RÚV: Slæma reynsla af peningastefnu

Á RÚV segir: "Slæm reynsla Íslendinga af eigin peningastefnu síðustu tíu ár er sláandi að mati Seðlabankans. Reynsla annarra ríkja sem hafi sett sér svipuð markmið í rekstri peningastefnu sé allt önnur. Lítið samspil ríkisfjármála og peningastefnu valdi þessu ekki síst. Áframhaldandi króna eða upptaka evru að undangengnum aðildarviðræðum við Evrópusambandið eru þeir kostir sem Íslendingar ættu helst að líta til við skipan gjaldeyrismála á komandi árum. Þetta er mat Seðlabankans sem kynnti í gær veigamikið rit um valkosti Íslands í gjaldmiðla- og gengismálum. Verði krónan ofan á þýðir það að byggja þurfi styrkari ramma um hana. Í ritinu er farið yfir slakan árangur Íslendinga síðustu tíu ár af rekstri sjálfstæðrar peningastefnu og sveigjanlegu gengi."

Síðan segir: "Reynsla annarra ríkja af peningastefnu með formlegu verðbólgumarkmiði hefur almennt verið góð segir í ritinu. Það eigi sérstaklega við um ríki sem áður höfðu glímt við viðvarandi vanda óhóflegrar verðbólgu og mikils óstöðugleika. Í þessu samhengi er slök reynsla Íslendinga sögð sláandi. Þetta sýni mikil verðbólga, sveiflur og ofþensla í þjóðarbúskapnum ekki síst.

Ástæður þessa hafa verið raktar í umræðunni, ekki síst í kjölfar efnahagshruns en meðal þess sem veldur er lítið samspil ríkisfjármála og peningastefnu, smæð hagkerfisins og fábreytni innlendrar framleiðslu."  

Már Guðmundsson, Seðlabankastjóri va einnig í spjalli við Spegilinn í gær, hlustið hér.

Ippon og rothögg

DV.is skrifar: "„Höfundar fara auðvitað með löndum og draga ekki dul á að það væri óráð að taka upp evruna núna, enda er það bæði ómögulegt og stendur ekki til. Þeir leggja áherslu á rétta tímasetningu, og að henni uppfylltri þá er ekki hægt að lesa annað úr skýrslunni en að fyrir Íslendinga sé evran langbesti kosturinn. Hún sé miklu betri en krónan sem skýrslan segir að sé beinlínis skaðleg því hún bæði valdi sveiflum og magni þær upp í efnahagslífinu án þess að sannað sé að hún hafi gagnast til að létta kreppuna einsog haldið hefur verið fram. Að þessu leyti er skýrslan rothögg fyrir krónusinna,” segir Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra um skýrslu Seðlabankans varðandi þá kosti sem Íslendingar eiga í gjaldeyrismálum.

„Það þarf að tímasetja upptöku evrunnar rétt út frá stöðunni á evrusvæðinu. Það á að verða auðvelt gegnum þátttöku í forsamstarfi, svokölluðu ERM II myntsamstarfi, sem fyrsta kastið mun halda krónunni innan ákveðinna vikmarka og stuðla þannig strax að jafnvægi krónunnar með virkri þátttöku Evrópska Seðlabankans. Þegar evran verður svo tekin upp, eftir að hún hefur komist í gegnum núverandi erfiðleika, þá mun hún í senn stuðla að mjög lágri, og jafnri verðbólgu, lágum vöxtum, afnámi verðtryggingar, og þar með miklum stöðugleika. Þá eru ótaldar auknar fjárfestingar frá evruríkjunum sem aðrar rannsóknir hafa sýnt að geta fast að tvöfaldast í smáum inngönguríkjum,“ segir ráðherra.

Össur segir athyglisvert að skýrslan dragi vel fram hversu vel evran hefur haldið verðgildi sínu, sem í ágúst hafi verið ríflega sex prósent yfir dollar, og 4 prósent að meðaltali frá því hún varð til sem mynt. „Þeir benda sérstaklega á hversu vel evran hafi dugað til að halda niðri verðbólgu og vöxtum, og þannig að skapa stöðugleika fyrir fyrirtækin og heimilin sem hennar njóta.“

Síðar segir í fréttinni:"Auk þess eru færð rök að því að upptaka evru leiði til aukningar á útflutningi á evrusvæðið í þeim mæli að landsframleiðsla muni aukast varanlega um 20 milljarða hið minnsta en 160 milljarðar hið mesta. Ef við leyfum okkur þann munað að nota meðaltalið má segja að þátttaka íslenska myntsvæðisins í evrunni geti aukið landframleiðslu um 90 milljarða. Þess utan mun evran draga úr viðskiptakostnaði sem svarar til annarra 5-15 milljarða á ári. Þá þarf engan gjaldeyrisvarasjóð og við það sparast margir milljarðar í viðbót á ári hverju. Þetta eru geysilega háar tölur sem hægt er að lesa úr skýrslu Seðlabankans að verði hreinn ávinningur Íslands ef þess er gætt að inngangan í myntbandalagið verði við réttar aðstæður.“

Össur bendir svo á að skýrslan slái endanlega út af borðinu þá „vitlausu hugmynd“ forvígismanna bæði úr Framsókn og Sjálfstæðisflokki að skipta út ónýtri krónu fyrir kanadískan dollar.

„Höfundarnir segja hreinlega að einhliða upptaka einsog Framsóknarflokkurinn hélt heila ráðstefnu um sé beinlínis hættuleg. Engin dæmi finnist heldur um að nokkur þjóð hafi farið þá leið sem hagfræðiséní Sjálfstæðisflokksins, Illugi Gunnarsson, hljóp upp með í Alþingi, þegar hann heimtaði að ég færi til Kanada og semdi við þá um tvíhliða samstarf við upptöku á Kanadadollar. Það er einfaldlega sagt í skýrslunni að sú aðferð sé arfavitlaus því hún leiði til miklu meira valdaframsals en ef við gengjum í ESB og tækjum upp evruna.“

Össur segist túlka skýrsluna sem ippon fyrir aðildarsinna. 

„Hún sannar það sem Illugi og Bjarni Ben sögðu áður en Davíð beygði þá, að evran væri álitlegur kostur sem þjóðin ætti að fá að kjósa um.“ 

 

 

Sparnaður vegna Evru um 5-15 milljarðar á ári

Eyjan segir frá: "Seðlabankinn áætlar að með upptöku evru sparist 5 til 15 milljarðar króna á ári í beinan viðskiptakostnað. Þá getur sjálfstæð mynt ein og sér virkað sem viðskiptahindrun. Í 6. kafla skýrslu um gjaldmiðilsmál leitast Seðlabanki Íslands við að meta mögulegan ábata af sameiginlegum gjaldmiðli. Þar kemur fram að beinn viðskiptakostnaður vegna sérstaks gjaldmiðils sé kostnaður sem fylgir því að skipta úr einum gjaldmiðli yfir í annan, það er þegar evrur eru keyptar fyrir krónur og öfugt. Þessi kostnaður lendir bæði á fjármálafyrirtækjum sem eiga viðskipti sem erlendan gjaldeyri fyrir innlendan og einnig hjá einstaklingum og fyrirtækjum sem þurfa að kaupa eða selja erlendan gjaldeyri til að greiða fyrir tiltekin viðskipti."

Evran passar best - dönsk króna í öðru sæti

Í frétt á Visir.is segir: "Evran er álitlegasti kosturinn sem Ísland hefur ef til stendur að taka upp erlendan gjaldmiðil hér á landi eða festa íslensku krónuna við hann á annað borð. Ef Evran yrði ekki fyrir valinu væri danska krónan næstbesti kosturinn.

Þetta kemur fram í ritinu Valkostir Íslands í gjaldmiðils- og gengismálum sem Seðlabanki Íslands gaf út í dag. Ritið er 622 blaðsíður að lengd og tekur ítarlega á álitaefnum sem þarf að hafa í huga þegar lagt er mat á heppilegasta fyrirkomulag gjaldmiðilsmála á Íslandi.

Fram kemur að ekki er til eitt einhlítt svar við spurningunni um hvaða gjaldmiðill henti Íslandi best. Evran þykir besti kosturinn enda vegur evrusvæðið langþyngst í utanríkisviðskiptum þjóðarinnar og erlendum skuldum hennar. Evrusvæðið er einnig næststærsta myntsvæði heimsins og því reyna mörg lönd að draga úr sveiflum gagnvart henni, sem væri ábati fyrir Ísland."

Hugmyndir um einhliða upptöku myntar eru sagðar verulega áhættusamar og upptaka Kanadadollars er nánast afskrifuð í skýrslunni.

Lesa má alla skýrsluna hér.

Danir sennilega með í sameiginlegu bankaeftirliti

Fréttasíðan Euractive segir frá því í frétt að Danir ætli að vera með í sameiginlegu bankaeftirliti, sem rætt er um í Evrópu núna. Þetta er haft eftir seðlabankastjóra landsins, Nils Bernstein.

Danir eru ekki með Evruna, en danska krónan er beintengd henni og má sveiflast innan ákveðinna vikmarka.

"If the framework is established, it could well lead to a strengthening of confidence towards the banking sector of euro countries, which could make it difficult for Denmark to remain outside," Bernstein said. 

Árni Páll í FRBL: EES-samningurinn dugar okkur ekki til fulls - er hálfgildings lausn!

Árni Páll Árnason, þingmaður samfylkingar, ritaði grein í FRBL þann 13.september um Evrópumálin og ræddi aðallega EES-samninginn. Niðurstaða hans er í raun sú að þrátt fyrir að sá samningur hafi reynst okkur alveg ágætlega, sé sú staða komin upp að hann dugi ekki til.

" Í þeirri fyrirferðarmiklu umræðu um kosti Íslands í Evrópumálum sem staðið hefur undanfarin misseri hefur farið frekar hljótt um þá staðreynd að við getum ekki í dag uppfyllt ákvæði EES-samningsins og að alls óvíst er hvernig við förum að því þegar fram í sækir. Við höfum reist gjaldeyrishöft sem ekki standast ákvæði samningsins. Í nýútkominni skýrslu Seðlabankans um varúðarreglur eftir höft er gert ráð fyrir að áfram verði unnt að viðhalda ýmsum hömlum á frjálsum fjármagnshreyfingum, eftir að höftum hefur verið aflétt. Þegar nánar er að gáð er óvíst að þær standist allar ákvæði EES-samningsins. Þannig er til dæmis gert ráð fyrir banni við lántöku heimila og fyrirtækja sem ekki hafa erlendar tekjur í erlendri mynt, en Eftirlitsstofnun EFTA hefur gert athugasemdir við Ísland um bann við gengistryggðum lánveitingum og telur það ekki samrýmast ákvæðum EES-samningsins. Við munum, að óbreyttu regluverki, eiga erfitt með að takmarka heimildir íslenskra banka til að sækja á erlenda markaði eftir afnám hafta og innstæðutryggingakerfi hefur ekki verið útfært með trúverðugum hætti fyrir íslenska banka að afléttum höftum. Og jafnvel þótt hægt væri að laga EES-samninginn að slíkum hömlum – höftum undir nýju nafni – fælist að öllum líkindum í þeim ákvörðun um að skapa séríslenskt einangrunarregluverk um íslenskan fjármálamarkað. Slíkt mun hafa í för með sér afleiðingar – þær augljósustu enn hærri fjármögnunarkostnað fyrir íslensk fyrirtæki og heimili. " 

Síðan segir Árni: "Sú öfugsnúna staða er því uppi nú að Ísland – sem varð fyrir miklu höggi vegna skorts á sameiginlegu regluverki um fjármálastöðugleika og bankaeftirlit – getur ekki leitt í lög hér þær úrbætur á því sviði sem Evrópusambandsríkin hafa þegar tekið ákvarðanir um. Við erum því enn sem fyrr bundin af því að hafa í heiðri fullt frelsi til fjármagnsflutninga, en höfum ekki stjórnskipulegar heimildir til að takmarka það frelsi og regla fjármálakerfið með sama hætti og hin löndin á hinu evrópska efnahagssvæði. Samningurinn leyfir okkur líklega ekki heldur séríslenskar haftalausnir, sem eru að öðrum kosti nauðsynlegar fyrir farsæla sambúð fjármagnsfrelsis og fljótandi veikburða gjaldmiðils. Fátt sýnir betur hversu öfugsnúin staða Íslands er orðin innan umgjarðar EES-samningsins.

Af öllu þessu leiðir að EES-samningurinn er okkur umtalsvert vandamál og ekki er einfalt að finna leiðir til að lifa við hann að óbreyttu. Við munum eiga í erfiðleikum við afnám hafta og tæpast hafa það svigrúm til að setja hömlur sem Seðlabankinn telur nauðsynlegt til að reka sjálfstæðan gjaldmiðil í umgjörð frjálsra fjármagnshreyfinga. Við höfum ekki stjórnskipulegar heimildir til að láta fjölþjóðlegar eftirlitsstofnanir fá fullnægjandi valdheimildir til fjármálaeftirlits og varúðar, sem gætu sett fjármagnsfrelsinu alþjóðlega viðurkenndar hömlur. EES-samningurinn býður því að óbreyttu ekki upp á annað en að endurtaka tilraunina um samspil minnsta fljótandi gjaldmiðils í heimi og óhefts fjármagnsflæðis. Hún tókst ekki vel.

Sú hálfgildings lausn sem fólst í EES-samningnum virðist ekki duga okkur til fulls. Þess vegna er okkur brýn nauðsyn að halda áfram með aðildarumsóknina, til að freista þess að finna betri leið fyrir þátttöku Íslands í hinu evrópska viðskiptaumhverfi. Um kosti aðildarinnar og galla fjalla ég í næstu grein." 

Lengsta tímabil veikingar krónunnar síðan 1999!

Morgunblaðið sagði frá því í lok vikunnar að íslenska krónan hefði slegið það sem kalla mætti "veikingarmet" nú í vikunni.

Krónan hefur s.s. veikst stöðugt í langan tíma og er þetta veikingatímabil krónunnar það lengsta síðan 1999! 

Gengi Evrunnar nálgast nú 160 krónur og sú danska er kominn yfir 21 íslenska krónu. Dollar er í 121 krónu og gengisvísitalan er komin yfir 218 stig.

Í viðtali við Viðskiptablaðið í september 2011 sagði Már Guðmundsson að krónan gæti og ætti að sveiflast innan haftanna.

En það má spyrja; er hægt að bjóða háþróðuðu hagkerfi, sem byggt er upp að vestrænni fyrirmynd, upp á stöðugar sveiflur gjaldmiðilsins?

Er stöðugleiki gjaldmiðils ekki æskilegt ástand?

Eyjan er einnig með frétt um þetta og þar er haft eftir háttsetum stjórnanda Straums-Burðaráss að "menn stingi höfðinu í sandinn og bíði eftir lausn á gjaldmiðilsmálunum." 

Dúndur leiðari um Evrópumálin í FRBL

Einn ákveðnasti leiðari um Evrópumál í langan tíma, birtist í Fréttablaðinu þann 14.september og er eftir Þórð Snæ Júlíusson. Leiðarinn hefst með þessum orðum:

"Íslensk umræða um Evrópusambandið (ESB) snýst að mestu um hversu mikil upplausn ríkir innan sambandsins. Stóryrtir andstæðingar þess að aðildarferli Ísland fái að klárast með þjóðaratkvæðagreiðslu leggja línurnar með einföldunum, dómsdagsvísum og þjóðrembu. Þeim tókst meira að segja að láta kosningar um forseta Íslands snúast um ESB. Sigurstranglegur frambjóðandi þurfti meira að segja að þvo af sér aðildarsinna-stimpil sem sitjandi forseti klíndi á hann með því að líkja inngöngu í sambandið við það að leigja herbergi í brennandi húsi.

Vandamál ESB er vissulega risavaxið. Þar var skuldavandi einkabanka og óráðsía einstakra ríkja gerð að yfirþyrmandi vandamáli heillar heimsálfu. Alls nema skuldir Evrulandanna samanlagt 88,2 prósentum af vergri landsframleiðslu þeirra, langt frá 60 prósenta markinu sem sett var í Maastricht-skilyrðunum sem ríki þurfa að uppfylla til að geta tekið upp evru sem gjaldmiðil. Fjórtán lönd innan sambandsins uppfylla ekki þetta skilyrði. Hagvöxtur innan evrusvæðisins er neikvæður, atvinnuleysi 11,3 prósent og verðbólga sums staðar mikil. Enn getur brugðið til beggja vona og tilvera þess er langt í frá meitluð í stein. En standi sambandið erfiðleika sína af sér er ljóst að það mun verða mun sterkara á eftir.

Það eru líka batamerki að eiga sér stað í Evrópu. Samþykkt þýska stjórnlagadómstólsins á því að stofnun stöðugleikasjóðs evrusvæðisins, ESM, samræmist þýsku stjórnarskránni hefur lægt öldur á mörkuðum álfunnar. Tilkynningu Evrópska seðlabankans um áætluð kaup á ótakmörkuðu magni skuldabréfa sem útgefin hafa verið af stórskuldugum evrusvæðisins var einnig vel tekið. Fjárlagahalli á Ítalíu og Portúgal hefur verið að dragast saman og írska ríkið fór í vel lukkað skuldabréfaútboð fyrr á þessu ári. Og evran, sem fjórðungur alls gjaldeyrisvaraforða heimsins er geymdur í, styrkist dag frá degi um þessar mundir."

Eins og margir hafa tekið eftir hefur gengi krónunnar verið að síga umtalsvert og það hefur gerst á mjög skömmum tíma, þrátt fyrir að krónan sé í gjaldeyrishöftum. En í seinni hluta leiðarans gerir Þórður skuldastöðu að umræðuefni, sem og samningsstöðu Íslands að umtalsefni:

"Og þegar lítið auðlindaríkt eyríki, sem hefur náð að minnka fjárlagahalla sinn úr 13 prósentum af vergri landsframleiðslu niður í nánast engan, snúið miklum samdrætti upp í stöðugan nokkurra prósenta árlegan hagvöxt, endurskipulagt bankakerfið sitt, náð verðbólgu niður og minnkað atvinnuleysi í 4,4 prósent, bankar upp á og vill inn þá lítur það vel út fyrir ESB. Það sýnir styrkleika út á við.

Þessi staða gerir það að verkum að samningsaðstaða Íslands gagnvart sambandinu hefur líkast til aldrei verið betri. Ef kröfur okkar um fullt forræði yfir stýringu veiða og skiptingu aflaheimilda innan íslenskrar efnahagslögsögu, um að landið verði allt skilgreint sem svæði norðurslóðalandbúnaðar og að sambandið aðstoði okkur við afnám hafta svo við getum tekið fyrr upp evru en ella eiga einhvern tímann eftir að nást í gegn þá er það núna, þegar ESB er veikt fyrir.

Því er það augljóst hagsmunamál fyrir þjóðina alla, sem á skilið að fá að kjósa um besta mögulega samning sem við getum fengið við sambandið, að ljúka yfirstandandi viðræðum. Þá getur hún tekið upplýsta ákvörðun um hvernig hún vilji haga framtíð sinni í kjörklefa. Þjóðin á rétt á því að taka þessa ákvörðun sjálf og hún á rétt á því að gera það á grundvelli besta mögulega samnings sem hægt er að ná við ESB. Það er ólíðandi að þröngur hópur sérhagsmunaafla ætli sér að taka þann ákvörðunarrétt af henni. Það má einfaldlega ekki gerast."

Hægt er að taka heilshugar undir þessi orð Þórðar - það er lýðræðislegur réttur þjóðarinnar að fá að kjósa um aðildarsamning! Lítil klíka má ekki hindra það!

 

G.Valdimar Valdemarsson um kosningarnar í Hollandi - öfgunum hafnað

Í stuttum og áhugaverðum pistli á Eyjunni, skrifar G.Valdimar Valdemarsson, um úrslit kosninganna í Hollandi. Pistillinn birtist hér í heild sinni:

"Nú hafa kjósendur í Hollandi gengið að kjörborðinu og valið sér nýtt þing. Val þeirra er skýrt, þeir völdu miðjuna, samvinnuna og frjálslyndið út úr vandamálum samtímans. Þeir höfnuðu lýðskruminu og patentlausnum flokkanna til sinn hvors enda í pólitíska litrófinu.

Hollendingar völdu samvinnu þjóða til að leysa saman yfirþjóðleg vandamál. Í heiminum í dag er engin ein stofnun betur til þess fallin að leysa þau alþjóðlegu vandamál sem einstakar þjóðir standa frammi fyrir en ESB. Hollendingar höfnuðu áróðrinum um að vandamálin verði til í Brussel og kusu að vinna með öðrum þjóðum í Brussel að sameiginlegri leið út úr þeirri kreppu sem gengur yfir vestræn hagkerfi.

Hollendingar sjá að vandamálin eru yfirþjóðleg og þau verða ekki leyst heima fyrir, lausnin fellst í samvinnunni, hún fellst í því að að deila fullveldinu með öðrum þjóðum, öllum til hagsbóta.

Hollendingar hafa gefið tóninn, þeir völdu frjálslyndi. Vonandi heyrist hann hingað út í Atlantshafið."

Guðmundur Steingrímsson tísti um krónuna: Kostar okkur 30 milljarða á ári!

Guðmundur Steingrímsson tísti um þetta síðdegis þann 13.9: "Var í umræðu um fjárlögin. Fróðleiksmoli dagsins: Krónan kostar okkur ca 30 milljarða á ári í bein útgjöld úr ríkissjóði. Mætti nota í annað."

Til samanburðar: Kostnaður við menntakerfi landsins er um 64 milljarðar. Þetta er því um helmingur af rekstri alls menntakerfis landsins.

Krónan er dýr!

Daniel Hannan, aðal-uppáhald Nei-sinna, kaus gegn Íslandi! Velkominn heim?

Eins og fram hefur komið í fréttum samþykkti Evrópuþingið heimild til aðgerða gegn svokölluðu þriðja ríki vegna makríl-málsins, sem Íslendingar (og fleiri þjóðir) eiga í deilum við ESB útaf.

Viðskiptablaðið greinir frá þessu og þar segir í frétt: "Þess má geta að Íslandsvinurinn og íhaldsmaðurinn Daniel Hannan var á meðal þeirra bresku þingmanna á Evrópuþinginu sem kaus með þvingunum á hendur Íslandi og Færeyjum."

"Íslandsvinurinn", Daniel þessi Hannan er aðal-uppáhald samtaka Nei-sinna hér á landi og hlýtur þetta því að vera eins og ísköld gusa af sjó framan í Nei-sinna!

Skyldu dyr nei-sinna standa Daniel Hannan opnar eftir þetta?

Ráðstefna um stjórnskipulag ESB - grein um byggðamál

Á www.JáÍsland segir: "Þann 21. september næstkomandi standa Alþjóðamálastofnun og Mannréttindastofnun fyrir ráðstefnu um stjórnskipulag Evrópusambandsins og Norðurlanda, í samvinnu við lagadeild Háskólans í Reykjavík og Evrópustofu. Ráðstefnan fer fram í Norræna húsinu og hefst klukkan 13. Markmið ráðstefnunnar er að varpa ljósi á áhrif aðildar að Evrópusambandinu á stjórnskipulag ríkja, einkum Norðurlandanna. Með auknum samruna í Evrópu, hafa mótast tvenns konar stjórnskipunarkerfi annars vegar stjórnskipun aðildarríkja og hins vegar yfirþjóðleg stjórnskipun Evrópusambandsins. Þessi kerfi skarast, enda lúta þau m.a. að valdbærni stofnana og meðferð valds gagnvart borgurum, en hvíla þó á ólíkum hugmyndafræðilegum undirstöðum og kenningum um uppsprettu valdsins. Á ráðstefnunni verður m.a. fjallað um hvernig lagakerfi Evrópusambandsins hefur smám saman „stjórnarskrárvæðst“ og samspil stjórnskipunarreglna í landsrétti og sambandsrétti, ástæður þeirrar þróunar, kosti hennar og galla og áhrif á lýðræðislega stjórnarhætti í aðildarríkjum sambandsins." SKRÁNINGAR BERIST Á [e-mail]

Vekjum einnig athygli á þessari grein um byggðamál á vef Já Ísland. 

Mikilvægur dagur fyrir Angelu Merkel

Á RÚV segir:

"Stjórnlagadómstóll Þýskalands kvað upp þann úrskurð í morgun að björgunarsjóður evrunnar gengi ekki í berhögg við stjórnarskrá Þýskalands. Með þessum dómi er Angelu Merkel kanslara veitt áframhaldandi umboð til að glíma við skuldavanda evruríkjanna. Dómurinn er talinn mikill sigur fyrir stefnu Merkel í Evrópumálum."

Bensínlíterinn yfir 260 krónur, dísill hækkar, gengi krónunnar lækkar!

Gjörgæslugjaldmiðill Íslendinga, krónan heldur áfram að falla og því verða nauðsynlegar vörur á borð við bensín og annað, dýrari í verði. Bensínlítrinn hjá Shell kostaði í dag um 261 krónu! Á myndinni frá www.m5.is má sjá hvernig krónan er að falla, gengisvísitalan er nú í rúmum 216. stigum. Krónan veldur óstöðugleika.

 

"Léttar" lygar og bull!

Í helgarblaði DV helgina 31.8-2.september er sagt frá hreinum lygum Nei-sinna, sem keyrðar hafa verið í formi auglýsinga í kvikmyndahúsum landsins í sumar. Þar kemur fram að ungur stjórnmálafræðinemi í H.Í, Viktor Orri Valgarðsson, fjalli um þetta á vefsíðnni www.hamragrill.is, en þar skrifar hann undir fyrirsögninni "Bullið" :

"Lýðnum er - held ég - ljóst að sú stjórnmálamenning, umræðuhefð, stjórnsýslubrask og samkeppnisklíkupólitík sem við höfum lifað frá örófi hrundi harkalega árið 2008. En upp rísa iðjagrænir Íslendingar; nýir stjórnmálamenn og lýðræðisborgarar sem taka við arfi áranna. Til þess að komandi kynslóðir stjórnmálamanna falli ekki eins og flís við rassa eldri uppalenda þurfum við sannarlega betra kerfi - en við þurfum líka fólk sem hefur vitund og vilja til þess að læra af mistökum fyrri tíða. Fólk sem stundar upplýsta og heiðarlega umræðu um samfélagsmál - án innihaldslausra upphrópana og áróðurs og án þess að draga fjölbreytileika viðhorfa í dilka. Það gerist ekki af sjálfu sér; við þurfum að taka meðvitaða ákvörðun um að haga okkur öðruvísi. Hvers vegna sé ég þá enn þá svona óheiðarleg áróðursmyndbönd - og það frá ungu fólki?"

Síðan segir Viktor: "Ég hef ekki dregið mig í dilka „sannra“ Evrópusinna eða Evrópuandstæðinga, enda litla ástæðu séð til og haft margvíslegar skoðanir á málinu. Bíð bara forvitinn eftir að taka afstöðu til aðildarsamnings.

Ég get samt ekki orða bundist þegar logið er að almenningi - blákalt til þess að afla fylgi við fyirframgefnar kenndir með öllum ráðum. Svo eftirfarandi verð ég að leiðrétta:

a) „Hverjir kusu eiginlega alla þessa gaura í framkvæmdastjórn ESB? - Enginn“

Hið rétta er að Evrópuþingið kýs framkvæmdastjórn ESB, semsagt rúmlega 750 þingmenn sem eru kosnir beint af íbúum ríkjanna. Kosið er eftir að Leiðtogaráðið, skipað leiðtogum allra aðildaríkja, leggur fram tillögu um framkvæmdastjórnina; s.s. nánast nákvæmlega eins og skipun ríkisstjórna í þingræðisríkjum.

b) „Er þá ekkert hægt að losa sig við þá ef þeir standa sig illa? - Neinei, þeir gera það ekkert“

Hið rétta er að Evrópuþingið getur hvenær sem er kosið framkvæmdastjórn ESB burt. Árið 1999 sagði framkvæmdastjórnin af sér í heild, eftir ásakanir um spillingu og hótun um slíka vantrausttillögu.

c) „En hver kaus forseta Evrópusambandsins? Enginn“

Hið rétta er að forseti leiðtogaráðsins var kosinn af leiðtogaráðinu sjálfu, þeim sömu og sýsla um dagleg málefni sinna ríkja og skipa þúsundir embættismanna þar. Hann er hins vegar ekki forseti ESB heldur leiðtogaráðsins og formlega séð talsmaður þess út á við. Í reynd gegna leiðtogar tiltekinna ríkja hins vegar frekar því hlutverki og völd hans innan ESB eru lítil.

d) „En hvað með Evrópuþingið ... [hér á milli kom eina efnislega rétta fullyrðingin í myndbandinu] ... já, en, ráða þeir einhverju? Geta þeir komið með tillögur? Sko, þeirra vinna er náttúrulega ekki að koma með tillögur. Þeirra vinna er að samþykkja það sem kemur frá framkvæmdastjórninni.“

Hið rétta er að framkvæmdastjórnin leggur lagafrumvörp formlega fram, en Evrópuþingið getur farið fram á slíka framlagningu. Þegar frumvarp hefur verið lagt fram tekur að jafnaði við flókið ferli samákvörðunartöku (e. co-decision)þingsins og ráðherraráðsins, sem kasta frumvarpinu sín á milli með breytingum og athugasemdum, hafna því eða samþykkja.

Mér er alveg sama hvaða skoðanir þið hafið á Evrópusambandinu - en ekki ljúga að fólki og mála ímyndaða skratta á veginn. Þá fáum við aldrei betri stjórnmál.

Plís, hættum þessu bulli"

Í umfjöllun DV er vitnað í upplýsingafulltrúa Nei-sinna sem segir að menn hafi vilja hafa þetta á "léttu" nótunum. Hér er því virkilega um "léttar" lygar að ræða!

Í sömu grein eru svo athyglisverð ummæli frá Atla Gíslasyni, óháðum/flokkslausum þingmanni, en hann segir að ESB sé samband stórþjóða í Evrópu. Við bendum honum hinsvegar á að 15 af 27 aðildarríkjum sambandsins eru með færri en 10 milljónir íbúa!

Það er alveg á hreinu að sennilega er von á mun meir bulli og jafnvel ósannindum frá Nei-sinnum á komandi mánuðum!