla áherslu á smæðina og bar það árangur í samningaviðræðunum. Þess má geta að Maltverjar deildu hart um aðild á sínum tíma og skiptust svo að segja í tvö jafnstóra hópa, með og á móti aðild. Í dag er mikill meirihluti Maltverja hlynntur aðild og deilur heyra fortíðinni til."

http://visir.is/vidraedur-um-adlogun/article/2013703199979