Össur í Kastljósinu

Össur Skarphéðinsson, utannríkisráðherra, var gestur Kastljóssins í kvöld og ræddi þar mikið Evrópumálin. Eyjan segir frá þessu og þar stendur þetta: "Vandi Evrópusambandsins felur í sér sóknarfæri fyrir Ísland, sagði Össur Skarphéðinsson, utanríkisráðherra, í  Kastljósi í kvöld. ESB gulrótin verður digrari og betri á bragðið fyrir Ísland þegar evruríkin eru búin að ganga í gengum nauðsynlegar breytingar og sníða hönnunargalla af evrunni til frambúðar, sagði Össur.

Þá verði kostir evrunnar skýrari fyrir Ísland og minni áhætta tengd afnámi verðtryggingar og gjaldeyrishafta hérlendis.

Össur sagðist ekki telja útilokað að ljúka aðildarviðræðum við ESB fyrir loka þessa kjörtímabils en taldi þó að þjóðaratkvæðagreiðsla um aðild Íslands að Evrópusambandinu yrði ekki haldin fyrr en að loknum alþingiskosningunum sem eiga að fara fram árið 2013."

Hér er Kastsljósviðtalið sjálft og frétt Eyjunnar er hér. Morgunblaðið segir einnig frá þessu í frétt á MBL.is og þar stendur: "Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra segir ekki útilokað að takist að ljúka viðræðum við Evrópusambandið um aðild Íslands að sambandinu á þessu kjörtímabili. Það sé hins vegar ljóst að þjóðaratkvæðagreiðsla um samninginn verði ekki haldin fyrr en eftir kosningar.

Össur sagði þetta í viðtali í Kastljósi í kvöld þar sem hann ræddi m.a. um aðildarviðræðurnar. Össur sagði að viðræðurnar hefðu gengið vel og sagðist telja að einmitt vegna kreppunnar í Evrópu væru sóknarfæri fyrir Ísland í aðildarviðræðunum. Leiðtogar ESB væru að taka á vandamálum og menn stæðu frammi fyrir skýrari stöðu varðandi ýmis mál eins og t.d. varðandi evruna. Össur sagðist hafa fulla trú á að evran kæmist í gegnum vandann og upptaka evru væri enn áhugaverður kostur."

(Mynd: Skjáskot RÚV)

Hvort er hvað: Evra eða dönsk króna?

Samkvæmt könnun eru flestir Danir á móti því að taka upp Evruna. En danska krónan er hinsvegar beinttengd Evrunni og er í raun Evra.  Hér að neðan er gengisskráning Evru og Danskrar krónu (ekki endilega í þessari röð). Hvort er hvað? Giskiði nú!

Fréttaskýring um sjávarútvegsmál í Útvegsblaðinu

Í sambandi við ESB-málið og aðildarviðræðurnar má segja að mesta spennan sé varðandi sjávarútvegsmálin, enda um stórt hagsmunamál að ræða.

Útvegsblaðið fjallar um þetta mál í fréttaskýringu í nýjasta tölublaði. Þar er meðal annars bent á að breytingar komi til með að verða á kerfunum í sambandi við sjávarútveg, bæði hér og innan ESB.

Í fréttaskýringunni kemur fram að verði allar breytingarnar hjá ESB framkvæmdar, muni kerfi þess þokast nær því íslenska.

Rætt er við Aðalstein Leifsson, Kristján Möller, Jón Gunnarsson og Ragnar Arnalds í greininni. Aðalsteinn og Kristján leggja á það áherslu að mikilvægt sé að fá samning, í raun se erfitt að segja til um hlutina áður en það gerist.

Jón og Ragnar hafa mun neikvæðari sýn á málið og segir Jón t.d. að hvalveiðar séu landinu mikilvægar, en ESB viðrist ekki hafa neinar athugsemdir varðndi þær, þannig að þær ættu ekki að vera vandamál.

Samkvæmt skýrslu frá Hagfræðistofnun H.Í. svaraði hvalavinnsla um 0.07% af landsframleiðslu á árunum 1973-1985. Í sömu skýrslu segir að árið 2009 hafi verið tap á hvalveiðum.

Í fréttaskýringunni er einnig er sagt frá erindi sem Kolbeinn Pálsson, formaður samningahóps Íslands (í sjávarútvegsmálum)gagnvart ESB hélt á vegum Viðskiptaráðs um stöðuna í ESB-málinu. Efni frá fundinum má nálgast hér.

En það er alveg ljóst að mikil spenna hleypur í viðræðurnar þegar kaflinn um hafið verður opnaður og þá verður væntanlega fjör í umræðunni hér á landi!

Danir taka við keflinu í ESB

Frændur okkar, Danir taka við formennsku í ESB núna um áramótin af Pólverjum, sem hefur verið hrósað, fyrir sína formennsku. Danir hafa opnað heimasíðu um formennskuna, sem nálgast má hér.

Þorsteinn Pálsson um Evrópumálin í FRBL

Þorsteinn Pálsson, samninganefndarmaður Íslands gagnvart ESB, skrifar pistil í Fréttablaðið laugardaginn 17.12 um Evrópumálin og hefst hann svona:

"Utanríkisráðherrann hefur lýst þeirri skoðun sinni að það væri andstætt íslenskum hagsmunum að slíta aðildarviðræðunum við Evrópusambandið nú. Það allra jákvæðasta sem formælendur kröfunnar um viðræðuslit geta sagt er að sú afstaða lýsi einfeldningshætti. Nýleg könnun bendir til að sú umsögn eigi ekki einasta við utanríkisráðherrann heldur nærri tvo þriðju hluta þjóðarinnar.

Skoðanakannanir um stuðning við að ljúka aðildarviðræðunum lýsa að sönnu ekki afstöðu til hugsanlegs samnings. En það er athyglisvert að þrátt fyrir fjármálavanda evruríkjanna er öruggur meirihlutastuðningur við þá afstöðu utanríkisráðherra að snúa ekki við í miðju straumvatninu.

Samkomulag leiðtoga Evrópusambandsins á dögunum þar sem Bretar einir skárust úr leik dregur upp meginlínur um markvissari stöðugleikastefnu. Hennar er þörf á innri markaðnum bæði fyrir evruríkin og hin sem hafa hvert sína mynt. Bráðavandinn er hins vegar ekki úr sögunni. Ekki er enn útséð hvernig verst settu aðildarríkjunum tekst að bregðast við honum og margar fjármálastofnanir á meginlandinu standa höllum fæti.
Af hverju hefur þessi órói ekki breytt afstöðu fólks til aðildarviðræðnanna? Trúlegasta skýringin er sú að flestum er ljóst að þrátt fyrir erfiðleikana innan evrusvæðisins er hinn kosturinn ekki betri. Sú staðreynd að stjórnendur peningamála gátu ekki komið í veg fyrir hrun krónunnar þrátt fyrir góðan vilja er einfaldlega geymd en ekki gleymd. Óróinn á evrusvæðinu megnar því ekki að stöðva þá sem vilja láta reyna til þrautar á aðra kosti.

Krafan um viðræðuslit virðist veikjast eftir því sem formælendur hennar gerast stóryrtari í persónulýsingum á þeim sem tala í samræmi við það sem kannanir segja að sé vilji meirihluta fólksins í landinu."

Vandræðalegt með Matís-málið - mæla átti meðal annars PCB og þungmálma með styrkfé sem var afþakkað!

Í jólaútgáfu Bændablaðsins (sem stundum hefur verið að detta inn með Mogganum!) er fjallað um Matís-málið og annað því tengt, en það vakti athygli fyrir skömmu þegar Matís dró til baka umsókn um 300 milljóna IPA-styrk til rannsókna of eftirlits með leifum vanarefna í matvælum. Varnarefni eru meðal annars skordýraeitur, illgresiseyðir og þess háttar.

Ísland hefur verið með undanþágu í sambandi við þetta, sem felur í sér að Ísland þarf aðeins að skima eftir 60 efnum í stað 170. Sú undanþága rennur út um næstu áramót. Með þeim styrk sem hafnað var átti meðal annars að mæla þungmálma, PCB og PAH, sem og þörungaeitur í skelfiski. PAH-efni innihalda meðal annars svokölluð PaP-efni, sem eru mjög krabbameinsvaldandi.

Matís var opinber rannsóknaraðili í sambandi við þessi efni, en umsóknin um 300 milljónirnar var dregin til baka vegna þess sem í Bændablaðinu er sagt vera ..."óvíssa um viðskiptalegar forsendur og pólitísk afstaða sjávarítvegs og landbúnaðarráðherra." Sá er Jón Bjarnason, eins og flestir vita.

Fjármunina átti að nota til þess að byggja upp tæknibúnað til að sinna þessum rannsóknum og hinum lögbundnu mælingum.

Í grein Bændablaðsins kemur fram að nú sé ætlunin að reyna ð byggja þetta upp með innlendu fé en að það komi til með að taka nokkur ár! Samvæmt blaðinu hefur slík umsókn verið send inn, en það má líka lesa út úr fréttinni að allsendis óvíst sé hvort peningar fáist!

Þessvegna þarf að leita til aðila erlendis til að gera þessar (lögbundu!) mælingar og það þýðir aukinn kostnað! Sem hlýtur að lenda að lokum á skattgreiðendum!

Í lokin á grein Bændablaðsins segir:

"Þá hefur þegar verið lögð fram ný ósk frá Matís eins og fyrr segir um uppbyggingu frekari mælinga hér á landi á sviði varnarefna- og aðskotaefnamælinga. Ef ekki er vilji til eða möguleiki á að koma upp slíkri aðstöðu hér á landi gæti komið til þess að heilbrigðiseftirlitið og MAST yrðu að senda fleiri sýni út til rannsókna. Nýleg löggjöfum merkingar og rekjanleikaerfðabreyttra matvæla og fóðurser dæmi sem nefna má í þessu sambandi. Kostnaður mun þá að líkindum aukast og rannsókn tæki lengri tíma. Þá yrði hið opinbera um leið að leggja fram meira fjármagn í rannsóknir en nú er gert, nema sýnum verði fækkað. Það væri ekki góð lausn og sem dæmi má nefna að til þess gæti komið að núverandi rannsóknabúnaður hér á landi vegna varnarefna stæði lítið notaður í stað þess að byggja hann upp til að tryggja lögbundnar skyldur og matvælaöryggi og neytendavernd til frambúðar." (Feitletrun og undirstrikun, ES-bloggið)

Málið er í allt hið ótrúlegasta, því skoðanir EINS manns ráða hér mjög miklu! Og það bara vegna andúðar hans á ESB!

Sami Jón Bjarnason er sifellt að tala um hvað MATVÆLAÖRYGGI sé mikilvægt!!

Bókhaldsreglur ESB þær ströngustu sem um getur

Eitt af því sem andstæðingar ESB-aðildar eru sífellt að tönnlast á er að ársreikningar sambandins séu aldrei samþykktir, en það er að sjálfsögðu ekki rétt.

Eins og í sambandi við svo margt annað kjósa Nei-sinnar að fara frjálslega með staðreyndir í sambandi við ESB og ársreikninga þess.

Á Evrópuvefnum er einmitt verið að fjalla um þetta og þar segir meðal annars:

"Endurskoðunarréttur Evrópusambandsins ber ábyrgð á endurskoðun á reikningum ESB. Með  Maastricht-sáttmálanum frá árinu 1992 var réttinum gert að láta Evrópuþinginu og ráðinu í té sérstaka yfirlýsingu um að reikningar væru réttir og að þau viðskipti, sem að baki þeim byggju, væru lögmæt og rétt að formi til. Í þeim yfirlýsingum hefur hann frá upphafi lýst því yfir að reikningar sambandsins væru að mestu réttir. Hann hefur hins vegar ekki fengist til að staðfesta lögmæti og reglufestu þeirra viðskipta sem að baki þeim bjuggu, sökum þess að reglur ESB og samningsskilyrði hafi oft og tíðum verið brotin. Til að þess konar staðfesting fáist þurfa 98% bókhalds hvers stefnuflokks að vera rétt bókfærð.

 Framkvæmdastjórn ESB, sem ber lagalega ábyrgð á bókhaldi sambandsins, hefur bent á að nær ómögulegt sé að standast strangar kröfur réttarins að öllu leyti. Frávik megi að mestu rekja til mistaka við flókna pappírsvinnu en aðeins mjög lágt hlutfall heildarútgjalda sambandsins megi rekja til fjársvika. (Leturbreyting, ES-bloggið)

Í svarinu kemur fram að um 80% útgjalda ESB er eytt í aðildarríkjunum og því eftirlit á ábyrgð þeirra (ESB er s.s. ekki með puttana ofan í öllu!). Endurskoðunarréttur ESB sér um mál sem tengjast fjármunum sambandsins og í svari Evrópuvefs segir: "Endurskoðunarrétturinn áréttar að stór hluti af skekkjum komi til vegna takmarkaðrar þekkingar aðildarríkjanna á flóknum reglum sambandsins. Hann álítur engu að síður að fjársvik eigi sér einnig stað og að aðildarríkin sjálf beri þar mesta ábyrgð, þar sem svikin eigi sér stað heima fyrir en ekki á vettvangi Evrópusambandsins."

Þegar öllu er á botninn hvolft, þá má lesa út úr svari Evrópuvefsins að flestar skekkjur eiga sér eðilegar skýringar og mjög lítið virðist vera um svindl, enda bendir framkvæmdastjórnin á að ..."einungis sé hægt að rekja mjög lágt hlutfall heildarútgjalda sambandsins til fjársvika." 

 

Forsprakki Nei-sinna stimplar fjármálaráðherra sem lygara - í framtíðinni líka!

Það er margt sem fer í taugarnar á helstu Nei-sinnum þessa lands nú um stundir. Eru límingarnar að gefa sig?

Aðallega er þetta vegna þeirrar staðreyndar að tveir af hverjum þremur Íslendingum vilja klára aðildarviðræðurnar við ESB og fá að kjósa um aðildarsamninginn, en þetta kom fram í könnun Fréttablaðsins fyrir skömmu.

Þetta er ósköp eðlileg og lýðræðisleg krafa.

Þetta er einnig skoðun fjármálaráðherra Íslands, Steingríms J. Sigfússonar, sem vill fá efnislega niðurstöðu í málið og leyfa landsmönnum svo að kjósa um málið í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Einn helsti talsmaður Nei-sinna bregst við þessu með hreint ótrúlegum hætti og segir á bloggi sínu:

"Formaður Vinstri grænna gekk ljúgandi til síðustu þingkosninga." Og í lokin segir í pistlinum um framhaldið í sambandi við stefnuna varðandi Evrópumálin innan VG:

"Steingrímur J. mun halda áfram að reyna að ljúga sig frá svikum við yfirlýsta stefnu Vinstri grænna. Næsta kjördag mun lygin hitta hann í andlitið þegar formaður Vinstri grænna verður spurður hvaða stefnumál flokksins ætlunin sé að svíkja strax eftir kosningar."

Sá sem skrifar vænir fjármálaráðherra landsins um lygar fyrirfram! Með ólíkindum!

llmælgið er takmarkalaust og fyrir nú utan það hvað þetta er hreinlega dónalegt!

Nei-sinnar þola ekki þá tilhugsun að ráðamenn Íslands vilji klára viðræðurnar og að einn daginn liggi fyrir aðildarsamningur.

Enn verr þola þeir þá staðreynd að kjósendum verði gefinn kostur á því að vega og meta málin á lýðræðislegan hátt, mynda sér skoðun og kjósa samkvæmt því!

Og bara svona í lokin: Er þetta orðbragðið sem við viljum hafa varðandi stjórnmál hér á landi?

(Feitletrun: ES-bloggið)

Ólafur Darri: Sparnaður talinn í tugum milljarða!

Ólafur Darri Andrason, hagfræðingur ASÍ, skrifaði afar áhugaverða grein í Fréttablaðið í gær um vaxta og gjaldmiðilsmál. Hún byrjar svona:

"Óstöðugur gjaldmiðill er ein meginorsök þess að vextir eru miklu hærri á Íslandi en í nágrannalöndunum. Þessir háu vextir hafa margvísleg áhrif á okkur.

Frá aldamótum hafa vextir af 5-10 ára ríkisskuldabréfum verið tvöfalt hærri á Íslandi en að meðaltali á Evrusvæðinu. Íslenska ríkið hefur þurft að greiða 4,2% hærri vexti en ríkin á Evrusvæðinu að meðaltali. Í dag skuldar ríkissjóður um 1.400 milljarða. Hvert prósent sem ríkissjóður þarf að greiða í hærri vexti kostar okkur því um 14 milljarða króna. Það er því til mikils að vinna að lækka vextina. Tækist okkur að lækka þá varanlega um t.d. 3 prósentustig sparar það okkur 42 milljarða á ári. Þetta eru fjármunir sem samsvara samanlögðum kostnaði við rekstur Landspítalans og Sjúkrahússins á Akureyri, eða þriðjungnum af því sem einstaklingar greiða í tekjuskatt.

Heimilin skulda um 1.500 milljarða. Hvert prósentustig í vöxtum kostar okkur því um 15 milljarða. Frá aldamótum hafa vextir af nýjum húsnæðislánum verið tæplega þrefalt hærri á Íslandi (meðalvextir á Íslandi: 75% Íbúðalánasjóðs og 25% banka) en að meðaltali á Evrusvæðinu. Þessi munur nemur 7,8 prósentustigum. Tækist okkur að brúa þetta bil myndi það spara heimilunum 117 milljarða á ári, sem jafngildir tæplega 17% hækkun á ráðstöfunartekjum heimilanna að meðaltali."

Síðan snýr Ólafur sér að fyrirtækjum landsins, skuldum þeirra og vaxtabyrði. Hann kemst að því að með því að ná vöxtum niður um 4% myndu sparast tæplega 70 milljarðar króna, á ári! Það erum um 4% af landsframleiðslu.

Samantekið er ljóst að íslenskt samfélag myndi spara himinháar upphæðir á ári hverju með lægri vöxtum. Hér erum við að tala um "evrópskt" vaxtastig!

(Leturbreyting: ES-bloggið)

Görgum aðeins hærra um IPA-styrkina!

Fréttablaðið fjallar í dag um hina svokölluð IPA-styrki, sem þau lönd sem sækja um aðild að ESB, eiga rétt á til hinna ýmsu verkefna. Skattamál í sambandi við þessa styrki hafa verið til umfjöllunar og hafa andstæðingar ESB reynt að gera málið eins tortryggilegt og hugsast getur. Þessi viðbrögð lykta að sjálfsögðu af "popúlisma" eða lýðhyggju.

Það sem kemur hinsvegar í ljós í sambandi við þessa styrki er að nokkur fjöldi sjóða fær sambærilegar undanþágur, þar á meðal Þróunarsjóður fyrir Færeyjar, Grænland og Ísland og aðilar á vegum Norðurlandaráðs. Þetta er því ekkert einsdæmi, heldur almenn regla í samskiptum þjóða!

Menn ættu því að garga aðeins hærra!

Í lok hinnar fróðlegu greinar segir svo: "Í umsögn fjármálaráðuneytisins sem fylgir frumvarpinu er velt upp þeirri spurningu hvert tekjutap ríkissjóðs verði af skattaundanþágunum, en því er til svarað að slíkt eigi tæpast við að þessu sinni. IPA-styrkir séu í eðli sínu ekki veittir nema með því skilyrði að þeir séu undanþegnir sköttum og gjöldum og myndu ekki berast að öðrum kosti. „Má frekar gera ráð fyrir því að ríkissjóður muni hafa tekjur af þessum styrkjum með óbeinum hætti ef ESB-verktakar verða innlendir aðilar,“ segir þar.
Áætlanir gera ráð fyrir að IPA-styrkir til Íslands geti numið allt að 30 milljónum evra, um fimm milljörðum króna, á árunum 2011 til 2013. Í fyrrnefndri umsögn fjármálaráðuneytisins segir að ESB hafi fallist á tillögur íslenskra stjórnvalda um landsáætlun um IPA-styrki. Þeir muni koma til útborgunar frá og með næsta ári. Á fjárlögum er gert ráð fyrir um 600 milljóna króna styrk á næsta ári."

Á Evrópuvefnum má sjá yfirlit um IPA-styrkina og þar segir:

"Í ... tillögu Íslands að IPA-landsáætlun 2011 eru lögð fram alls sjö verkefni:

1. Hagstofa Íslands: Endurbætur á gerð þjóðhagsreikninga.
2. Matís: Framfylgni reglugerða um matvælaöryggi sem hafa nú þegar verið innleiddar á Íslandi sem hluti af skuldbindingum í EES.
3. Náttúrufræðistofnun: Kortlagning vistkerfa og fuglalífs á Íslandi.
4. Þýðingamiðstöð: Þýðing á regluverki Evrópusambandsins yfir á íslensku.
5. Skrifstofa landstengiliðar: Samræming og miðlun styrkja og uppbygging þekkingar á stuðningi ESB á sviði byggðamála og atvinnuuppbyggingar.
6. Fræðslumiðstöð atvinnulífsins: Efling á starfshæfni fullorðinna með litla formlega menntun.
7. Háskólafélag Suðurlands: Verkefnið Katla Jarðvangur sem felur meðal annars í sér þróunaráætlun fyrir svæðið kringum Eyjafjallajökul og uppbyggingu á þekkingarsetri um svæðið."

Af þessu má sjá að allt miðar þetta að því að efla atvinnu, þekkingu og gæði, sem og MATVÆLAÖRYGGI, hér á landi.

En þessu eru andstæðingar ESB að sjálfsögðu á móti! Segir meira en 1000 orð um þá!

Gylfi Arnbjörnsson metur þróun mála - skaut Cameron sig (les: Breta) í fótinn?

Enn eru menn að velta fyrir sér áhrifum og afleiðingum þess samkomulags sem náðist fyrir skömmu í efnhagsmálum Evrópua, en Bretar stóðu fyrir utan, að sögn þeirra sjáfra til að verja breska hagsmuni. Heit umræða hefur spunnist um málið í Bretlandi og læðist að sú spurning hvort Bretar (les: David Cameron, forsætisráðherra) hafi skotið sig í fótinn með neitun sinni? Skotar eru t.a.m æfir vegna aðgerða Camerons og raddir heyrast frá Skotlandi um að ganga í Norðurlöndin!  Skoska stjórnin hefur t.a.m. umtalsverð völd á sviði heilbrigðis og menntamála. Angela Merkel, kanslari Þýskalands, sagði í dag á þýska þinginu, að þrátt fyrir neitun Breta, myndu þeir halda áfram að vera mjög mikilvæg þjóð innan ESB.

Hér heima veltir forseti ASÍ, Gylfi Arnbjörnsson (sem er hagfræðimenntaður) fyrir sér þróun mála í löngum og ítarlegum pistli. Hann tekur meðal annars saman niðurstöðuna svona:

" Meirihluti leiðtoga ESB ríkjanna hefur nú náð samkomulagi um aukið samstarf og samráð við stjórn ríkisfjármála. Með þessu samkomulagi geta ESB ríkin í ríkari mæli en verið hefur haft áhrif á þróun efnahagsmála einstakra ríkja út frá hagsmunum heildarinnar. Sem stendur hafa 17 ríki Evrusvæðisins staðfest samkomulagið en hin 10 ríkin geta gerst aðilar að því ef þau vilja og hafa sex þeirra þegar tilkynnt að þau hafi áhuga á því.

"Aðaltriði samkomulagsins eru:

• Ríki ESB munu í ríkari mæli samhæfa efnahagsstefnu sína á sumum sviðum.
• Evruríkin munu skuldbinda sig til þess að hafa jöfnuð í ríkisfjármálum eða afgang. Það verður litið á það sem fullnægjandi að árlegur sveifluleiðréttur halli einstakra ríkja verði ekki meiri en sem nemur 0,5% af landsframleiðslu á ári.
• Ný ríki, sem taka upp evruna, verða að mæta sömu kröfum og upplýsa jafnframt um þjóðarskuldir sínar.
• Um leið og eitt af evruríkjunum lendir í þeirri aðstöðu að halli í ríkisfjármálum verður 3%, munu sjálfkrafa fara í gang viðbrögð, þar með talið sektir nema aukin meirihluti evruríkjanna setji sig gegn því.
• Framkvæmdastjórn ESB á að setja fram tímasetta áætlun um það, með hvaða hætti einstaka ríki nái viðunandi jöfnuði í ríkisfjármálum.
• Hafi ríki þegar halla eða óviðunandi afgang í ríkisfjármálum eiga þau að senda Framkvæmdastjórninni og Ráðherraráðinu áætlun um til hvaða aðgerða verði gripið til að koma jafnvægi á ríkisfjármálin.
• Ríki munu gera grein fyrir lánsfjáráætlun og útgáfu ríkisskuldabréfa fyrirfram.
• Frá júlí 2012 verður sett á laggirnar ný stofnun, Evrópski stöðugleikasjóðurinn (European Stability Mechanism – ESM) sem verður varanlegur jöfnunar- og jafnvægissjóður evruríkjanna.
• 27 ríki Evrópusambandsins munu leggja Alþjóðagjaldeyrissjóðnum til 200 milljarða evra (32.000 milljarða króna) til að takmarka umfang fjármálakreppunnar."

Gylfi veltir einnig fyrir sér hvaða þýðingu þetta hafi fyrir umsókn Íslands að ESB og hann telur að þetta styrki hana, frekar en hitt og telur að nýr sáttmáli stuðli að markmiðum um stöðugleika og traustan gjaldmiðil fyrir Ísland:

"En hvernig líta þessi mál út frá sjónarhóli okkar Íslendinga? Alþingi ákvað árið 2009 að sækja um aðild að ESB og láta á það reyna hvort þjóðin vilji gera aukið og nánara samstarf við ríki Evrópu að grundvelli nýrrar sóknar í efnahags-, atvinnu- og félagslegu tilliti með fullri aðild að ESB. Nauðsynlegt er að skoða samkomulag ríkja ESB í ljósi þeirra markmiða sem við settum okkur með aðildarumsókninni. Mikilvægt er að horfa til langtíma jafnvægis í hagkerfinu og áhrifa þess á uppbyggingu og þróun atvinnulífsins. Hagkerfi Íslands er lítið og veikbyggt og höfum ekki mikil tök á því að fylgja Bretum eftir, slíkt myndi skapa mikla óvissu og veikja forsendur nýsköpunar og uppbyggingar. Margir hafa haft af því áhyggjur að þetta samkomulag komi í veg fyrir að stjórnvöld geti staðið fyrir nauðsynlegri innspýtingu í hagkerfið í samdrætti, eins og nú er þörf á, en það er oftúlkun að mínu mati. Aukin hagvöxtur er einfaldlega forsenda fyrir ábyrgri áætlun í ríkisbúskapnum og því langsótt að koma í veg fyrir slíkt. Óráðsía í ríkisfjármálum ógnar stöðugleika gengisins og dregur þannig úr hagvexti til lengri tíma litið, þó hann aukist tímabundið á meðan verið er að eyða peningunum. Samkomulagið um traustari grundvöll fyrir evruna hróflar heldur ekki við forræði aðila vinnumarkaðarins á gerð kjarasamninga en gæti auðveldað samskipti þeirra við stjórnvöld.

Það er fróðlegt að setja þessa þróun í Evrópu í samhengi við þann vanda sem lengi hefur blasað við hér á landi. Ég hef oft varpað fram þeirri spurningu hvernig hægt væri að koma á meiri aðhaldi að stefnumörkun og aðgerðum (eða aðgerðaleysi) stjórnvalda í ríkisfjármálum. Þjóðarsáttarsamningurinn frá árinu 1990 var t.d. grundvallaður á samkomulagi milli aðila vinnumarkaðarins og stjórnvalda um fastgengisstefnu og meiri aga í ríkisfjármálum til að styðja við hana. Þetta samkomulag entist meirihluta tíunda áratugarins og lagði grunn að mikilvægum stöðugleika í atvinnulífinu með lágri verðbólgu og lægri vöxtum en áður höfðu sést. Undir lok þess áratugar fór hins vegar að bera á ,,óþolinmæði‘‘ stjórnmálamanna vegna langvarandi aðhalds í ríkisfjármálum ásamt vaxandi tilhneigingar til þess að nota tekju- og gjaldahlið ríkisfjármála til að auka vinsældir í aðdraganda kosninga. Segja má að fyrsti áratugur nýrrar aldar hafi einkennst af agaleysi í stjórn ríkisfjármála, þar em stjórnvöld kynntu undir þenslu í atvinnulífinu með skattalækkunum, útgjaldaaukningu og auknum fjárfestingum hins opinbera. Í raun var þetta ábyrgðarleysi engu skárra en það sem gerðist í mörgum ríkjum ESB. Á endanum fór það svo að við þurftum að fá AGS sem sérstakan tilsjónaraðila með stjórn ríkisfjármála til að skapa nauðsynlegan trúverðugleika gagnvart frændum okkar á Norðurlöndunum til að þeir treystu sér til að veita okkur þau lán sem var okkur voru lífsnauðsynleg. Þó áætlun stjórnvalda og AGS um aðlögun ríkisfjármálanna að nýjum og breyttum veruleika hafi um margt verið erfið hefur markmiðið um hallalaus fjárlög verið ábyrgt og notið stuðnings aðila vinnumarkaðarins – þó deilt hafi verið um einstaka ákvarðanir.

Séð í þessu samhengi er nýtt samkomulag ESB ríkjanna allrar athygli vert og mikilvægt fyrir okkur að velta því fyrir okkur hvort þetta gæti verið það aðhald, sem brýnt er að koma á hér á landi gagnvart óábyrgri og ósamstæðri hagstjórn. Gæti aðild að þessu fyrirkomulagi komið í stað beinnar íhlutunar AGS, en minna má á að ekki hefur verið gengið frá því með hvaða hætti samstarf okkar við AGS verði háttað á næstu misserum."

Skynsamleg afstaða Steingríms í ESB-málinu!

Í frétt á www.visir.is stendur: "Steingrímur J. Sigfússon fjármálaráðherra segir Íslendinga myndu verða engu nær ef aðildarumsókn að Evrópusambandinu yrði dregin til baka nú. Hann vill ekki að taugaveiklun yfir ástandinu í Evrópu nú hafi áhrif á það sem Alþingi samþykkti á vordögum 2009. Þetta kom fram í umræðum á Alþingi í gær.

„Þá fyrst væri sá leiðangur til lítils og við værum bókstaflega engu nær ef við allt í einu hættum nú eða slægjum viðræðum á frest. Ég vil fá efnislega niðurstöðu sem þjóðin getur notað til að móta stefnu sína varðandi Evrópusambandið," sagði Steingrímur"

Skynsamleg afstaða hjá fjármálaráðherra, sem er alveg örugglega til í borga lægri vexti, greiða út minna af vaxtabótum og fleira sem tengist okurvaxtakerfinu sem viðgengist hefur hér á landi í áratugi.

Ísland þarf "evrópska vexti"  - eða eins og Guðmundur Jaki sagði bara iðulega: "Það verður að lækka vexti."

...að nóttu til hægist um í henni Evrópu - næturblámi frá Spiegel!

 

Það gengur mikið á í henni Evrópu, en að nóttu til hægist um. Þá lítur Evrópa svona út, séð næstum frá himnum ofan!

(Mynd frá Der Spiegel - hærri upplausn hér )

Hið opna samfélag gegn feðraveldinu

Okkur langar að benda á góða grein eftir Arnar Guðmundsson, formann Félags frjálslyndra jafnaðarmanna, í sem hann ritar í Fréttablaðið í dag. Hún hefst svona:

"Hvernig eru hagsmunir almennings best tryggðir? Er það með gagnsæju og skilvirku regluverki og eftirliti án mismununar eða er mikilvægast að tryggja að eignarhald og völd liggi hjá „réttum“ aðilum? Þessi virka átakalína í íslenskum stjórnmálum litar afstöðu til mála allt frá erlendum fjárfestingum og auðlindastefnu til aðildar að ESB og skýrir hvers vegna hefðbundnir pólitískir andstæðingar ná saman um afstöðu til helstu álitamála samtímans.

Þarna takast á frjálslyndari sjónarmið um réttarríkið sem stendur vörð um réttindi og hagsmuni hvers einstaklings og einhvers konar feðraveldishugsun um samfélagið sem fjölskyldu þar sem velviljaðir patríarkar tryggja hagsmuni heildarinnar."

Og í lokin segir Arnar: "Þeir sem vilja tryggja opið samfélag, samkeppni og hagsmuni almennings með almennum gagnsæjum leikreglum sem gilda jafnt fyrir alla sjá ESB ekki sem ógn. Fulltrúar feðraveldishugsunar vilja dyrnar að sínu heimili luktar og ríkja að baki þeim óáreittir."

Nei-sinnar æfir vegna könnunar Fréttablaðsins - brandari!

Nei-sinnar eru æfir vegna þess að um 65% landsmanna vilja klára aðildarviðræður við ESB og fá að kjósa um aðildarsamning í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Það var Fréttablaðið sem greind frá þessu í gær, en blaðið tók 800 manna slembiúrtak úr þjóðskrá.

Nei-sinnar byrja í fyrsta lagi á að draga aðferðafræði könnunarinnar í efa með órökstuddum dylgjum um hana, að "sérvaldir" hafi verið spurðir !

Í öðru lagi leyfa þeir sér að draga ótrúlag langsóttar og hlægilegar ályktanir um niðurstöðuna, í þeim tilgangi einum að brengla útkomu könnunarinnar, sér í hag.

Þetta er fyndið í meira lagi og túlkunin svo langsótt að það hálfa væri nóg! En segir mikið um aðferðafræði Nei-sinna!

Og sú staðreynd að önnur könnunin í röð sýnir að mikill meirihluti landsmanna vill klára samningaferlið er einfaldlega eitur í beinum Nei-sinna.

Þeir hljóta að vera svona lafhræddir við vilja þjóðarinnar!